Unicasting vs Multicasting
W sieciach komputerowych unicast oznacza przesyłanie informacji od jednego nadawcy do jednego odbiorcy. Tak więc unicasting obejmuje tylko dwa węzły w sieci. Pojedynczy odbiornik w emisji pojedynczej jest identyfikowany za pomocą unikalnego adresu. Z drugiej strony, multiemisja odnosi się do przesyłania informacji w pojedynczej transmisji do grupy odbiorników. Multiemisja jest powszechnie implementowana jako multiemisja IP (protokół internetowy).
Co to jest Unicasting?
Jeśli chodzi o sieci komputerowe, unicasting oznacza przesyłanie informacji od jednego nadawcy do jednego odbiorcy. Unicasting korzysta z protokołów dostarczania IP opartych na sesji, takich jak Transmission Control Protocol (TCP) i User Datagram Protocol (UDP). W przypadku emisji pojedynczej każdy odbiorca lub klient łączy się z serwerem, zużywając dodatkową przepustowość. Klient ma bezpośredni związek z serwerem. Na przykład, rozważmy sytuację, w której żądasz adresu URL https://www.cnn.com z komputera. To żądanie powinno zostać odebrane tylko przez serwer CNN, w przeciwnym razie sieć zostanie wypełniona niechcianymi żądaniami wysyłanymi do innych komputerów w sieci. Dlatego transmisja unicast jest niezbędna dla sieci i jest obsługiwana przez sieci Ethernet i IP. Niektóre przykłady transmisji unicast to http, smtp, telnet, ssh i pop3. Unicasting jest używany, gdy klient żąda prywatnego lub unikalnego zasobu. Jednak emisja pojedyncza nie jest odpowiednia w przypadku przesyłania informacji do wielu klientów, ponieważ nadawca musi tworzyć osobne połączenia z każdym odbiorcą. Spowoduje to zużycie zasobów obliczeniowych u nadawcy i dużej przepustowości w sieci.
Co to jest multiemisja?
Jak wspomniano wcześniej, multiemisja odnosi się do przesyłania informacji do grupy odbiorników w ramach jednej transmisji. W przypadku multiemisji źródło jest wymagane do przesłania pakietu danych tylko raz. Węzły w sieci, takie jak routery, wykonują niezbędne kopie przesyłanego pakietu danych, aby mógł on zostać odebrany przez wiele odbiorników. Routery pośredniczące wysyłają pakiety do odbiorców, którzy zarejestrowali się u nich, wskazując zainteresowanie otrzymywaniem danych od tego konkretnego nadawcy. Multiemisja IP jest jedną z powszechnie używanych implementacji multiemisji. Ponadto źródło nie musi znać adresów odbiorców, które ma zamiar rozsyłać grupowo, i nie ma bezpośredniego związku między nadawcą a odbiorcami. Multiemisja nie jest odpowiednia do masowego przesyłania danych i nie jest zwykle używana na dużą skalę w Internecie, ponieważ tylko małe części Internetu obsługują multiemisję.
Jaka jest różnica między Unicasting a Multicasting?
Główna różnica między emisją pojedynczą a multiemisją polega na sposobie komunikacji z odbiornikiem. W przypadku emisji pojedynczej informacje są przesyłane do pojedynczego odbiorcy przez jednego nadawcę, a odbiorca ma bezpośredni związek z nadawcą. W przypadku multiemisji informacje są wysyłane do wielu odbiorników w jednej transmisji i nie ma bezpośredniego związku między nadawcami a odbiorcami. Unicasting jest używany, gdy klient żąda zasobu prywatnego i nie nadaje się do przesyłania informacji do wielu klientów, ponieważ zużywa dużą przepustowość sieci. Z drugiej strony multiemisja nie tworzy bezpośrednich połączeń z odbiornikami, dlatego nie zużywa przepustowości sieci jako emisji pojedynczej.
