Kluczowa różnica między receptorami sprzężonymi z białkiem G a receptorami kinaz tyrozynowych polega na tym, że receptory sprzężone z białkiem G mogą wyzwalać tylko jedną odpowiedź komórkową z pojedynczego wiązania ligandu, podczas gdy receptorowe kinazy tyrozynowe mogą wyzwalać wiele odpowiedzi komórkowych z pojedynczego wiązania liganda.
Receptory to białka biorące udział w procesie sygnalizacji komórkowej. Mogą to być receptory wewnątrzkomórkowe, jak również receptory na powierzchni komórki. Receptory na powierzchni komórki lokalizują się na powierzchni komórek i odbierają sygnały i przekazują je do wnętrza komórki, aby odpowiednio zareagować. Istnieją dwa główne typy receptorów na powierzchni komórki; mianowicie są to receptory sprzężone z białkiem G i receptorowe kinazy tyrozynowe. Są to białka transbłonowe. Receptory sprzężone z białkiem G zawierają siedem domen transbłonowych i wiążą się z białkami G. Z drugiej strony, receptorowe kinazy tyrozynowe są receptorami związanymi z enzymami, które łączą się z ATP i kinazami enzymatycznymi.
