Chłoniak Hodgkina vs chłoniak nieziarniczy
Hodgkin i Non-Hodgkin to dwa ważne podtypy raka limfocytów. Istnieje wiele różnic między tymi dwoma schorzeniami, podczas gdy niektóre prezentujące cechy, badania i ogólne zasady leczenia są takie same w przypadku chłoniaków Hodgkina i nieziarniczych. W tym artykule opisano cechy kliniczne, objawy, przyczyny, badanie i diagnozę, metody leczenia i rokowanie w przypadku chłoniaka Hodgkina i nieziarniczego oraz zarysowano różnice między nimi.
Chłoniak Hodgkina
Chłoniak Hodgkina to rodzaj złośliwej proliferacji limfocytów. Jest to dwukrotnie częstsze u kobiet niż u mężczyzn. Zarówno młodzi dorośli, jak i osoby starsze mogą zachorować na chłoniaka Hodgkina, ponieważ istnieją dwa szczytowe wieku. Istnieje pięć typów chłoniaków Hodgkina. Są to klasyczny chłoniak Hodgkina, stwardnienie guzkowe, mieszana komórka, bogate w limfocyty i pozbawione limfocytów chłoniaki Hodgkina. Najczęstszą dolegliwością związaną z tymi chłoniakami jest powiększenie węzłów chłonnych. 25% pacjentów skarży się również na letarg, gorączkę, nocne poty i utratę wagi. Alkohol może powodować ból u pacjentów z Hodgkinem. Gorączka jest charakterystyczna, ale rzadka. Nazywa się to gorączką Pel-Ebsteina i zmienia się między gorączką a długimi okresami normalnej / niskiej temperatury.
W badaniu należy ocenić lokalizację węzła chłonnego, wielkość, konsystencję, ruchliwość i tkliwość. Badania obejmują biopsję węzłów chłonnych, pełną morfologię krwi, OB, testy czynności wątroby i nerek, TK, MRI, RTG klatki piersiowej. Niedokrwistość i podwyższona OB wskazują na złe rokowanie. Chłoniak Hodgkina jest oceniany metodą Ann Arbor, która dobrze koreluje z rokowaniem.
Etap 1 - Ograniczenie do jednego regionu węzłów chłonnych
Etap 2 - Zajęcie dwóch lub więcej obszarów węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony
Etap 3 - Zaangażowanie węzłów po obu stronach przepony
Etap 4 - Rozprzestrzenianie się poza węzły
Radioterapia jest leczeniem z wyboru w stadium 1 i 2. Chemioterapia z zastosowaniem schematu ABVD (adriamycyna, bleomycyna, winblastyna, dakarbazyna) jest leczeniem z wyboru w stadium 2a lub wyższym. Samo leczenie może powodować niedoczynność tarczycy, zwłóknienie płuc, nudności, łysienie i obniżoną płodność u mężczyzn. Procent przeżycia w ciągu roku wynosi powyżej 90% w przypadku choroby z przewagą limfocytów 1A i poniżej 40% w przypadku choroby pozbawionej limfocytów 4A.
Chłoniak nieziarniczy
Chłoniak nieziarniczy to zróżnicowana grupa schorzeń, w których nie występują komórki Reeda Sternberga. Większość z nich to chłoniaki z komórek B. Nie wszystkie obszary skupione wokół węzłów chłonnych. Chłoniaki dodatkowe węzłów chłonnych są zlokalizowane w tkance limfatycznej związanej z błoną śluzową. EBV, HIV i inne przyczyny upośledzenia odporności zwiększają częstość występowania chłoniaków nieziarniczych. Chłoniaki nieziarnicze przeważnie przebiegają bezobjawowo, ale mogą objawiać się powiększeniem węzłów chłonnych, objawami skórnymi, kości, jelit, układu nerwowego i płuc. Stopień zaawansowania jest podobny dla Hodgkina, ale mniej ważny, ponieważ większość ma rozległą chorobę w momencie prezentacji.
Dochodzenia są takie same, jak w przypadku choroby Hodgkina. Rokowanie jest gorsze, jeśli pacjent jest w podeszłym wieku, objawowy, z węzłami chłonnymi większymi niż 10 cm lub z niedokrwistością w momencie prezentacji. Bezobjawowa choroba o niskim stopniu złośliwości może nie wymagać leczenia. Chlorambucil, analogi puryny, radioterapia są niezwykle skuteczne.
Jaka jest różnica między chłoniakiem Hodgkina a chłoniakiem nieziarniczym?
• Choroba Hodgkina obejmuje komórki Reeda Sternberga, podczas gdy choroba nieziarnicza nie.
• Choroba Hodgkina objawia się powiększeniem węzłów chłonnych jako główną cechą, podczas gdy choroba nieziarnicza przebiega w większości bezobjawowo.
• Hodgkin przedstawia się wcześnie i ma lepsze rokowanie, podczas gdy nieziarniczy objawia się późno z rozległą chorobą.
• Schemat ABVD jest powszechnie stosowany w leczeniu choroby Hodgkina, podczas gdy nie jest stosowany w przypadku choroby nieziarniczej.
• Określenie stopnia zaawansowania jest konieczne do prognozowania choroby Hodgkina, podczas gdy określanie stopnia zaawansowania jest prawie zawsze niepotrzebne z powodu rozległej choroby w chwili rozpoznania.
Więcej powodów:
1. Różnica między białaczką a chłoniakiem
2. Różnica między limfocytami T i limfocytami B.
3. Różnica między rakiem a czerniakiem
4. Różnica między białaczką a szpiczakiem
5. Różnica między ostrą a przewlekłą białaczką
