Różnica Między Szpiczakiem A Chłoniakiem

2024 Autor: Mildred Bawerman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:41

Kluczowa różnica - szpiczak vs chłoniak

Szpiczak i chłoniak to dwa powiązane ze sobą nowotwory o pochodzeniu limfoidalnym. Szpiczaki zwykle występują w szpiku kostnym, podczas gdy chłoniaki mogą pojawić się w każdym miejscu ciała, w którym dostępne są tkanki limfoidalne. To jest kluczowa różnica między szpiczakiem a chłoniakiem. Specyficzna etiologia tych chorób jest nieznana, ale uważa się, że niektóre wirusy, napromienianie, immunosupresja i cytotoksyczne trucizny mają pewien wpływ na złośliwą transformację komórek prowadzącą do tych nowotworów.

ZAWARTOŚĆ

1. Przegląd i kluczowe różnice

2. Co to jest chłoniak

3. Co to jest szpiczak

4. Porównanie obok siebie - szpiczak i chłoniak w formie tabelarycznej

6. Podsumowanie

Co to jest chłoniak?

Nowotwory układu limfatycznego nazywane są chłoniakami. Jak wspomniano wcześniej, mogą pojawić się w dowolnym miejscu, w którym obecne są tkanki limfoidalne. Jest to 5 ^th najczęstszym nowotworem złośliwym w świecie zachodnim. Ogólna częstość występowania chłoniaka wynosi 15–20 na 100 000. Najczęstszym objawem jest limfadenopatia obwodowa. Jednak w około 20% przypadków obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych w pierwotnych lokalizacjach poza węzłami. U niewielkiej liczby pacjentów mogą pojawić się objawy B związane z chłoniakiem, takie jak utrata masy ciała, gorączka i poty. Według klasyfikacji WHO chłoniaki można podzielić na dwie kategorie, jako chłoniaki nieziarnicze i nieziarnicze.

Chłoniak Hodgkina

Częstość występowania chłoniaków Hodgkina wynosi 3 na 100 000 w świecie zachodnim. Ta szeroka kategoria może być podzielona na mniejsze grupy jako klasyczne HL i HL z przewagą limfocytów guzkowych. W klasycznym HL, który stanowi 90-95% przypadków, cechą charakterystyczną jest komórka Reed-Sternberg. W dominującym limfocytach guzkowych HL, „komórce popcornu”, można obserwować pod mikroskopem odmianę Reeda-Sternberga.

Etiologia

DNA wirusa Epsteina-Barra wykryto w tkankach pacjentów z chłoniakiem Hodgkina.

Cechy kliniczne

Najczęstszym objawem HL jest bezbolesna limfadenopatia szyjna. Podczas badania guzy te są jak guma. U niewielkiego odsetka pacjentów może wystąpić kaszel z powodu powiększenia węzłów chłonnych śródpiersia. U niektórych może wystąpić świąd i ból związany z alkoholem w miejscu powiększenia węzłów chłonnych.

Dochodzenia

• RTG klatki piersiowej w celu poszerzenia śródpiersia
• CT klatki piersiowej, brzucha, miednicy, szyi
• Skanowanie zwierzęcia
• Biopsja szpiku kostnego
• Morfologia krwi

Zarządzanie

Ostatnie postępy w naukach medycznych poprawiły rokowanie w tej chorobie. Leczenie we wczesnym stadium choroby obejmuje 2-4 cykle doksorubicyny, bleomycyny, winblastyny i dakarbazyny bez sterylizacji, a następnie naświetlanie, które wykazało ponad 90% wyleczenia.

Zaawansowaną chorobę można leczyć za pomocą 6-8 cykli doksorubicyny, bleomycyny, winblastyny i dakarbazyny wraz z chemioterapią.

Chłoniak nieziarniczy

Według klasyfikacji WHO 80% chłoniaków nieziarniczych pochodzi z limfocytów B, a pozostałe z limfocytów T.

Etiologia

• Historia rodzinna
• Wirus ludzkiej białaczki T-komórkowej typu 1
• Helicobacter pylori
• Chlamydia psittaci
• EBV
• Leki immunosupresyjne i infekcje

Patogeneza

Na różnych etapach rozwoju limfocytów może dojść do złośliwej ekspansji klonalnej limfocytów, prowadzącej do różnych postaci chłoniaków. Błędy w przełączaniu klas lub rekombinacji genów dla immunoglobulin i receptorów komórek T są zmianami prekursorowymi, które później przechodzą w transformacje złośliwe.

Rodzaje chłoniaków nieziarniczych

• Pęcherzykowy
• Limfoplazmacytyczny
• Komórka płaszczowa
• Rozproszona duża komórka B.
• Burkitta

• Anaplastyczny

  

  Ryc. 01: Chłoniak Burkitta, przygotowanie dotyku

Cechy kliniczne

Najczęstszym objawem klinicznym jest bezbolesna limfadenopatia lub objawy wynikające z mechanicznych zaburzeń masy węzłów chłonnych.

Co to jest szpiczak?

Nowotwory złośliwe powstałe w komórkach plazmatycznych szpiku kostnego nazywane są szpiczakami. Choroba ta jest związana z nadmierną proliferacją komórek plazmatycznych, co powoduje nadprodukcję monoklonalnych paraprotein, głównie IgG. Podczas paraproteinemii może wystąpić wydalanie lekkich łańcuchów z moczem (białka Bence Jonesa). Szpiczaki są powszechnie obserwowane u starszych mężczyzn.

W większości przypadków szpiczaka wykryto nieprawidłowości cytogenetyczne za pomocą technik FISH i mikromacierzy. Zmiany lityczne kości mogą być zwykle widoczne w kręgosłupie, czaszce, kościach długich i żebrach z powodu rozregulowania przebudowy kości. Aktywność osteoklastów wzrasta bez wzrostu aktywności osteoblastów.

Cechy kliniczno-patologiczne

Zniszczenie kości może spowodować zapadnięcie się kręgów lub złamanie kości długich i hiperkalcemię. Ucisk rdzenia kręgowego może być spowodowany przez plazmocytomy tkanek miękkich. Naciekanie szpiku kostnego komórkami plazmatycznymi może powodować anemię, neutropenię i trombocytopenię. Uszkodzenie nerek może być spowodowane wieloma przyczynami, takimi jak wtórna hiperkalcemia lub hiperurykemia, stosowanie NLPZ i wtórna amyloidoza.

Objawy

• Objawy anemii
• Nawracające infekcje
• Objawy niewydolności nerek
• Ból kości
• Objawy hiperkalcemii

Dochodzenia

• Pełna morfologia krwi - poziom hemoglobiny, białych krwinek i płytek krwi jest prawidłowy lub niski
• ESR (szybkość sedymentacji erytrocytów) - zwykle wysoka
• Film krwi
• Mocznik i elektrolity
• Wapń w surowicy normalny lub podwyższony
• Całkowity poziom białka
• Elektroforeza białek surowicy - charakterystycznie wykazuje prążek monoklonalny
• Widoczne są zmiany lityczne charakterystyczne dla badania szkieletowego

Rycina 02: Histopatologiczny obraz mięśniaka mnogiego

Zarządzanie

Chociaż oczekiwana długość życia pacjentów ze szpiczakiem poprawiła się o około pięć lat dzięki dobrej opiece podtrzymującej i chemioterapii, nadal nie ma ostatecznego lekarstwa na tę chorobę. Terapia ma na celu zapobieganie dalszym powikłaniom i wydłużenie czasu przeżycia.

Terapia wspomagająca

Niedokrwistość można skorygować transfuzją krwi. U pacjentów z nadmierną lepkością transfuzję należy wykonywać powoli. Można stosować erytropoetynę. Należy odpowiednio leczyć hiperkalcemię, uszkodzenie nerek i nadmierną lepkość. Infekcje można leczyć antybiotykami. W razie potrzeby można podawać szczepienia roczne. Ból kości można zmniejszyć za pomocą radioterapii i chemioterapii ogólnoustrojowej lub dużych dawek deksametazonu. Patologicznym złamaniom można zapobiec, stosując chirurgię ortopedyczną.

Specyficzna terapia

• Chemioterapia - talidomid / lenalidomid / bortezomib / steroidy / melfalan
• Autologiczny przeszczep szpiku kostnego
• Radioterapia

Jaka jest różnica między szpiczakiem a chłoniakiem?

Porównaj środek artykułu przed tabelą

Szpiczak vs chłoniak
Nowotwory złośliwe powstałe w komórkach plazmatycznych szpiku kostnego nazywane są szpiczakami.	Nowotwory układu limfatycznego nazywane są chłoniakami.
Pospolitość
Szpiczak jest mniej powszechny.	Chłoniak występuje częściej niż szpiczaki.
Lokalizacja
Zwykle pojawia się w szpiku kostnym.	Może to nastąpić w każdym miejscu, w którym obecne są tkanki limfoidalne.

Podsumowanie - szpiczak vs chłoniak

Chłoniaki są nowotworami złośliwymi układu limfatycznego, podczas gdy szpiczaki są nowotworami wywodzącymi się z komórek plazmatycznych w szpiku kostnym. Taka jest różnica między szpiczakiem a chłoniakiem. Ponieważ choroby te są dość poważne i zagrażają życiu, podczas leczenia należy zwrócić szczególną uwagę na mentalność pacjenta. Aby podnieść standard życia pacjenta, należy uzyskać wsparcie rodziny.

Pobierz wersję PDF szpiczaka vs chłoniak

Możesz pobrać wersję PDF tego artykułu i używać jej w trybie offline, zgodnie z notami cytowania. Proszę pobrać wersję PDF tutaj Różnica między szpiczakiem a chłoniakiem.