Kluczowa różnica - emisja pozytonów a wychwytywanie elektronów
Emisja pozytonów i wychwytywanie elektronów oraz dwa rodzaje procesów jądrowych. Chociaż powodują zmiany w jądrze, te dwa procesy zachodzą na dwa różne sposoby. Oba te procesy radioaktywne zachodzą w niestabilnych jądrach, w których jest zbyt wiele protonów i mniej neutronów. Aby rozwiązać ten problem, procesy te prowadzą do zmiany protonu w jądrze w neutron; ale na dwa różne sposoby. W emisji pozytonów oprócz neutronu tworzony jest również pozyton (przeciwieństwo elektronu). Podczas wychwytywania elektronów niestabilne jądro wychwytuje jeden z elektronów z jednego ze swoich orbitali, a następnie wytwarza neutron. To jest kluczowa różnica między emisją pozytonów a wychwytem elektronów.
Co to jest emisja pozytonów?
Emisja pozytonów jest rodzajem rozpadu radioaktywnego i podtypem rozpadu beta i jest również znana jako rozpad beta plus (rozpad β +). Proces ten obejmuje przemianę protonu w neutron wewnątrz jądra radionuklidu z uwolnieniem pozytonu i neutrina elektronowego (ν e). Rozpad pozytonów zwykle występuje w dużych „bogatych w protony” radionuklidach, ponieważ proces ten powoduje zmniejszenie liczby protonów w stosunku do liczby neutronów. Powoduje to również transmutację jądrową, w wyniku której atom pierwiastka chemicznego staje się pierwiastkiem o liczbie atomowej mniejszej o jedną jednostkę.
Co to jest wychwytywanie elektronów?
Wychwytywanie elektronów (znane również jako wychwytywanie elektronów K, wychwytywanie K lub wychwytywanie elektronów L, wychwytywanie L) obejmuje absorpcję wewnętrznego elektronu atomowego, zwykle z jego powłoki elektronowej K lub L przez bogate w protony jądro elektrycznie atom neutralny. W tym procesie dwie rzeczy zachodzą jednocześnie; proton jądrowy zmienia się w neutron po reakcji z elektronem, który wpada do jądra z jednego z jego orbitali i po emisji neutrina elektronowego. Ponadto dużo energii jest uwalniane w postaci promieni gamma.
Jaka jest różnica między emisją pozytonów a wychwytem elektronów?
Reprezentacja równaniem:
Emisja pozytonów:
Przykład emisji pozytonów (rozpad β +) pokazano poniżej.
Uwagi:
- Rozpadający się nuklid to ten po lewej stronie równania.
- Kolejność nuklidów po prawej stronie może być dowolna.
- Ogólny sposób przedstawiania emisji pozytonów jest taki jak powyżej.
- Liczba masowa i liczba atomowa neutrina wynoszą zero.
- Symbolem neutrina jest grecka litera „nu”.
Wychwytywanie elektronów:
Przykład wychwytywania elektronów pokazano poniżej.
Uwagi:
- Rozpadający się nuklid jest zapisany po lewej stronie równania.
- Elektron należy również zapisać po lewej stronie.
- W proces ten zaangażowane jest również neutrino. Jest wyrzucany z jądra, w którym reaguje elektron; dlatego jest napisane po prawej stronie.
- Ogólny sposób przedstawiania wychwytu elektronu jest taki jak powyżej.
Przykłady emisji pozytonów i wychwytywania elektronów:
Emisja pozytonów:
Wychwytywanie elektronów:
Charakterystyka emisji pozytonów i wychwytu elektronów:
Emisja pozytonów: rozpad pozytonu można uznać za lustrzane odbicie rozpadu beta. Niektóre inne funkcje specjalne obejmują
- Proton staje się neutronem w wyniku radioaktywnego procesu zachodzącego w jądrze atomu.
- Proces ten powoduje emisję pozytonu i neutrina, które lecą w kosmos.
- Proces ten prowadzi do zmniejszenia liczby atomowej o jedną jednostkę, a liczba masowa pozostaje niezmieniona.
Wychwytywanie elektronów: wychwytywanie elektronów nie zachodzi w taki sam sposób, jak inne rozpady radioaktywne, takie jak alfa, beta lub pozycja. Podczas wychwytywania elektronów coś dostaje się do jądra, ale wszystkie inne rozpady obejmują wystrzelenie czegoś z jądra.
Niektóre inne ważne funkcje obejmują
- Elektron z najbliższego poziomu energii (głównie z powłoki K lub powłoki L) wpada do jądra, co powoduje, że proton staje się neutronem.
- Z jądra emitowane jest neutrino.
- Liczba atomowa spada o jedną jednostkę, a liczba masowa pozostaje niezmieniona.
Definicje:
Transmutacja jądrowa:
Sztuczna radioaktywna metoda przekształcania jednego pierwiastka / izotopu w inny pierwiastek / izotop. Stabilne atomy można przekształcić w atomy radioaktywne przez bombardowanie cząstkami o dużej prędkości.
Nuklid:
odrębny rodzaj atomu lub jądra charakteryzujący się określoną liczbą protonów i neutronów.
Neutrino:
Neutrino to cząstka subatomowa bez ładunku elektrycznego
