Kluczowa różnica - Celiakia a choroba Leśniowskiego-Crohna
Główna różnica między celiakią a chorobą Leśniowskiego-Crohna polega na tym, że celiakia jest chorobą autoimmunologiczną, która może wystąpić u osób z predyspozycjami genetycznymi, w przypadku której spożycie glutenu prowadzi do uszkodzenia jelita cienkiego; powoduje zanik kosmków i zaburzenia wchłaniania. Natomiast choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą chorobą zapalną jelit, zwłaszcza okrężnicy i jelita krętego, związaną z wrzodami i przetokami. Charakteryzuje się zwężeniem jelita cienkiego z pominięciem zmian. Końcowe jelito kręte jest częstym miejscem zajęcia. W tym artykule podjęto próbę dokładniejszego wyjaśnienia różnicy między tymi dwiema chorobami.
Co to jest celiakia?
Kiedy osoby z celiakią jedzą żywność zawierającą gluten (białko występujące w pszenicy, żyto i jęczmieniu), ich organizm wytwarza odpowiedź immunologiczną na nabłonek jelita cienkiego. Ataki te prowadzą do uszkodzenia kosmków, małych wypustek przypominających palce wyściełające jelito cienkie, które ułatwiają wchłanianie składników odżywczych. Kiedy kosmki ulegają uszkodzeniu, składniki odżywcze nie mogą być prawidłowo wchłaniane, co prowadzi do zespołu złego wchłaniania. Celiakia może prowadzić do innych poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zaburzenia autoimmunologiczne, takie jak cukrzyca typu I i stwardnienie rozsiane (MS), opryszczkowe zapalenie skóry (swędząca wysypka skórna), anemia, osteoporoza, bezpłodność i poronienie, schorzenia neurologiczne, takie jak epilepsja i migreny, niski wzrost i raka jelita. Obecnie leczeniem celiakii jest przez całe życie przestrzeganie diety bezglutenowej.
Co to jest choroba Leśniowskiego-Crohna?
Choroba Leśniowskiego-Crohna jest wywoływana przez połączenie czynników środowiskowych, odpornościowych i bakteryjnych u osoby podatnej genetycznie. Powoduje przewlekłą reakcję zapalną, w której układ odpornościowy organizmu atakuje przewód pokarmowy, prawdopodobnie skierowany na antygeny drobnoustrojów. Powoduje ból brzucha, krwawą biegunkę, która ma wiele nawrotów i remisji. Inne powikłania obejmują zwężenia i niedrożność jelit, przetoki, ropnie. Jest również związany z wieloma objawami ogólnoustrojowymi, takimi jak zaczerwienienie oczu, zapalenie stawów, objawy skórne, takie jak rumień guzowaty, kamienie żółciowe i żółciowe. Leczenie polega na stosowaniu immunosupresantów, takich jak steroidy, sulfasalazyna i mesalazyna. Antybiotyki również odgrywają rolę w zarządzaniu. Operacja jest wymagana w przypadku powikłanych pacjentów, u których w celu usunięcia niedrożności konieczna jest resekcja zajętego jelita.
Jaka jest różnica między celiakią a chorobą Crohna?
Przyczyna:
Celiakia: Celiakia jest spowodowana nadwrażliwością na gluten.
Choroba Leśniowskiego-Crohna: Choroby Leśniowskiego-Crohna są spowodowane reakcją autoimmunologiczną na nabłonek jelitowy.
Nietolerancja glutenu:
Objawy:
Celiakia: Celiakia powoduje zespół złego wchłaniania.
Choroba Leśniowskiego-Crohna: choroba Leśniowskiego-Crohna powoduje nawracającą i ustępującą biegunkę z innymi ogólnoustrojowymi objawami zapalnymi, takimi jak zapalenie stawów, zapalenie nadtwardówki i ropne zapalenie skóry.
Autoprzeciwciała:
Celiakia: u niektórych pacjentów z celiakią stwierdza się przeciwciała przeciw śródmięśniowe.
Choroba Leśniowskiego-Crohna: u niektórych pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna stwierdza się przeciwciała przeciwko Saccharomyces cerevisiae.
Histologia:
Celiakia: Celiakia powoduje atrofię kosmków głównie w jelicie czczym. Dotyczy to tylko błony śluzowej.
Choroba Leśniowskiego-Crohna: choroba Leśniowskiego-Crohna powoduje pojawienie się bruku z tworzeniem się ziarniniaka typu nabłonkowego. Wpływa na wszystkie warstwy ściany jelita.
Najpopularniejsza witryna:
Celiakia: Celiakia często atakuje jelito czcze.
Choroba Leśniowskiego-Crohna: choroba Leśniowskiego-Crohna często dotyka końcowego odcinka jelita krętego.
Diagnoza:
Celiakia: Celiakia wymaga endoskopii i biopsji jelita czczego. Wykrywanie autoprzeciwciał będzie wspierać diagnozę.
Choroba Leśniowskiego-Crohna: Chorobę Leśniowskiego-Crohna rozpoznaje się za pomocą endoskopii dolnego odcinka przewodu pokarmowego i biopsji. Gdy nie obejmuje końcowego odcinka jelita krętego, mogą być wymagane badania baru i enterografia TK w celu wykrycia dystalnych zmian chorobowych.
Leczenie:
Celiakia: Celiakia wymaga diety bezglutenowej przez całe życie.
Choroba Leśniowskiego-Crohna: choroba Leśniowskiego-Crohna wymaga leków immunosupresyjnych. Istnieją nowe sposoby leczenia, takie jak przeciwciała monoklonalne, które są w fazie testów.
Zdjęcie dzięki uprzejmości:
1. High Map Celiac Disease High Map autorstwa Nephron (praca własna) [CC BY-SA 3.0 lub GFDL], za pośrednictwem Wikimedia Commons
2. Choroba Leśniowskiego-Crohna - okrężnica - magazyn pośredni Autor: Nephron (Praca własna) [CC BY-SA 3.0 lub GFDL], za pośrednictwem Wikimedia Commons
