Kluczową różnicą między potencjałem zeta a punktem zerowego ładunku jest to, że potencjał zeta jest różnicą potencjałów między ośrodkiem dyspersyjnym a stacjonarną warstwą płynu dyspersji koloidalnej, podczas gdy punkt zerowego ładunku to pH dyspersji koloidalnej, w którym ładunek cząstek koloidalnych wynosi zero.
Potencjał zeta i punkt zerowego ładunku to ważne pojęcia w elektrochemii dotyczące właściwości dyspersji koloidalnych. Dyspersja koloidalna to zawiesina, w której widzimy rozpuszczalne lub nierozpuszczalne cząstki rozproszone w płynie.
