Kluczowa różnica - glikol etylenowy a glikol polietylenowy
Glikol etylenowy i glikol polietylenowy są dwoma ważnymi członkami rodziny glikoli. Kluczową różnicą między glikolem etylenowym a glikolem polietylenowym jest ich budowa chemiczna. Glikol etylenowy jest prostą cząsteczką liniową, podczas gdy glikol polietylenowy jest materiałem polimerowym. Ponadto oba te związki są bardzo ważne pod względem handlowym i mają wiele zastosowań.
Co to jest glikol etylenowy?
Nazwa IUPAC glikolu etylenowego to etano-1,2-diol, a jego wzór cząsteczkowy to (CH 2 OH) 2. Jest to związek organiczny, który może być używany jako surowiec do produkcji włókien poliestrowych i preparatów przeciw zamarzaniu. Jest to bezwonny, bezbarwny lepki dihydroksyalkohol o słodkim smaku. Glikol etylenowy jest umiarkowanie toksyczny w przypadku spożycia. Jest to najczęściej dostępny glikol i jest produkowany w dużych ilościach na rynku. Ma wiele zastosowań przemysłowych; jest stosowany jako płyn chłodniczy zapobiegający zamarzaniu w płynach hydraulicznych oraz do produkcji dynamitów i żywic o niskiej temperaturze zamarzania.
Co to jest glikol polietylenowy?
Glikol polietylenowy (PEG) jest związkiem polimerowym i jest stosowany w wielu dziedzinach, takich jak zastosowania chemiczne, biologiczne, medyczne, przemysłowe i komercyjne. Znany jest również jako tlenek polietylenu (PEO) lub polioksyetylen (POE), w zależności od masy cząsteczkowej. Jego struktura jest powszechnie zapisywana jako H− (O − CH 2 −CH 2) n −OH. PEG to klarowna ciecz lub rozpuszczalne w wodzie białe ciało stałe o łagodnym zapachu.
Jaka jest różnica między glikolem etylenowym a glikolem polietylenowym?
Formuła molekularna
Glikol etylenowy: Glikol etylenowy jest diolem o wzorze cząsteczkowym (CH 2- OH) 2.
Glikol polietylenowy: Wzór cząsteczkowy PEG to (C 2 H 4 O) n + 1 H 2 O, a jego wzór strukturalny przedstawiono poniżej.
Produkcja:
Glikol etylenowy: etylen jest głównym związkiem chemicznym używanym do produkcji glikolu etylenowego. Podczas tego procesu jako półprodukt wytwarzany jest tlenek etylenu, który następnie reaguje z wodą, tworząc glikol etylenowy.
C 2 H 4 O + H 2 O → HO – CH 2 CH 2 – OH
Jako katalizatory tej reakcji można stosować zarówno kwasy, jak i zasady. Ponadto reakcja zachodzi przy obojętnym pH również w podwyższonych temperaturach. Wysoką wydajność (90%) można uzyskać, gdy reakcja zachodzi przy kwaśnym lub obojętnym pH, w obecności nadmiaru wody.
Glikol polietylenowy: W wyniku reakcji tlenku etylenu z wodą, glikolem etylenowym lub oligomerami glikolu etylenowego powstaje glikol polietylenowy. Do katalizowania tej reakcji stosuje się zarówno katalizatory kwasowe, jak i zasadowe. Reakcja pomiędzy glikolem etylenowym i jego oligomerami jest korzystniejsza niż z wodą. Długość łańcucha polimeru zależy od stosunku reagentów. Mechanizm polimeryzacji może być polimeryzacją kationową lub anionową, w zależności od rodzaju katalizatora.
HOCH 2 CH 2 OH + n (CH 2 CH 2 O) → HO (CH 2 CH 2 O) n + 1 H
Zastosowania:
Glikol etylenowy: Glikol etylenowy jest stosowany głównie w preparatach przeciw zamarzaniu oraz jako surowiec do produkcji poliestrów, takich jak politereftalan etylenu (PET) w przemyśle tworzyw sztucznych. Glikol etylenowy może ułatwiać konwekcyjne przenoszenie ciepła w samochodach i komputerach chłodzonych cieczą. Znajduje również zastosowanie w systemach klimatyzacji wody lodowej.
Glikol polietylenowy: Glikol polietylenowy ma niską toksyczność i dlatego jest stosowany jako powłoka smarująca zarówno w środowisku wodnym, jak i niewodnym. Jest również używany jako polarna faza stacjonarna w chromatografii gazowej i jako płyn przenoszący ciepło w testerach elektronicznych. PEG jest bazą wielu kremów do skóry i lubrykantów osobistych. Jest stosowany w wielu pastach do zębów jako dyspergator i jako środek przeciwpieniący w zastosowaniach w przemyśle spożywczym.
