Kluczowa różnica między receptorami H1 i H2 polega na tym, że receptor H1 łączy się ze stymulacją fosfolipazy C przez Gq / 11, podczas gdy receptor H2 oddziałuje z Gs, aktywując cyklazę adenylową.
Histamina jest organicznym związkiem azotowym, który wywołuje miejscową odpowiedź immunologiczną. Ponadto działa jako neuroprzekaźnik w ośrodkowym układzie nerwowym i macicy. Bierze udział w reakcjach zapalnych i działa jako mediator swędzenia. Bazofile i komórki tuczne wytwarzają histaminę, a histamina zwiększa przepuszczalność naczyń włosowatych dla białych krwinek i białek niezbędnych do zwalczania czynników zakaźnych. Aby histamina działała, powinna wiązać się z receptorami histaminowymi sprzężonymi z białkiem G. Istnieją cztery typy receptorów histaminowych, a mianowicie H1, H2, H3 i H4. H1 i H2 występują w połączeniu z ośrodkowym układem nerwowym i obwodami. Stąd różnica między receptorami H1 i H2 polega głównie na ich mechanizmie działania.
