Kalkulacja kosztów działań a kalkulacja kosztów tradycyjnych
Koszty związane z produktem można podzielić na koszty bezpośrednie i koszty pośrednie. Koszt bezpośredni to koszt, który można zidentyfikować z produktem, podczas gdy kosztów pośrednich nie można bezpośrednio przypisać do obiektu kosztu. Koszt materiałów, bezpośrednie koszty pracy, takie jak płace i pensje, są przykładami kosztów bezpośrednich. Koszty administracyjne i amortyzacja to tylko niektóre przykłady kosztów pośrednich. Określenie całkowitego kosztu produktu jest bardzo ważne dla ustalenia ceny sprzedaży tego produktu. Błędna lub nieprawidłowa alokacja kosztów może prowadzić do ustalenia ceny sprzedaży, która jest niższa od kosztu. Wtedy rentowność firmy staje się wątpliwa. Czasami takie błędne ustalenie kosztów może skutkować wyceną produktu znacznie wyższym niż koszt, co może prowadzić do utraty udziału w rynku. Całkowity koszt produktu zmienia się wraz z alokacją kosztów pośrednich. Koszty bezpośrednie nie powodują problemów, ponieważ można je bezpośrednio zidentyfikować.
Kalkulacja kosztów tradycyjnych
W tradycyjnym systemie kalkulacji alokacja kosztów pośrednich odbywa się na podstawie pewnych wspólnych podstaw alokacji, takich jak godziny pracy, godziny maszyn. Główną wadą tej metody jest to, że łączy wszystkie koszty pośrednie i alokuje je za pomocą baz alokacji do działów. W większości przypadków ta metoda alokacji nie ma sensu, ponieważ łączy koszty pośrednie wszystkich produktów na różnych etapach. W tradycyjnej metodzie najpierw alokuje koszty ogólne do poszczególnych działów, a następnie realokuje koszty na produkty. Zwłaszcza we współczesnym świecie metoda tradycyjna traci swoją przydatność, ponieważ jedna firma produkuje większą liczbę różnych rodzajów produktów bez wykorzystania wszystkich działów. Tak więc eksperci od kosztów wymyślili nową koncepcję kalkulacji kosztów w oparciu o aktywność połączeń (ABC),co po prostu wzmocniło istniejącą tradycyjną metodę kalkulacji kosztów.
Kalkulacja kosztów na podstawie aktywności
Rachunek kosztów działań (ABC) można zdefiniować jako podejście do kalkulacji kosztów, które identyfikuje poszczególne czynności jako podstawowe obiekty kosztów. W metodzie tej najpierw przypisuje się koszt poszczególnych czynności, a następnie stanowi podstawę przypisania kosztu do ostatecznych obiektów kosztów. Oznacza to, że w przypadku kalkulacji kosztów opartej na działaniach, najpierw przypisuje się koszty ogólne do każdego działania, a następnie ponownie przydziela ten koszt do pojedynczego produktu lub usługi. Liczba zamówień, liczba kontroli, liczba projektów produkcyjnych to tylko niektóre z czynników kosztowych używanych do alokacji kosztów ogólnych.
Jaka jest różnica między kosztami opartymi na działaniach a tradycyjnymi kosztami?
Chociaż koncepcja kalkulacji kosztów w oparciu o działania została opracowana z tradycyjnej metody kalkulacji kosztów, obie mają między sobą pewne różnice.
- W tradycyjnym systemie do alokacji kosztów ogólnych wykorzystuje się kilka baz alokacji, podczas gdy system ABC wykorzystuje wiele kierowców jako podstawę alokacji.
- Metoda tradycyjna przypisuje najpierw narzuty do poszczególnych działów, podczas gdy kalkulacja kosztów oparta na działaniach przypisuje koszty ogólne do każdego działania w pierwszej kolejności.
- Kosztorys oparty na działaniach jest bardziej techniczny i czasochłonny, podczas gdy tradycyjna metoda lub system jest cichy i prosty.
- Kalkulacja kosztów działań może dać dokładniejsze wskazanie, gdzie można obniżyć koszty niż tradycyjny system; Oznacza to, że kalkulacja kosztów oparta na działaniach ułatwia podejmowanie bardziej rygorystycznych i dokładnych decyzji niż system tradycyjny.
