Koszt absorpcji a koszt krańcowy
System obliczania kosztów produkcji jest znany jako kalkulacja kosztów. Głównym celem każdego systemu kalkulacji kosztów jest identyfikacja kosztu poniesionego na wytworzenie produkcji jednostkowej. W firmie produkcyjnej określenie kosztu związanego z produktem jednostkowym jest bardzo ważne, aby wycenić produkt tak, aby firma mogła osiągnąć zysk i przetrwać w przyszłości. Zarówno koszt absorpcji, jak i koszt krańcowy stanowią tradycyjny system kalkulacji kosztów. Obie metody mają swoje wady i zalety. We współczesnej rachunkowości zarządczej istnieje kilka zaawansowanych metod kalkulacji kosztów, takich jak rachunek kosztów działań (ABC), które są bardzo popularne. Te metody są budowane poprzez dodanie i zmianę niektórych zasad tradycyjnego systemu kalkulacji kosztów.
Koszty krańcowe
Koszt krańcowy oblicza koszt, jaki zostanie poniesiony, gdy zostanie wyprodukowana dodatkowa jednostka. Koszt podstawowy, który obejmuje materiały bezpośrednie, robociznę bezpośrednią, wydatki bezpośrednie i zmienne koszty ogólne, są głównymi składnikami kosztów krańcowych. Wkład to koncepcja opracowana wraz z kosztami krańcowymi. Wkład to przychód netto ze sprzedaży do kosztu zmiennego. W przypadku metod kalkulacji kosztów krańcowych koszty stałe nie są brane pod uwagę w oparciu o argument, że koszty stałe, takie jak czynsz fabryczny, media, amortyzacja itp., Mają zostać poniesione, niezależnie od tego, czy produkcja jest zakończona, czy nie. W rachunku kosztów krańcowych koszt stały jest traktowany jako koszt okresu. Często menedżerowie do podejmowania decyzji wymagają kosztów krańcowych, ponieważ obejmują one koszty, które różnią się w zależności od liczby wyprodukowanych jednostek. Koszt krańcowy jest również nazywany „kosztami zmiennymi” i „kosztami bezpośrednimi”.
Kalkulacja kosztów absorpcji
W metodzie kalkulacji kosztów absorpcji nie tylko koszty zmienne, ale również koszty stałe pochłaniane przez produkt. Większość zasad rachunkowości wymaga kalkulacji kosztów absorpcji na potrzeby sprawozdawczości zewnętrznej. Ta metoda jest zawsze stosowana do sporządzania sprawozdań finansowych. Kalkulacja kosztów adsorpcji służy do obliczania zysku i wyceny zapasów w sprawozdaniu finansowym. Ponieważ w tej metodzie nie można zaniżać wartości zapasów, Inland Revenue wymaga takiej wyceny. Koszty stałe są brane pod uwagę przy założeniu, że należy je odzyskać. Terminy „Pełna kalkulacja kosztów” i „Pełna kalkulacja kosztów” również oznaczają koszt absorpcji.
Jaka jest różnica między kosztami krańcowymi a kosztami absorpcji?
¤ Chociaż koszt krańcowy i koszt absorpcji to dwie tradycyjne techniki kalkulacji kosztów, mają one swoje własne unikalne zasady, które wyznaczają cienką linię oddzielającą je od siebie.
¤ W kalkulacji kosztów krańcowych wkład jest obliczany, a nie w ramach kosztów absorpcji.
¤ Przy wycenie zapasów w koszcie krańcowym brane są pod uwagę tylko koszty zmienne, podczas gdy wycena zapasów objętych kosztami absorpcji obejmuje również koszty poniesione w funkcji produkcji.
¤ Ogólnie wartość zapasów jest wyższa w przypadku kosztów absorpcji niż kosztów krańcowych.
¤ Koszty krańcowe są często wykorzystywane do celów sprawozdawczości wewnętrznej (ułatwiają podejmowanie decyzji menedżerom), podczas gdy koszt absorpcji jest wymagany do celów sprawozdawczości zewnętrznej, np. W zakresie podatku dochodowego.
¤ Składka musi być obliczona w systemie kosztów krańcowych, natomiast zysk brutto będzie obliczany metodą kosztów absorpcji.
