Kluczowa różnica - dipol-dipol vs londyńskie siły dyspersyjne
Siły dyspersyjne dipol-dipol i London to dwie siły przyciągania występujące między cząsteczkami lub atomami; wpływają bezpośrednio na temperaturę wrzenia atomu / cząsteczki. Kluczową różnicą między siłami Dipol-Dipole i London Dispersion jest ich siła i miejsce, w którym można je znaleźć. Siła sił dyspersji w Londynie jest stosunkowo słabsza niż oddziaływania dipol-dipol; jednak oba te przyciągania są słabsze niż wiązania jonowe lub kowalencyjne. Siły dyspersyjne London można znaleźć w każdej cząsteczce lub czasami w atomach, ale oddziaływania dipol-dipol można znaleźć tylko w cząsteczkach polarnych.
Co to jest siła dipolowo-dipolowa?
Oddziaływania dipol-dipol zachodzą, gdy dwie przeciwnie spolaryzowane cząsteczki oddziałują w przestrzeni. Siły te istnieją we wszystkich molekułach, które są polarne. Cząsteczki polarne powstają, gdy dwa atomy mają różnicę elektroujemności, gdy tworzą wiązanie kowalencyjne. W tym przypadku atomy nie mogą równo dzielić elektronów między dwoma atomami ze względu na różnicę elektroujemności. Atom bardziej elektroujemny przyciąga chmurę elektronów bardziej niż atom mniej elektroujemny; tak, że otrzymana cząsteczka ma lekko dodatni koniec i nieco ujemny koniec. Dodatnie i ujemne dipole w innych cząsteczkach mogą się wzajemnie przyciągać, a to przyciąganie nazywa się siłami dipol-dipol.
Co to jest London Dispersion Force?
Siły dyspersyjne London są uważane za najsłabsze siły międzycząsteczkowe między sąsiednimi cząsteczkami lub atomami. Siły dyspersyjne Londynu powodują fluktuacje w rozkładzie elektronów w cząsteczce lub atomie. Na przykład; tego typu siły przyciągania powstają w sąsiednich atomach w wyniku chwilowego dipola na dowolnym atomie. Indukuje dipol na sąsiednich atomach, a następnie przyciąga się wzajemnie przez słabe siły przyciągania. Wielkość siły rozpraszania w Londynie zależy od tego, jak łatwo elektrony na atomie lub w cząsteczce mogą zostać spolaryzowane w odpowiedzi na chwilową siłę. Są to siły tymczasowe, które mogą być dostępne w każdej cząsteczce, ponieważ mają elektrony.
Jaka jest różnica między Dipole-Dipole a London Dispersion Forces?
Definicja:
Siła dipolowo-dipolowa: Siła dipolowo-dipolowa to siła przyciągania między dodatnim dipolem cząsteczki polarnej a ujemnym dipolem innej przeciwnie spolaryzowanej cząsteczki.
London Dispersion Force: London Dispersion Force: London Dispersion Force to tymczasowa siła przyciągania między sąsiednimi cząsteczkami lub atomami, gdy występuje fluktuacja w rozkładzie elektronów.
Natura:
Siła dipol-dipol: Oddziaływania dipol-dipol występują w polarnych cząsteczkach, takich jak HCl, BrCl i HBr. Dzieje się tak, gdy dwie cząsteczki nierównomiernie dzielą elektrony, tworząc wiązanie kowalencyjne. Gęstość elektronów przesuwa się w kierunku atomu bardziej elektroujemnego, co skutkuje dipolem lekko ujemnym na jednym końcu i dipolem lekko dodatnim na drugim końcu.
London Dispersion Force: Londyńskie siły dyspersji można znaleźć w dowolnym atomie lub cząsteczce; wymaganiem jest chmura elektronowa. Siły dyspersyjne Londynu znajdują się również w niepolarnych cząsteczkach i atomach.
Siła:
Siła dipol-dipol: Siły dipol-dipol są silniejsze niż siły dyspersji, ale słabsze niż wiązania jonowe i kowalencyjne. Średnia siła sił dyspersyjnych waha się między 1–10 kcal / mol.
London Dispersion Force: Są słabe, ponieważ London Dispersion Force to siły tymczasowe (0-1 kcal / mol).
Czynniki wpływające:
Siła dipolowo-dipolowa: Czynnikami wpływającymi na siłę sił dipolowo-dipolowych są różnica elektroujemności między atomami w cząsteczce, rozmiar cząsteczki i kształt cząsteczki. Innymi słowy, gdy długość wiązania wzrasta, oddziaływanie dipolowe maleje.
London Dispersion Force: Wielkość London Dispersion Force zależy od kilku czynników. Zwiększa się wraz z liczbą elektronów w atomie. Polaryzowalność jest jednym z ważnych czynników wpływających na siłę sił dyspersyjnych w Londynie; jest to zdolność do zniekształcania chmury elektronów przez inny atom / cząsteczkę. Cząsteczki o mniejszej elektroujemności i większym promieniu mają wyższą polaryzację. W przeciwieństwie; trudno jest zniekształcić chmurę elektronów w mniejszych atomach, ponieważ elektrony znajdują się bardzo blisko jądra.
Przykład:
Porównaj środek artykułu przed tabelą
| Atom | Temperatura wrzenia / o C | |
| Hel | (On) | -269 |
| Neon | (Ne) | -246 |
| Argon | (Ar) | -186 |
| Krypton | (Kr) | -152 |
| Ksenon | (Xe) | -107 |
| Redon | (Rn) | -62 |
Rn- Im większy atom, łatwy do polaryzacji (wyższa polaryzowalność) i posiada najsilniejsze siły przyciągania. Hel jest bardzo mały i trudny do zniekształcenia, co skutkuje słabszymi siłami dyspersji Londynu.
Zdjęcie dzięki uprzejmości:
1. Interakcja dipol-dipol-w-HCl-2D Autor Benjah-bmm27 (Praca własna) [domena publiczna], za pośrednictwem Wikimedia Commons
2. Forze di London, Riccardo Rovinetti (praca własna) [CC BY-SA 3.0], za Wikimedia Commons
