Kluczowa różnica - neuroprzekaźniki pobudzające i hamujące
Neuroprzekaźniki to substancje chemiczne w mózgu, które przesyłają sygnały przez synapsę. Są podzieleni na dwie grupy na podstawie ich działania; nazywane są one neuroprzekaźnikami pobudzającymi i hamującymi. Kluczową różnicą między pobudzającymi i hamującymi neuroprzekaźnikami jest ich funkcja; pobudzające neuroprzekaźniki stymulują mózg, podczas gdy hamujące neuroprzekaźniki równoważą nadmierne symulacje bez stymulowania mózgu.
SPIS TREŚCI
1. Przegląd i kluczowe różnice
2. Czym są neurotransmitery
3. Czym jest potencjał działania neuronów
4. Czym są neuroprzekaźniki pobudzające
5. Czym są neuroprzekaźniki hamujące
6. Porównanie obok siebie - neuroprzekaźniki pobudzające i hamujące
7. Podsumowanie
Co to są neuroprzekaźniki?
Neurony to wyspecjalizowane komórki przeznaczone do przesyłania sygnałów przez układ nerwowy. Są podstawowymi jednostkami funkcjonalnymi układu nerwowego. Kiedy jeden neuron przekazuje sygnał chemiczny do innego neuronu, mięśnia lub gruczołu, używają różnych substancji chemicznych, które niosą ten sygnał (wiadomość). Te substancje chemiczne są znane jako neuroprzekaźniki. Neuroprzekaźniki przenoszą sygnał chemiczny z jednego neuronu do sąsiedniego neuronu lub do komórek docelowych i ułatwiają komunikację między komórkami, jak pokazano na rysunku 01. W organizmie znajdują się różne typy neuroprzekaźników; na przykład acetylocholina, dopamina, glicyna, glutaminian, endorfiny, GABA, serotonina, histamina itp. Neurotransmisja zachodzi poprzez synapsy chemiczne. Synapsa chemiczna to struktura biologiczna, która umożliwia dwóm komunikującym się komórkom przekazywanie sobie sygnałów chemicznych za pomocą neuroprzekaźników. Neurotransmitery można podzielić na dwie główne kategorie znane jako neuroprzekaźniki pobudzające i neuroprzekaźniki hamujące na podstawie wpływu, jaki wywierają na neuron postsynaptyczny po związaniu się z jego receptorami.
Rycina_1:
Synapsa neuronów podczas wychwytu zwrotnego neuroprzekaźnika.
Co to jest potencjał działania neuronów?
Neurony przesyłają sygnały za pomocą potencjału czynnościowego. Potencjał czynnościowy neuronu można zdefiniować jako szybki wzrost i spadek potencjału elektrycznego błony (różnica napięcia w błonie komórkowej) neuronu, jak pokazano na rysunku 02. Dzieje się tak, gdy bodziec powoduje depolaryzację błony komórkowej. Potencjał czynnościowy jest generowany, gdy elektryczny potencjał błony staje się bardziej dodatni i przekracza potencjał progowy. W tym momencie neurony są w stanie pobudliwości. Kiedy elektryczny potencjał błony staje się ujemny i nie jest w stanie wygenerować potencjału czynnościowego, neurony są w stanie hamowania.
Rysunek_2: Potencjał działania
Co to są neuroprzekaźniki pobudzające?
Jeśli wiązanie neuroprzekaźnika powoduje depolaryzację błony i tworzy dodatni ładunek netto przekraczający potencjał progowy błony i generuje potencjał czynnościowy do odpalenia neuronu, te typy neuroprzekaźników nazywane są neurotransmiterami pobudzającymi. Powodują pobudliwość neuronu i stymulują mózg. Dzieje się tak, gdy neuroprzekaźniki łączą się z kanałami jonowymi przepuszczalnymi dla kationów. Na przykład glutaminian jest pobudzającym neuroprzekaźnikiem, który wiąże się z receptorem postsynaptycznym i powoduje otwarcie kanałów jonowych sodu i umożliwienie jonom sodu przenikania do wnętrza komórki. Wnikanie jonów sodu zwiększa stężenie kationów, powodując depolaryzację błony i tworząc potencjał czynnościowy. W tym samym czasie,kanały jonów potasu otwierają się i pozwalają jonom potasu na opuszczenie komórki w celu utrzymania ładunku w błonie. Wypływ jonów potasowych i zamknięcie kanałów jonowych sodu na szczycie potencjału czynnościowego powoduje hiperpolaryzację komórki i normalizację potencjału błony. Jednak potencjał czynnościowy generowany w komórce przekaże sygnał do końca presynaptycznego, a następnie do sąsiedniego neuronu.
Przykłady pobudzających neuroprzekaźników
- Glutaminian, Acetylocholina (pobudzająca i hamująca), Epinefryna, Norepinefryna Tlenek azotu itp.
Co to są neurotransmitery hamujące?
Jeśli wiązanie neuroprzekaźnika z receptorem postsynaptycznym nie generuje potencjału czynnościowego do wystrzelenia neuronu, typ neuroprzekaźnika jest znany jako hamujący neuroprzekaźnik. Wynika to z wytwarzania ujemnego potencjału membrany poniżej potencjału progowego membrany. Na przykład GABA jest hamującym neuroprzekaźnikiem, który wiąże się z receptorami GABA znajdującymi się na błonie postsynaptycznej i otwiera kanały jonowe przepuszczalne dla jonów chlorkowych. Napływ jonów chlorkowych stworzy bardziej ujemny potencjał błonowy niż potencjał progowy. Suma transmisji sygnału nastąpi z powodu hamowania spowodowanego hiperpolaryzacją. Neuroprzekaźniki hamujące są bardzo ważne w równoważeniu stymulacji mózgu i utrzymywaniu płynnego funkcjonowania mózgu.
Przykłady hamujących neuroprzekaźników
- GABA, glicyna, serotonina, dopamina itp.
Jaka jest różnica między neuroprzekaźnikami pobudzającymi i hamującymi?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Neurotransmitery pobudzające a hamujące |
|
| Pobudzające neuroprzekaźniki stymulują mózg. | Neuroprzekaźniki hamujące uspokajają mózg i równoważą stymulację mózgu. |
| Generowanie potencjału czynnościowego | |
| To tworzy dodatni potencjał błonowy, generuje potencjał czynnościowy. | Stwarza to ujemny potencjał błonowy, dalej potencjał progowy do generowania potencjału czynnościowego |
| Przykłady | |
| Glutaminian, acetylocholina, epinefryna, noradrenalina, tlenek azotu | GABA, glicyna, serotonina, dopamina |
Podsumowanie - Neurotransmitery pobudzające a hamujące
Neurotransmitery pobudzające będą depolaryzować potencjał błony i generować dodatnie napięcie netto, które przekracza potencjał progowy, tworząc potencjał czynnościowy. Neuroprzekaźniki hamujące utrzymują potencjał błonowy w wartości ujemnej dalej od wartości progowej, która nie może wygenerować potencjału czynnościowego. Jest to główna różnica między neuroprzekaźnikami pobudzającymi i hamującymi.
