Partycja podstawowa a partycja logiczna
Dysk twardy można podzielić na kilka jednostek pamięci. Te jednostki pamięci nazywane są partycjami. Utworzenie partycji spowodowałoby, że pojedynczy dysk fizyczny wyglądałby jak wiele dysków. Oprogramowanie, za pomocą którego można tworzyć, usuwać i modyfikować partycje, nazywa się edytorem partycji. Utworzenie partycji pozwoliłoby na umieszczanie plików użytkownika oddzielnie od systemu operacyjnego i innych plików programów. Ponadto partycje umożliwiłyby użytkownikowi zainstalowanie wielu systemów operacyjnych na różnych partycjach tego samego dysku twardego. Początkowo dysk twardy można podzielić na dwie partycje zwane partycją podstawową i partycją rozszerzoną. Partycję rozszerzoną można dalej podzielić na wiele dysków logicznych. Informacje o partycjach w komputerze znajdują się w tabeli partycji,który znajduje się w głównym rekordzie rozruchowym (MBR).
Podstawowa
Przegroda
↑
Partycja rozszerzona
Co to jest partycja podstawowa?
Dysk może zawierać maksymalnie cztery partycje podstawowe lub trzy partycje podstawowe i jedną partycję rozszerzoną. Jeden system plików znajduje się na partycji podstawowej. W przeciwieństwie do wcześniejszych wersji systemów Microsoft Windows, nowsze systemy operacyjne Windows, takie jak Windows XP, Windows 7 można umieścić na dowolnej partycji. Ale pliki rozruchowe powinny znajdować się na partycji podstawowej. Kod typu partycji partycji podstawowej wskazuje informacje o systemie plików zawartym na partycji podstawowej lub o tym, czy partycja ma specjalne przeznaczenie. Jeśli na dysku twardym znajduje się wiele partycji podstawowych, w danym momencie aktywna może być tylko jedna partycja, a pozostałe partycje będą ukryte. Jeśli dysk wymaga rozruchu, musi to być partycja podstawowa.
Co to jest partycja logiczna?
Partycja rozszerzona na dysku twardym może zostać podzielona na kilka partycji zwanych partycjami logicznymi. Partycja rozszerzona działa jako kontener dla partycji logicznych. Struktura części logicznych w partycji rozszerzonej jest opisana przy użyciu co najmniej jednego rozszerzonego rekordu rozruchowego (EBR). EBR opisujące wiele dysków logicznych są zorganizowane w postaci połączonej listy. Każdy EBR występuje przed opisanym przez niego napędem logicznym. Pierwszy EBR będzie zawierał punkt początkowy EBR, który opisuje następny napęd logiczny. Po sformatowaniu partycji logicznych przy użyciu odpowiedniego systemu plików staną się widoczne.
Jaka jest różnica między partycją podstawową a partycją logiczną?
Partycja podstawowa to partycja rozruchowa zawierająca system operacyjny komputera, natomiast partycja logiczna to partycja, której nie można uruchomić. Wiele partycji logicznych umożliwia przechowywanie danych w zorganizowany sposób. Wiele partycji podstawowych na dysku twardym jest opisanych za pomocą jednej tabeli partycji zawartej w MBR, podczas gdy wiele dysków logicznych na dysku twardym jest opisanych za pomocą wielu EBR. Z tego powodu liczba partycji podstawowych, które można utworzyć na dysku twardym jest ograniczona (maksymalnie cztery), natomiast liczba dysków logicznych, które można utworzyć, ograniczona jest jedynie dostępnym miejscem na dysku. Zasadniczo partycjom podstawowym przypisywane są pierwsze litery alfabetu jako litery dysków (takie jak C, D), podczas gdy dyski logiczne otrzymują inne litery (takie jak E, F, G).
