Różnica Między Stwardnieniem Rozsianym A Stwardnieniem Rozsianym

2024 Autor: Mildred Bawerman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:41

Kluczowa różnica - stwardnienie rozsiane a stwardnienie rozsiane

Zarówno stwardnienie rozsiane, jak i stwardnienie układowe to choroby autoimmunologiczne, których patogeneza jest wywoływana przez nieodkryte czynniki środowiskowe i genetyczne. Stwardnienie rozsiane to przewlekła autoimmunologiczna choroba zapalna ośrodkowego układu nerwowego, w której pośredniczy limfocyty T, podczas gdy stwardnienie układowe, znane również jako twardzina skóry, jest wieloukładową chorobą autoimmunologiczną o stopniowo pogarszającym się obrazie klinicznym. Kluczowa różnica między stwardnieniem rozsianym a stwardnieniem układowym polega na tym, że stwardnienie rozsiane dotyka tylko ośrodkowy układ nerwowy, ale stwardnienie układowe jest chorobą wieloukładową, która dotyka prawie wszystkie układy w organizmie.

ZAWARTOŚĆ

1. Omówienie i kluczowa różnica

2. Co to jest stwardnienie rozsiane

3. Co to jest stwardnienie rozsiane (twardzina skóry)

4. Podobieństwa między stwardnieniem rozsianym a stwardnieniem rozsianym

5. Porównanie obok siebie - stwardnienie rozsiane a stwardnienie rozsiane w formie tabelarycznej

6. Podsumowanie

Co to jest stwardnienie rozsiane?

Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą autoimmunologiczną chorobą zapalną, w której pośredniczą limfocyty T, atakującą ośrodkowy układ nerwowy. W mózgu i rdzeniu kręgowym znajduje się wiele obszarów demielinizacji. Częstość występowania SM jest wyższa wśród kobiet. SM występuje najczęściej między 20 a 40 rokiem życia. Częstość występowania choroby różni się w zależności od regionu geograficznego i pochodzenia etnicznego. Pacjenci ze stwardnieniem rozsianym są podatni na inne choroby autoimmunologiczne. Na patogenezę choroby wpływają zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Trzy najczęstsze objawy SM to neuropatia nerwu wzrokowego, demielinizacja pnia mózgu i uszkodzenia rdzenia kręgowego.

Patogeneza

Proces zapalny, w którym pośredniczą limfocyty T, zachodzi głównie w istocie białej mózgu i rdzenia kręgowego, wytwarzając blaszki demielinizacji. Blaszki wielkości 2-10 mm znajdują się zwykle w nerwach wzrokowych, okolicy okołokomorowej, ciele modzelowatym, pniu mózgu i jego połączeniach móżdżkowych oraz w przewodzie szyjnym.

W SM nie wpływa to bezpośrednio na obwodowe nerwy mielinowe. W ciężkiej postaci choroby dochodzi do trwałego zniszczenia aksonów skutkującego postępującą niepełnosprawnością.

Rysunek 01: Stwardnienie rozsiane

Rodzaje stwardnienia rozsianego

• SM rzutowo-remisyjna
• Wtórne postępujące SM
• Pierwotnie postępujące SM
• Nawracająco-postępujące SM

Typowe oznaki i objawy

• Ból przy ruchach oczu
• Łagodne zamglenie centralnego widzenia / desaturacja koloru / gęsty mroczek centralny
• Zmniejszone uczucie wibracji i propriocepcji w stopach
• Niezdarna ręka lub kończyna
• Niestabilność w chodzeniu
• Pilność i częstotliwość oddawania moczu
• Ból neuropatyczny
• Zmęczenie
• Spastyczność
• Depresja
• Seksualna dysfunkcja
• Wrażliwość na temperaturę

W późnym SM można zaobserwować ciężkie osłabiające objawy z atrofią nerwu wzrokowego, oczopląsem, spastycznym tetraparezą, ataksją, objawami pnia mózgu, porażeniem rzekomym, nietrzymaniem moczu i zaburzeniami funkcji poznawczych.

Diagnoza

Diagnozę SM można postawić, jeśli pacjent miał 2 lub więcej ataków obejmujących różne części OUN. MRI to standardowe badanie wykorzystywane do potwierdzenia diagnozy klinicznej. W razie potrzeby można wykonać badanie CT i CSF w celu dostarczenia dalszych dowodów potwierdzających rozpoznanie.

Zarządzanie

Nie ma ostatecznego lekarstwa na SM. Jednak wprowadzono kilka leków immunomodulujących w celu zmodyfikowania przebiegu nawracająco-ustępującej fazy zapalnej SM. Są one znane jako leki modyfikujące chorobę (DMD). Przykładami takich leków są interferon beta i octan glatirameru. Oprócz farmakoterapii, działania ogólne, takie jak fizjoterapia, wsparcie pacjenta przy pomocy wielodyscyplinarnego zespołu i terapia zajęciowa, mogą znacznie poprawić standard życia pacjenta.

Rokowanie

Rokowanie w stwardnieniu rozsianym zmienia się w nieprzewidywalny sposób. Duże obciążenie zmian MR przy początkowej prezentacji, wysoki wskaźnik nawrotów, płeć męska i późna prezentacja są zwykle związane ze złym rokowaniem. Niektórzy pacjenci nadal prowadzą normalne życie bez widocznej niepełnosprawności, podczas gdy niektórzy mogą ulec poważnej niepełnosprawności.

Co to jest twardzina układowa?

Twardzina układowa, która jest również znana jako twardzina skóry. jest wieloukładową chorobą autoimmunologiczną o postępującym pogarszaniu się obrazu klinicznego.

Czynniki ryzyka

Narażenie na

• Chlorek winylu
• Pył krzemionkowy
• Sfałszowany olej rzepakowy
• Trichloroetylen

Cechy kliniczne

• Napięta skóra na twarzy, małe usta, dziób i teleangiektazje
• Zaburzenia ruchliwości lub zwężenia przełyku
• Zwłóknienie mięśnia sercowego
• Twardzina skóry i przełom nerkowy
• Nadciśnienie płucne lub zwłóknienie płuc
• Złe wchłanianie, obniżona ruchliwość jelit i nietrzymanie stolca
• Zjawisko Raynauda

Dochodzenia

• Pełna morfologia krwi - pełna morfologia krwi zwykle ujawnia obecność normochromowej, normocytarnej anemii.
• Mocznik i elektrolity - poziom mocznika i elektrolitów może być podwyższony w przypadku uszkodzenia nerek związanego z twardziną skóry
• Badanie pod kątem przeciwciał, takich jak ACA i ANA, które są typowe dla twardziny układowej
• Mikroskopia moczu
• Obrazowanie
• RTG klatki piersiowej - można to wykorzystać do wykluczenia wszelkich innych stanów patologicznych, które mogą mieć podobny obraz kliniczny. Oprócz tego może to być pomocne w identyfikacji wszelkich nieprawidłowych zmian w sercu lub płucach.
• RTG dłoni - może pokazać złogi wapnia, które nagromadziły się wokół kości palców.
• Endoskopia przewodu pokarmowego może ujawnić wszelkie nieprawidłowości w przełyku
• TK o wysokiej rozdzielczości można wykonać w celu wykrycia zwłóknienia płuc

Rysunek 02: Zwłóknienie płuc w twardzinie układowej

Zarządzanie

Nie ma określonego lekarstwa na twardzinę układową. Raczej nieoczekiwanie udowodniono, że kortykosteroidy i leki immunosupresyjne są mniej skuteczne w leczeniu tej choroby. Podejście specyficzne dla narządu w leczeniu choroby może być przydatne w unikaniu długotrwałych powikłań związanych z twardziną układową.

• Poradnictwo dla pacjenta i wsparcie rodziny są niezwykle ważne
• Stosowanie środków nawilżających skórę i ćwiczenia na skórę mogą ograniczyć rozwój przykurczów
• Do kontrolowania efektu Raynauda można stosować ogrzewacze do rąk i doustne środki rozszerzające naczynia krwionośne
• Inhibitory pompy protonowej są zwykle przepisywane w celu złagodzenia objawów ze strony przełyku
• Inhibitory ACE są lekami z wyboru w leczeniu niewydolności nerek
• Nadciśnienie płucne należy leczyć doustnymi środkami rozszerzającymi naczynia krwionośne, tlenem i warfaryną

Rokowanie

Łagodna postać choroby ma lepsze rokowanie niż choroba rozlana. Rozległe zwłóknienie płuc jest zwykle główną przyczyną zgonów wśród pacjentów z twardziną.

Jakie są podobieństwa między stwardnieniem rozsianym a stwardnieniem rozsianym?

• Zarówno stwardnienie rozsiane, jak i stwardnienie układowe są chorobami autoimmunologicznymi.
• Na obie choroby nie ma definitywnego lekarstwa.

Jaka jest różnica między stwardnieniem rozsianym a stwardnieniem rozsianym?

Porównaj środek artykułu przed tabelą

Stwardnienie rozsiane a stwardnienie rozsiane
Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą autoimmunologiczną chorobą zapalną, w której pośredniczą limfocyty T, atakującą ośrodkowy układ nerwowy.	Twardzina układowa (twardzina skóry) jest autoimmunologiczną chorobą wieloukładową o postępującym pogarszaniu się obrazu klinicznego.
Czynniki ryzyka
Płeć żeńska i predyspozycje genetyczne to główne znane czynniki.	Narażenie na chlorek winylu, pył krzemionkowy, zafałszowany olej rzepakowy i trójchloroetylen to czynniki ryzyka.
Cechy kliniczne
Wczesna choroba charakteryzuje się następującymi cechami klinicznymi. · Ból przy ruchach oczu · Łagodne zamglenie centralnego widzenia / desaturacja koloru / gęsty mroczek centralny · Zmniejszone uczucie wibracji i propriocepcji stóp · Niezdarna ręka lub kończyna · Niestabilność w chodzeniu · Pilność i częstotliwość oddawania moczu · Ból neuropatyczny · Zmęczenie · Spastyczność · Depresja · Seksualna dysfunkcja · Wrażliwość na temperaturę W późnym SM można zaobserwować ciężkie, wyniszczające objawy zanik optyczny oczopląs spastyczna tetrapareza ataksja objawy pnia mózgu porażenie rzekome niemożność utrzymania moczu zaburzenia poznawcze	Zgrubienie skóry w różnych obszarach ciała jest najbardziej widocznym objawem klinicznym. Oprócz tego często można zobaczyć następujące funkcje. · Napięta skóra twarzy, małe usta, dziób i teleangiektazje · Zaburzenia ruchliwości lub zwężenia przełyku · Zwłóknienie mięśnia sercowego · Twardzina skóry i przełom nerkowy · Nadciśnienie płucne lub zwłóknienie płuc · Złe wchłanianie, zmniejszenie motoryki jelit i nietrzymanie stolca · Zjawisko Raynauda
Diagnoza
Rozpoznanie SM można postawić, jeśli pacjent miał 2 lub więcej ataków obejmujących różne części OUN. MRI to standardowe badanie wykorzystywane do potwierdzenia diagnozy klinicznej. W razie potrzeby można wykonać badanie CT i CSF w celu dostarczenia dalszych dowodów potwierdzających rozpoznanie.	Poniższe badania są wykonywane w celu rozpoznania stwardnienia rozsianego, a także oceny progresji choroby. · Pełna morfologia krwi · Mocznik i elektrolity · Testowanie przeciwciał, takich jak ACA i ANA, które są typowe dla twardziny układowej · Mikroskopia moczu · Rentgen klatki piersiowej · RTG dłoni · Endoskopia przewodu pokarmowego może ujawnić wszelkie nieprawidłowości w przełyku · Można wykonać TK o wysokiej rozdzielczości w celu wykrycia zwłóknienia płuc
Leczenie
Nie ma ostatecznego lekarstwa na SM. Kilka leków immunomodulujących, znanych jako leki modyfikujące chorobę (DMD), zostało wprowadzonych w celu zmodyfikowania przebiegu nawracająco-ustępującej fazy zapalnej SM. Przykładami takich leków są interferon beta i octan glatirameru. Środki ogólne, takie jak fizjoterapia, wsparcie pacjenta przy pomocy wielodyscyplinarnego zespołu i terapia zajęciowa, mogą znacznie poprawić standard życia pacjenta.	Postępowanie ma na celu kontrolę nasilenia objawów i zahamowanie postępu choroby. · Poradnictwo dla pacjenta i wsparcie rodziny są niezwykle ważne · Stosowanie środków nawilżających skórę i ćwiczenia na skórę mogą ograniczać rozwój przykurczów · Do kontrolowania efektu Raynauda można stosować ogrzewacze do rąk i doustne środki rozszerzające naczynia krwionośne · Inhibitory pompy protonowej są zwykle przepisywane w celu złagodzenia objawów ze strony przełyku · Inhibitory ACE są lekami z wyboru w leczeniu niewydolności nerek · Nadciśnienie płucne należy leczyć doustnymi lekami rozszerzającymi naczynia, tlenem i warfaryną

Podsumowanie - Stwardnienie rozsiane a stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą autoimmunologiczną chorobą zapalną ośrodkowego układu nerwowego, w której pośredniczą komórki T, podczas gdy stwardnienie układowe, które jest również znane jako twardzina skóry, jest wieloukładową chorobą autoimmunologiczną o stopniowo pogarszającym się obrazie klinicznym. Główna różnica między stwardnieniem rozsianym a stwardnieniem układowym polega na tym, że stwardnienie rozsiane wpływa tylko na ośrodkowy układ nerwowy, podczas gdy stwardnienie rozsiane rozszerza swoje działanie na prawie wszystkie układy organizmu.

Pobierz wersję PDF Stwardnienie rozsiane a stwardnienie rozsiane

Możesz pobrać wersję PDF tego artykułu i używać jej w trybie offline, zgodnie z notą cytowania. Proszę pobrać wersję PDF tutaj Różnica między stwardnieniem rozsianym a stwardnieniem rozsianym