Kluczowa różnica - zmienne a literały danych w Javie
Program komputerowy to zestaw instrukcji do wykonania zadania. Podczas programowania wymagane jest przechowywanie danych. Dlatego te dane są przechowywane w pamięci. Te zarezerwowane lokalizacje pamięci nazywane są zmiennymi. Zmienne powinny mieć unikalne nazwy, ponieważ powinny być łatwo identyfikowane, aby można było wykonywać operacje matematyczne lub logiczne. Zmiennym przypisuje się wartości. Czasami te wartości są stałe i nie ulegną zmianie. Tego rodzaju wartości nazywane są literałami danych. W programie, jeśli istnieje instrukcja z wartością int = 5, typem danych jest „int”. „Wartość” to zmienna, a „5” to literał danych. W tym artykule omówiono różnicę między zmiennymi a literałami danych w języku Java. Kluczowa różnica między zmiennymi a literałami danych w Javie polega na tym, że zmienne są zarezerwowanymi miejscami pamięci do przechowywania wartości z nazwami symbolicznymi, podczas gdy literały danych są zapisami przedstawiającymi ustalone wartości w programowaniu.
ZAWARTOŚĆ
1. Przegląd i kluczowe różnice
2. Czym są zmienne w Javie
3. Co to są literały danych w Javie
4. Podobieństwa między zmiennymi a literałami danych w Javie
5. Bezpośrednie porównanie - zmienne a literały danych w Javie w formie tabelarycznej
6. Podsumowanie
Co to są zmienne w Javie?
Zmienna to miejsce do przechowywania wartości w pamięci. Każda lokalizacja pamięci może przechowywać określony typ danych. Język Java obsługuje osiem pierwotnych typów danych. Są to bajt, short, int, long, boolean, float, double i char. Bajt typu danych jest 8-bitową liczbą całkowitą uzupełnienia do dwóch ze znakiem. Jest to pomocne, aby zaoszczędzić miejsce w dużych tablicach, ponieważ jest 4 razy mniejsze niż int. Typ danych short to 16-bitowa liczba całkowita uzupełniająca do dwóch ze znakiem. Jest 2 razy mniejsza niż int. Int jest 32-bitową liczbą całkowitą uzupełnienia do dwóch ze znakiem. Jest to najpowszechniejszy typ danych do przechowywania wartości liczbowych bez miejsc dziesiętnych, gdy nie ma zbytniej troski o pamięć. Typ danych long to 64-bitowa liczba całkowita dopełniająca do dwóch ze znakiem. Służy do przechowywania szerokiego zakresu liczb. Float i double to dwa typy danych do przechowywania wartości liczbowych z separatorem dziesiętnym. Liczba zmiennoprzecinkowa jest 32-bitowa, a podwójna to 64-bitowa. Wartość logiczna służy do przechowywania prawdy lub fałszu. Pojedynczy znak może być przechowywany przy użyciu typu danych char. To są główne prymitywne typy danych w Javie.
Gdy istnieje instrukcja, taka jak int x; oznacza to, że zmienna x może przechowywać wartość całkowitą. Nie odkłada żadnej pamięci dla numeru zmiennej. Gdy istnieje instrukcja jako int x = 5; oznacza to, że zmienna x może przechowywać wartości całkowite i zawiera wartość 5. Zainicjowaną wartość można później zmienić w programie. Wartość x można wyrównać do innej liczby całkowitej, na przykład 10 później. np. x = 10;
Każda zmienna ma unikalne nazwy umożliwiające ich identyfikację. Nazywa się je identyfikatorami. Programista powinien przestrzegać zasad nadawania nazw zmiennym. W Javie rozróżniana jest wielkość liter. Dlatego nazwa zmiennej „numer” różni się od „NUMBER”. Nazwa zmiennej może zawierać litery i cyfry Unicode. Nie mogą mieć spacji. Zapoznaj się z poniższym programem.
Rysunek 01: Program Java ze zmiennymi
Zgodnie z powyższym programem, x i y są zmiennymi przechowującymi wartości całkowite. Suma jest przypisana do sumy zmiennej. Długość i szerokość to zmienne podwójne. Mnożenie jest przechowywane w zmiennej area, która jest zadeklarowana jako zmienna podwójna. Pojedynczy znak może być przechowywany w literze zmiennej. Zawiera „A”. Znak jest umieszczony w pojedynczych cudzysłowach.
Co to są literały danych w języku Java?
Literał danych to reprezentacja stałej wartości w kodzie źródłowym. Wartości takie jak 5, 4.3, true nie wymagają żadnych obliczeń. Dlatego są znane jako literały danych. W przypadku stwierdzenia podwójna liczba = 20,5; „double” to typ danych. „Liczba” to zmienna. 20,5 to literał danych.
Istnieją różne typy literałów. Są to literały liczb całkowitych, literały zmiennoprzecinkowe, literały znakowe i łańcuchowe. Literały całkowite są używane do inicjowania zmiennych typu danych całkowitych, takich jak bajt, krótki, int i długi. Literały zmiennoprzecinkowe służą do inicjowania zmiennych typu danych float i double. Literał zmiennoprzecinkowy kończy się na f lub F, jest typu float. Jeśli kończy się na d lub D, jest podwójna. Pisanie d jest opcjonalne. Literały znaków i ciągów składają się ze znaków Unicode. Literały znaków reprezentują pojedynczy znak, podczas gdy literał ciągu reprezentuje zestaw znaków. Literały znaków znajdują się wewnątrz pojedynczego cudzysłowu. np. - „B”. Literały łańcuchowe znajdują się w podwójnych cudzysłowach. np. - „Programowanie”. Zapoznaj się z poniższym programem.
Rysunek 02: Program Java z literałami
Zgodnie z powyższym programem liczba jest zmienną. Literał liczby całkowitej w zmiennej liczbowej to 10. Zmienna doubleValue może przechowywać wartość double. Zmienna floatValue może zawierać wartość typu float. Dlatego 5.4 i 5.4f są literałami zmiennoprzecinkowymi. Zmienna literowa zawiera znak „B”. Jest to dosłowny znak. Zmienna słowo zawiera zestaw znaków. Jest to więc dosłowny ciąg znaków.
Jakie jest podobieństwo między zmiennymi a literałami danych w języku Java?
Zarówno zmienne, jak i literały danych w Javie są używane w programowaniu
Jaka jest różnica między zmiennymi a literałami danych w języku Java?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Zmienne a literały danych |
|
| Zmienne to zarezerwowane miejsca w pamięci, które przechowują wartości z nazwami symbolicznymi. | Literały danych są reprezentacjami stałych wartości w kodzie źródłowym. |
| Stowarzyszenie | |
| Zmienne są powiązane z lokalizacją pamięci. | Literały danych są powiązane ze stałymi wartościami, które są umieszczane wewnątrz zmiennych. |
Podsumowanie - zmienne a literały danych w Javie
Zmienne i literały danych to popularne terminy związane z programowaniem. W tym artykule omówiono różnicę między zmiennymi a literałami danych. Różnica między zmiennymi a literałami danych w Javie polega na tym, że zmienne są zarezerwowanymi miejscami pamięci do przechowywania wartości z nazwami symbolicznymi, podczas gdy literały danych są zapisami reprezentującymi ustalone wartości w programowaniu.
