Partycja a głośność
Dysk twardy można podzielić na kilka jednostek pamięci. Te jednostki pamięci nazywane są partycjami. Utworzenie partycji spowodowałoby, że pojedynczy dysk fizyczny wyglądałby jak wiele dysków. Oprogramowanie, za pomocą którego można tworzyć, usuwać i modyfikować partycje, nazywa się edytorem partycji. Dysk twardy można podzielić na trzy główne partycje zwane partycjami podstawową, rozszerzoną i logiczną. Natomiast obszar pamięci, do którego można uzyskać dostęp za pomocą pojedynczego systemu plików rozpoznawanego przez komputer, nazywany jest woluminem. Termin ten jest używany w kontekście systemów operacyjnych.
Co to jest partycja?
Dysk twardy można podzielić na kilka jednostek pamięci zwanych partycjami. Główne partycje, które można utworzyć na dysku twardym, to partycje podstawowe, rozszerzone i logiczne. Dysk może zawierać maksymalnie cztery partycje podstawowe lub trzy partycje podstawowe i jedną partycję rozszerzoną. Jeden system plików znajduje się na partycji podstawowej. Jeśli na dysku twardym znajduje się wiele partycji podstawowych, w danym momencie aktywna może być tylko jedna partycja, a pozostałe partycje będą ukryte. Jeśli dysk wymaga rozruchu, musi to być partycja podstawowa. Informacje o partycjach w komputerze znajdują się w tabeli partycji, która znajduje się w głównym rekordzie rozruchowym. Partycja rozszerzona na dysku twardym może zostać podzielona na kilka partycji zwanych partycjami logicznymi. Partycja rozszerzona działa jako kontener dla partycji logicznych. Struktura części logicznych jest opisana za pomocą co najmniej jednego rozszerzonego rekordu rozruchowego (EBR). Utworzenie partycji pozwoliłoby na umieszczanie plików użytkownika oddzielnie od systemu operacyjnego i innych plików programów. Ponadto partycje umożliwiłyby użytkownikowi zainstalowanie wielu systemów operacyjnych na różnych partycjach tego samego dysku twardego.
Podstawowa
Przegroda
↑
Partycja rozszerzona
Co to jest głośność?
Obszar pamięci, do którego można uzyskać dostęp za pomocą pojedynczego systemu plików rozpoznawanego przez komputer, nazywany jest woluminem. Termin ten jest używany w kontekście systemów operacyjnych. Dyski CD, DVD i niektóre partycje dysku twardego można traktować jako woluminy. Gdy system operacyjny rozpozna wolumin, będzie można uzyskać dostęp do danych w tym woluminie. Przenoszenie plików w woluminie zwykle odbywa się poprzez modyfikację systemu plików (bez wprowadzania jakichkolwiek fizycznych zmian). Jednak gdy dane są przenoszone między woluminami, rzeczywiste dane muszą zostać przeniesione, co byłoby kosztowną operacją.
Jaka jest różnica między partycją podstawową a partycją rozszerzoną?
Jednostki pamięci, które można podzielić na dysku twardym, nazywane są partycjami, natomiast obszar pamięci, do którego można uzyskać dostęp za pomocą pojedynczego systemu plików, który może rozpoznać komputer, nazywany jest woluminem. Dlatego dyski CD, DVD i dyskietki można uznać za woluminy. Ponadto jeśli dysk twardy zawiera partycje sformatowane przy użyciu systemu plików, którego nie można było rozpoznać za pomocą systemu operacyjnego, takiej partycji nie można uznać za wolumin.
