Kluczowa różnica - chłoniak vs chłoniak nieziarniczy
Nowotwory układu limfatycznego nazywane są chłoniakami. To dość powszechna odmiana nowotworów, których zapadalność gwałtownie wzrosła w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci, głównie z powodu wzrostu liczby gospodarzy z obniżoną odpornością. Chłoniak nieziarniczy to jeden z typów chłoniaków, których patogeneza jest wyzwalana przez różne czynniki etiologiczne. Drugim typem jest chłoniak Hodgkina. Dlatego różnica między chłoniakiem a chłoniakiem nieziarniczym wynika z faktu, że chłoniak obejmuje zarówno chłoniaka Hodgkina, jak i chłoniaka nieziarniczego, a chłoniak nieziarniczy jest tylko jednym typem. Dlatego tutaj omówiliśmy głównie różnicę między chłoniakiem Hodgkina a chłoniakiem nieziarniczym.
ZAWARTOŚĆ
1. Przegląd i kluczowa różnica
2. Co to jest chłoniak (chłoniak Hodgkina i nieziarniczy)
3. Co to jest chłoniak nieziarniczy
4. Podobieństwa między chłoniakiem a chłoniakiem nieziarniczym
5. Porównanie obok siebie - chłoniak Hodgkina vs chłoniak nieziarniczy w formie tabelarycznej
6. Podsumowanie
Co to jest chłoniak?
Nowotwory układu limfatycznego nazywane są chłoniakami. Mogą pojawić się w każdym miejscu, w którym obecne są tkanki limfoidalne. Jest to 5 th najczęstszym nowotworem złośliwym w świecie zachodnim. Ogólna częstość występowania chłoniaka wynosi 15–20 na 100 000. Najczęstszym objawem jest limfadenopatia obwodowa. Jednak w około 20% przypadków obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych w pierwotnych lokalizacjach pozawęzłowych. U niewielkiej liczby pacjentów mogą pojawić się objawy B związane z chłoniakiem, takie jak utrata masy ciała, gorączka i poty. Zgodnie z klasyfikacją WHO, chłoniaki można podzielić na dwie kategorie, jako chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy.
Co to jest chłoniak Hodgkina?
Częstość występowania chłoniaków Hodgkina wynosi 3 na 100 000 w świecie zachodnim. Ta szeroka kategoria może być podzielona na mniejsze grupy jako klasyczne HL i HL z przewagą limfocytów guzkowych. W klasycznym HL, który stanowi 90-95% przypadków, cechą charakterystyczną jest komórka Reed-Sternberg. W dominującym limfocytach guzkowych HL, „komórce popcornu”, można obserwować pod mikroskopem odmianę Reeda-Sternberga.
Etiologia
DNA wirusa Epsteina-Barra (EBV) wykryto w tkankach pacjentów z chłoniakiem Hodgkina.
Ryc. 01: Istotne węzły chłonne ciała
Cechy kliniczne
Najczęstszym objawem HL jest bezbolesna limfadenopatia szyjna. Podczas badania guzy te są jak guma. U niewielkiego odsetka pacjentów może wystąpić kaszel z powodu powiększenia węzłów chłonnych śródpiersia. U niektórych może wystąpić świąd i ból związany z alkoholem w miejscu powiększenia węzłów chłonnych.
Dochodzenia
- RTG klatki piersiowej w celu poszerzenia śródpiersia
- CT klatki piersiowej, brzucha, miednicy, szyi
- Skanowanie zwierzęcia
- Biopsja szpiku kostnego
- Morfologia krwi
Zarządzanie
Ostatnie postępy w naukach medycznych poprawiły rokowanie w tej chorobie. Leczenie we wczesnym stadium choroby obejmuje 2-4 cykle doksorubicyny, bleomycyny, winblastyny i dakarbazyny bez sterylizacji, a następnie naświetlanie, które wykazało ponad 90% wyleczenia.
Zaawansowaną chorobę można leczyć za pomocą 6-8 cykli doksorubicyny, bleomycyny, winblastyny i dakarbazyny wraz z chemioterapią.
Co to jest chłoniak nieziarniczy?
Jak wspomniano na początku, chłoniaki nieziarnicze to jedna z odmian chłoniaków. Według klasyfikacji WHO 80% chłoniaków nieziarniczych pochodzi z limfocytów B, a pozostałe z limfocytów T.
Etiologia
- Historia rodzinna
- Wirus ludzkiej białaczki T-komórkowej typu 1
- Helicobacter pylori
- Chlamydia psittaci
- EBV
- Leki immunosupresyjne i infekcje
Patogeneza
Na różnych etapach rozwoju limfocytów może dojść do złośliwej ekspansji klonalnej limfocytów, powodując różne formy chłoniaków. Błędy w przełączaniu klas lub rekombinacji genów dla immunoglobulin i receptorów komórek T są zmianami prekursorowymi, które później przechodzą w transformacje złośliwe.
Rodzaje NHL
- Pęcherzykowy
- Limfoplazmacytyczny
- Komórka płaszczowa
- Rozproszona duża komórka B.
- Burkitta
- Anaplastyczny
Rycina 02: Mikrografia pośredniego powiększenia chłoniaka z komórek płaszcza końcowego odcinka jelita krętego
Cechy kliniczne
Najczęstszym objawem klinicznym jest bezbolesna limfadenopatia lub objawy wynikające z mechanicznych zaburzeń masy węzłów chłonnych.
Jakie jest podobieństwo między chłoniakiem a chłoniakiem nieziarniczym?
W obu przypadkach nowotwory powstają w tkankach limfoidalnych
Jaka jest różnica między chłoniakiem a chłoniakiem nieziarniczym?
Chłoniaki można podzielić na dwie kategorie, jako chłoniaki Hodgkina i nieziarnicze. Ponieważ chłoniaki nieziarnicze są tylko różnymi typami chłoniaków, nie ma znaczącej różnicy do omówienia; dlatego porównaliśmy tutaj różnicę między chłoniakami nieziarniczymi i nieziarniczymi.
Jaka jest różnica między chłoniakiem Hodgkina a chłoniakiem nieziarniczym?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Chłoniak Hodgkina vs chłoniak nieziarniczy |
|
| W większości przypadków są one zlokalizowane w jednej osiowej grupie węzłów, takich jak węzły szyjne i śródpiersia. | Węzły obwodowe są bardziej narażone na chłoniaki nieziarnicze. |
| Rozpowszechnianie się | |
| Istnieje uporządkowane rozprzestrzenianie się przez ciągłość. | Rozprzestrzenianie się jest nieciągłe. |
| Prezentacja pozawęzłowa | |
| Prezentacja pozawęzłowa jest rzadka. | Prezentacja pozawęzłowa jest powszechna. |
| Przyczyny | |
| Wirus Epsteina-Barra jest najczęstszym czynnikiem etiologicznym. |
Najczęstsze przyczyny to:
|
| Prezentacja kliniczna | |
|
Najczęstszym objawem HL jest bezbolesna limfadenopatia szyjna. Podczas badania guzy te są jak guma. U niewielkiego odsetka pacjentów może wystąpić kaszel z powodu powiększenia węzłów chłonnych śródpiersia. U niektórych może wystąpić świąd i ból związany z alkoholem w miejscu powiększenia węzłów chłonnych. |
Najczęstszym objawem klinicznym jest bezbolesna limfadenopatia lub objawy wynikające z mechanicznych zaburzeń masy węzłów chłonnych. |
Podsumowanie - chłoniak vs chłoniak nieziarniczy
Chłoniaki to nowotwory złośliwe tkanek limfoidalnych. Istnieją dwie główne kategorie chłoniaków; są to chłoniaki Hodgkina i chłoniaki nieziarnicze. Rokowanie w przypadku tych nowotworów zależy od stopnia zaawansowania choroby i komórek pochodzenia.
