Kluczowa różnica - chów wsobny vs chów wsobny
Hodowla jest metodą rozmnażania płciowego prowadzoną w celu uzyskania potomstwa o pożądanych lub korzystnych cechach przez pokolenia. Pożądane osobniki są wybierane i sztucznie krzyżowane w celu uzyskania potomstwa. Istnieją różne rodzaje technik hodowlanych. Chów wsobny i krzyżowy to dwa rodzaje. Kluczowa różnica między chowu wsobnego a kojarzeniem polega na tym, że chów wsobny jest procesem kojarzenia lub rozmnażania genetycznie bliskich krewnych przez 4 do 6 pokoleń, podczas gdy kojarzenie jest procesem kojarzenia daleko spokrewnionych lub niespokrewnionych osobników w ciągu 4 do 6 pokoleń. Chów wsobny zmniejsza zmienność genetyczną potomstwa, podczas gdy kojarzenie zwiększa zmienność genetyczną potomstwa.
SPIS TREŚCI
1. Omówienie i kluczowe różnice
2. Czym jest chów wsobny
3. Co to jest kojarzenie
4. Porównanie obok siebie - chów wsobny a kojarzenie
5. Podsumowanie
Co to jest chów wsobny?
Chów wsobny to proces rozmnażania lub krzyżowania genetycznie spokrewnionych rodziców przez wiele pokoleń. Blisko spokrewnione osoby, takie jak rodzeństwo, są wybierane do chowu wsobnego. Potomstwo z chowu wsobnego będzie wykazywać zwiększoną homozygotyczność. Głównym celem chowu wsobnego jest utrzymanie pożądanych cech i wyeliminowanie niepożądanych cech z tej populacji. Jednak chów wsobny może skutkować wyższą szansą wyrażenia szkodliwych mutacji recesywnych, jak pokazano na ryc. 01. W związku z tym istnieje duże prawdopodobieństwo, że potomstwo będzie miało szkodliwe cechy recesywne ze względu na zwiększoną homozygotyczność przez chów wsobny. To wprowadza niższe poziomy sprawności u potomstwa chowu wsobnego. Zjawisko to jest znane jako depresja wsobna. Kiedy chów wsobny wytwarza biologicznie potomstwo o niższej sprawności, nie jest ono w stanie przeżyć i rozmnażać się. Dlatego potomstwo o wysokiej homozygotyczności jest łatwo podatne na wymarcie ze środowiska w wyniku doboru naturalnego; jest to znane jako oczyszczanie genetyczne.
Chów wsobny jest metodą hodowlaną stosowaną w hodowli selektywnej w celu rozwinięcia określonej cechy fenotypowej u roślin i zwierząt poprzez tworzenie czystych linii.
Rysunek 01: Chów wsobny kucyków - Przykład depresji wsobnej
Co to jest rozmnażanie?
Krzyżowanie, znane również jako krzyżowanie zewnętrzne, to proces kojarzenia dwóch odległych lub niespokrewnionych osobników. Wyboru dwóch osobników dokonuje się z dwóch populacji. Głównym celem rozmnażania jest wytworzenie potomstwa o doskonałych cechach lub jakości. Te dwie osobniki są fenotypowo przystosowane do dwóch różnych środowisk. Dlatego potomstwo krzyżówki może nie łatwo przystosować się do życia w obu środowiskach, ponieważ krzyżówka może wytworzyć fenotyp pośredni dla rodziców. Nie będzie idealnie pasował do środowisk rodzicielskich. W związku z tym krzyżowanie osobników nie zawsze prowadzi do zwiększenia sprawności potomstwa. Czasami rozmnażanie może wykazywać mniejszą zdolność do wytrzymania środowiska rodzicielskiego. Nazywa się to depresją krzyżową. Na przykład,krzyżówka między osobnikiem o dużej wielkości ciała a osobnikiem o małej wielkości może dać potomstwo średniej wielkości; potomstwo może nie być dobrze przystosowane do środowiska rodziców.
W większości przypadków z kojarzenia rodzi się potomstwo o najwyższej jakości. Mieszanie genomów dwóch różnych populacji może skutkować potomstwem przewyższającym którekolwiek z jego rodziców. Nazywa się to wzmocnieniem rasy zewnętrznej i zwiększa zmienność genetyczną nowego genomu. Ta zwiększona zmienność genetyczna staje się korzystna w celu ochrony przed wyginięciem z powodu różnych czynników, takich jak stres środowiskowy. Mieszanie genów między dwoma niespokrewnionymi osobnikami zwiększa również efekt maskowania szkodliwych mutacji zachodzących przez allele recesywne.
Jaka jest różnica między chodzeniem wsobnym a kojarzeniem?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Chów wsobny a kojarzenie |
|
| Chów wsobny to technika kojarzenia dwóch blisko spokrewnionych genetycznie rodziców w wieku od 4 do 6 pokoleń. | Kojarzenie jest metodą hodowlaną wykonywaną między daleko spokrewnionymi lub niespokrewnionymi osobnikami wybranymi z dwóch populacji. |
| Genetyczna natura potomstwa | |
| Potomstwo z chowu wsobnego jest bardziej prawdopodobne, że jest homozygotyczne. | Krzyżowanie się zwiększa heterozję lub wigor hybrydy u potomstwa. |
| Sprawność biologiczna | |
| Chów wsobny z większym prawdopodobieństwem daje potomstwo o niższej sprawności biologicznej. | Krzyżowanie się z większym prawdopodobieństwem daje potomstwo o sprawności biologicznej. |
| Zmienność genetyczna genomów | |
| Chów wsobny zmniejsza zmienność genetyczną genomów potomstwa. | Krzyżowanie się zwiększa zmienność genetyczną genomów potomnych. |
| Ekspresja szkodliwych mutacji recesywnych | |
| Istnieje duże prawdopodobieństwo kontynuacji szkodliwej mutacji recesywnej u potomstwa wsobnego. | Krzyżowanie się zmniejsza ryzyko ekspresji szkodliwych mutacji recesywnych u potomstwa. |
| Adaptacja do środowiska | |
| Potomstwo ma niski potencjał przystosowania się do zmieniającego się środowiska. | Potomstwo wykazuje większy potencjał przystosowania się do zmieniającego się środowiska. |
| Głowny cel | |
| Głównym celem chowu wsobnego z zachowaniem korzystnych cech i rozwijaniem czystych linii. | Krzyżowanie ma na celu wytworzenie potomstwa o najwyższej jakości. |
Podsumowanie - chów wsobny a kojarzenie
Chów wsobny i kojarzenie to dwie techniki hodowlane stosowane przez hodowców roślin i zwierząt. Chów wsobny odbywa się między bliskimi krewnymi, aby zachować korzystne cechy przez pokolenia. Chów wsobny zwiększa homozygotyczność potomstwa. Wpływa negatywnie na potomstwo, dając większą szansę na ekspresję szkodliwych mutacji recesywnych. Krzyżowanie jest przeprowadzane między niespokrewnionymi lub daleko spokrewnionymi osobnikami przez kilka pokoleń. Kojarzenie rodzi zróżnicowane genetycznie potomstwo, które ma większy potencjał adaptacji do nowych środowisk. Na tym polega różnica między chowu wsobnego a kojarzonego.
