Kluczowa różnica - niewyrównana a niewyrównana niewydolność serca
Niezdolność serca do odpowiedniego pompowania krwi w celu zaspokojenia zapotrzebowania metabolicznego tkanek obwodowych jest nazywana niewydolnością serca. Zmniejszenie rzutu serca w początkowej fazie niewydolności serca wyzwala szereg zmian strukturalnych i funkcjonalnych w tkankach serca jako miara przywracania rzutu serca. Jest to znane jako wyrównana niewydolność serca. W pewnym momencie te zmiany adaptacyjne nie pozwalają na utrzymanie pożądanego rzutu serca, co prowadzi do zdekompensowanej niewydolności serca. Pacjent pozostaje bezobjawowy lub z minimalnymi objawami w wyrównanej niewydolności serca i objawia się w niewyrównanej niewydolności serca. Jest to kluczowa różnica między wyrównaną a niewyrównaną niewydolnością serca.
ZAWARTOŚĆ
1. Przegląd i kluczowe różnice
2. Co to jest niewydolność serca
3. Co to jest skompensowana niewydolność serca
4. Co to jest niewyrównana niewydolność serca
5. Podobieństwa między skompensowaną i niewyrównaną niewydolnością serca
6. Porównanie obok siebie - niewyrównana i niewyrównana niewydolność serca w formie tabelarycznej
7. Podsumowanie
Co to jest niewydolność serca?
Niezdolność serca do odpowiedniego pompowania krwi w celu zaspokojenia zapotrzebowania metabolicznego tkanek obwodowych jest nazywana niewydolnością serca. Niewydolność serca można podzielić na dwie kategorie: niewydolność prawego serca i niewydolność lewego serca, w zależności od strony komory, której zdolność pompowania jest upośledzona.
Kiedy serce nie pompuje krwi odpowiednio do tkanek organizmu z powodu spadku zdolności pompowania prawej komory serca, stan ten określa się jako niewydolność prawego serca.
W większości przypadków prawostronna niewydolność serca jest wtórna do lewostronnej niewydolności serca. Kiedy lewa strona serca, a dokładnie lewa komora, nie pompuje odpowiednio krwi do aorty, krew gromadzi się wewnątrz lewej komory serca. W rezultacie wzrasta ciśnienie wewnątrz tych komór, co utrudnia odpływ krwi z płuc do lewego przedsionka przez żyły płucne. W konsekwencji wzrasta ciśnienie wewnątrz naczyń płucnych. W ten sposób prawa komora kurczy się bardziej energicznie przy wyższym ciśnieniu rezystancyjnym pompującym krew do płuc. Przy długotrwałym występowaniu tego schorzenia mięśnie serca prawych komór zaczynają się ostatecznie zużywać, powodując prawostronną niewydolność serca.
Prawostronna niewydolność serca, choć nie jest często spotykana, może być również spowodowana różnymi wewnętrznymi patologiami płuc, takimi jak rozstrzenie oskrzeli, POChP i płucna choroba zakrzepowo-zatorowa.
Efekty
- Obrzęk w okolicach zależnych ciała, takich jak kostki - w bardziej zaawansowanych stadiach u pacjenta może również wystąpić wodobrzusze i wysięk opłucnowy
- Zastoinowa organomegalia, taka jak hepatomegalia
Niezdolność serca do pompowania krwi w celu odpowiedniego zaspokojenia zapotrzebowania metabolicznego organizmu nazywana jest niewydolnością serca. Stan spowodowany niewydolnością spowodowaną osłabieniem zdolności pompowania lewej komory serca jest znany jako lewostronna niewydolność serca.
Przyczyny
- Choroby niedokrwienne serca
- Nadciśnienie
- Choroby zastawki aortalnej i mitralnej
- Inne choroby mięśnia sercowego, takie jak zapalenie mięśnia sercowego
Lewostronnej niewydolności serca towarzyszą pewne zmiany morfologiczne w sercu. Lewa komora ulega kompensacyjnemu przerostowi, a zarówno lewa komora, jak i przedsionek są rozszerzone z powodu przenoszenia zwiększonego ciśnienia. Poszerzone lewe przedsionki jest szczególnie podatne na migotanie przedsionków. W przypadku migotania przedsionka istnieje większe ryzyko powstania w nim skrzepliny.
Efekty
- Zmniejszenie dopływu krwi do mózgu może skutkować niedotlenieniem encefalopatii w najbardziej zaawansowanych przypadkach
- Obrzęk płuc spowodowany wtórnym gromadzeniem się krwi w płucach
- Długotrwała niewydolność serca po lewej stronie może również powodować niewydolność prawego serca.
Kliniczne cechy niewydolności serca
Większość cech klinicznych lewej i prawej niewydolności serca jest do siebie podobnych. Jak wyjaśniono wcześniej, lewostronna niewydolność serca jest najczęściej przyczyną prawej niewydolności serca. Zatem jednoczesna obecność obu stanów daje obraz kliniczny z wieloma wspólnymi objawami i oznakami. Często obserwowanymi objawami, które dają lekarzom wskazówkę dotyczącą choroby, są:
- Duszność wysiłkowa
- Orthopnea
- Napadowa duszność nocna
- Zmęczenie i omdlenie
- Kaszel
- Obrzęk w okolicach zależnych ciała, takich jak kostki - u pacjentów przykutych do łóżka obrzęk będzie widoczny w okolicy krzyżowej. Jest to bardziej widoczne w prawostronnej niewydolności serca ze względu na zmniejszenie powrotu żylnego, co prowadzi do gromadzenia się krwi w zależnych obszarach ciała.
- Organomegalia
Jest to również spowodowane zastojem żylnym. W konsekwencji, cechy organomegalii są widoczne w niewydolności prawego serca lub gdy prawostronna niewydolność serca występuje razem z lewą niewydolnością serca. Powiększenie wątroby (hepatomegalia) jest związane z nieprawidłowym rozdęciem żołądka, pojawieniem się żył wokół pępka (caput medusae) i niewydolnością wątroby.
Diagnoza niewydolności serca
Następujące badania potwierdzają niewydolność serca.
- Rentgen klatki piersiowej
- Badania krwi - w tym FBC, biochemia wątroby, enzymy sercowe uwalniane w ostrej niewydolności serca i BNP
- Echokardiogram
- Elektrokardiogram
- Echokardiografia obciążeniowa
- MRI serca (CMR)
- Biopsja serca - wykonywana tylko w przypadku podejrzenia miopatii serca
- Test wysiłkowy krążeniowo-oddechowy
Leczenie niewydolności serca
Modyfikacje stylu życia odgrywają kluczową rolę w zapobieganiu dalszemu pogorszeniu pracy mięśnia sercowego, jednocześnie zmniejszając ryzyko powikłań, takich jak zaburzenia rytmu serca. Po zdiagnozowaniu niewydolności serca wszystkim pacjentom zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu i kontrolowanie masy ciała. Dieta niskosodowa i niskosolna jest idealna dla chorych na serce. Reszta łóżka jest zwykle zalecana, ponieważ minimalizuje obciążenie mięśni serca
- Leki podawane w leczeniu niewydolności serca obejmują
- Diuretyki
- Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę
- Antagoniści receptora angiotensyny II
- Beta-blokery
- Antagoniści aldosteronu
- Środki rozszerzające naczynia
- Glikozydy nasercowe
- Niefarmakologiczne interwencje stosowane w leczeniu niewydolności serca to
- Rewaskularyzacja
- Stosowanie stymulatora dwukomorowego lub wszczepialnego kardiowertera-defibrylatora
- Przeszczep serca
Co to jest kompensowana niewydolność serca?
Kiedy następuje spadek zdolności serca do pompowania krwi, zachodzą pewne zmiany adaptacyjne, które kompensują brak dopływu krwi do peryferii. Zmiany te obejmują przerost lewej komory, rozwój krążenia obocznego w chorobach niedokrwiennych serca itp. Zwiększa się również częstość bicia serca. W rezultacie przywrócona zostaje zdolność czynnościowa serca. W ten sposób większość objawów klinicznych jest zamaskowana, a pacjent pozostaje bezobjawowy lub z minimalnymi objawami. Ten etap niewydolności serca, w którym następuje spadek zdolności pompowania serca bez pojawienia się objawów u pacjenta, nazywany jest niewydolnością serca wyrównaną.
Co to jest niewyrównana niewydolność serca?
Adaptacyjne zmiany strukturalne i funkcjonalne zachodzące w sercu podczas fazy kompensacji zapoczątkowują błędne koło zdarzeń, które pogarszają stan czynnościowy serca. Kiedy dochodzi do przerostu lewej komory ze wzrostem masy mięśniowej, już upośledzone krążenie wieńcowe ma trudności z dostarczaniem krwi odpowiednio do zwiększonej masy mięśniowej. Dlatego też dochodzi do zaostrzenia niedokrwiennego uszkodzenia mięśnia sercowego. Jednocześnie wzrost częstości akcji serca powoduje zmniejszenie objętości wyrzutowej, ponieważ nie ma wystarczająco dużo czasu na wypełnienie komory. W konsekwencji zmniejsza się rzut serca, powodując objawy kliniczne, które omówiono powyżej. Ten etap, jeśli niewydolność serca jest znany jako niewyrównana niewydolność serca.
Jakie są podobieństwa między wyrównaną a niewyrównaną niewydolnością serca?
- W obu przypadkach występuje zasadnicze zmniejszenie rzutu serca.
- Badania wykorzystywane do identyfikacji obu typów niewydolności serca są takie same
Jaka jest różnica między wyrównaną a niewyrównaną niewydolnością serca?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Wyrównana a niewyrównana niewydolność serca |
|
| Niewydolność serca wyrównana to początkowy etap niewydolności serca, w którym różne strukturalne i funkcjonalne zmiany w sercu kompensują zmniejszenie rzutu serca. | Zdekompensowana niewydolność serca jest końcowym etapem niewydolności serca, podczas którego strukturalne i funkcjonalne zmiany, które zaszły we wczesnym stadium, nie są już w stanie kompensować zmniejszenia rzutu serca. |
| Objawy | |
| Pacjent jest bezobjawowy lub minimalnie objawowy z niewielkimi objawami, takimi jak duszność I stopnia i łagodny obrzęk kostki. |
|
| Zarządzanie | |
| Priorytetem są zmiany stylu życia, takie jak zaprzestanie palenia, ograniczenie spożycia alkoholu, unikanie stresu i regularne ćwiczenia w leczeniu wyrównanej niewydolności serca. | Priorytetowo traktowane są interwencje farmakologiczne wraz z radiologicznymi i chirurgicznymi procedurami terapeutycznymi w leczeniu wyrównanej niewydolności serca. |
Podsumowanie - niewyrównana a niewyrównana niewydolność serca
Adaptacyjne zmiany w tkankach serca utrzymują optymalny rzut serca, chociaż uszkodzenie mięśnia sercowego w przebiegu niewydolności serca nazywane jest kompensowaną niewydolnością serca. Niepowodzenie tych adaptacyjnych zmian w utrzymaniu pojemności minutowej serca na tym samym optymalnym poziomie wraz z postępem choroby jest określane jako zdekompensowana niewydolność serca. W wyrównanej niewydolności serca u pacjenta występują objawy bezobjawowe lub z minimalnymi objawami, natomiast w niewyrównanej niewydolności serca występują ciężkie objawy. Jest to główna różnica między wyrównaną a niewyrównaną niewydolnością serca.
