Kluczowa różnica - duma a pokora
Duma i pokora to dwa słowa, które są często używane w przeciwieństwie do siebie. Kluczową różnicą między dumą a pokorą jest ich znaczenie; duma może odnosić się do zbyt wysokiego spojrzenia na swoją wagę, podczas gdy pokora odnosi się do skromnego lub niskiego spojrzenia na swoją wagę. Osoba dumna zawsze uważa się za lepszego od innych, podczas gdy osoba pokorna nie.
SPIS TREŚCI
1. Przegląd i kluczowe różnice
2. Co oznacza duma
3. Co oznacza pokora
4. Porównanie obok siebie - duma a pokora
5. Podsumowanie
Co oznacza duma?
Słowo duma ma dwa nieco przeciwstawne znaczenia. Duma może być uczuciem głębokiej przyjemności lub satysfakcji wynikającej z własnych osiągnięć, dokonań bliskiej rodziny i przyjaciół, czy z majątku lub cech, które są powszechnie podziwiane. To naturalne, że ludzie czują się dumni, gdy osiągnęli coś wielkiego. Naturalne jest również poczucie dumy z osiągnięć członka rodziny lub przyjaciela. Tak więc ten rodzaj dumy jest naturalną ludzką emocją. W tym sensie duma może być pozytywną emocją związaną z satysfakcją, godnością i motywacją.
Jednak duma ma również aspekt negatywny. Na ogół jest to nadmierna duma, która szkodzi sobie. Jeśli ktoś ma o sobie zbyt wysokie mniemanie i czuje, że jest lepszy od innych, nazywany jest także osobą dumną. Ten rodzaj dumy jest negatywną cechą człowieka. Taka osoba może być zbyt pewna siebie, arogancka i często nieświadoma swoich wad. Tak więc tego typu duma jest słabością i wadą charakteru.
Rysunek 02: Cytat o dumie
Co oznacza pokora?
Pokorę można zdefiniować jako skromny lub niski pogląd na swoją wagę. Jest to dokładne przeciwieństwo bycia nadmiernie dumnym lub aroganckim. Pokora jest siłą w człowieku, ponieważ człowiek pokorny nie jest zbyt pewny siebie i potrafi rozpoznać swoje wady i słabości.
Poniższe metody pochodzą z cytatu Matki Teresy o tym, jak praktykować pokorę.
- Jak najmniej mówić o sobie.
- Pilnować własnego biznesu.
- Nie chcieć zarządzać sprawami innych ludzi.
- Aby uniknąć ciekawości.
- Z radością przyjmować sprzeczności i poprawki.
- Pominąć błędy innych.
- Akceptacja zniewag i obrażeń.
- Zaakceptować bycie lekceważonym, zapomnianym i nielubianym.
- Być miłym i delikatnym, nawet pod prowokacją.
- Nigdy nie stawać na swojej godności.
- Zawsze wybierać najtrudniejsze.
Termin pokora jest również często używany w kontekście religijnym. Pojęcie pokory jest ważne w większości religii, takich jak chrześcijaństwo, buddyzm i hinduizm. Odnosi się to głównie do rozpoznania siebie w relacji do Boga / bóstw, akceptacji swoich wad i poddania się łasce boga jako członka religii.
Rysunek 01: Przysłowie o pokorze
Jaka jest różnica między dumą a pokorą?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Duma a pokora |
|
| Duma może odnosić się do zbyt wysokiego spojrzenia na swoją wagę. | Pokora odnosi się do skromnego lub niskiego spojrzenia na swoją wagę. |
| siła | |
| Duma to słabość. | Pokora to siła. |
| Akceptacja błędów | |
| Dumna osoba nie może zaakceptować swoich wad i słabości. | Osoba pokorna chętnie akceptuje swoje wady i słabości i próbuje je naprawić. |
| Stosunek do innych | |
| Dumna osoba często uważa się za lepszego od innych. | Osoba pokorna nie czuje, że jest lepsza od innych. |
| Powiązane uczucia | |
| Nadmierna duma wiąże się z próżnością, arogancją, pychą i zbytnią pewnością siebie. | Pokora wiąże się ze skromnością, pewnością siebie i bezpretensjonalnością. |
Podsumowanie - Duma a pokora
Chociaż termin duma ma zarówno negatywne, jak i pozytywne aspekty, jest to negatywny aspekt pokory, tj. Nadmierna duma, do której zawsze się odnosi w porównaniu z pokorą. W tym negatywnym sensie duma jest dokładnym przeciwieństwem pokory. Duma odnosi się do posiadania zbyt wysokiej opinii o sobie, podczas gdy pokora odnosi się do posiadania skromnej opinii o sobie. To jest główna różnica między dumą a pokorą. Pokora jest siłą, podczas gdy duma jest słabością.
