Sztuczne zapłodnienie a zapłodnienie in vitro
Rozmnażanie jest głównym celem życia dla żywej istoty, jednak dla niektórych osób stanowi problem. Spłodzenie potomstwa z własnej krwi sprawia ogromną przyjemność większości osobników wszystkich gatunków biologicznych. Są jednak osoby, które urodziły się z naturalną zdolnością i potencjałem do rodzenia potomstwa z powodu wad rozrodczych. Sztuczna inseminacja była świetną odpowiedzią na ten problem, a zapłodnienie pozaustrojowe jest tego przykładem.
Co to jest sztuczna inseminacja?
Sztuczne zapłodnienie (AI) ma miejsce wtedy, gdy nasienie jest wprowadzane do układu rozrodczego kobiety celowo w celu zapłodnienia, w taki sposób, że nie dochodzi do bezpośredniego wytrysku do pochwy lub jajowodu. Mówiąc najprościej, sztuczna inseminacja to sztuczna fuzja genów ojcowskich z genami matki. Sztuczne zapłodnienie jest leczeniem niepłodności zwierząt, w tym ludzi. Dodatkowo sztuczna inseminacja może być rozwiązaniem dla kobiety potrzebującej dziecka samodzielnie, ale bez męża czy partnera. Czasami zdarzają się samice ze zbyt ciasną szyjką macicy, której plemniki nie mogą przez nią przeniknąć, co można pokonać dzięki technologii sztucznej inseminacji.
Przed przeprowadzeniem sztucznej inseminacji należy wykonać wiele przygotowań, takich jak pobranie nasienia od dawcy nasienia i ściśle monitorowane cykle miesiączkowe samicy. Dawcy nasienia mogą się różnić w zależności od zapotrzebowania kobiety. Istnieje wiele technik przeprowadzania sztucznego zapłodnienia, a mianowicie. Inseminacja wewnątrz szyjki macicy, inseminacja wewnątrzmaciczna, inseminacja wewnątrzmaciczna do kanalika otrzewnowego, inseminacja do jajowodów i zapłodnienie in vitro. Technika różni się w zależności od sytuacji i wymagań kobiety lub pary. Oprócz ludzi sztuczne zapłodnienie jest bardzo skutecznie wykorzystywane do rozmnażania zagrożonych gatunków, takich jak słonie i wiele innych gatunków, czasami w tym pszczoły.
Co to jest zapłodnienie in vitro?
Zapłodnienie in vitro (IVF) jest potocznie nazywane robieniem dzieci z probówki. W tej technice zapłodnienie komórki jajowej plemnikiem odbywa się poza ciałem samicy. Łacińskie określenie in vitro oznacza w szkle, pożywką, w której przeprowadza się zapłodnienie, jest szkło, a zygota zostanie wszczepiona do odpowiedniego endometrium kobiety. Jednak środkiem do zapłodnienia może być również tworzywo sztuczne lub materiał organiczny, ponieważ wynaleziono wiele technik zwiększających wydajność poczęcia. Wskaźniki ciąż i urodzeń żywych z IVF są wyższe w wieku poniżej 35 lat. Istnieje jednak znacząca różnica między wskaźnikiem urodzeń żywych a wskaźnikiem ciąż w porównaniu z procedurami IVF, który wynosi 41,4 i 47,6.
Zapłodnienie in vitro można przeprowadzić z jajami świeżymi lub zamrożonymi i rozmrożonymi. Jednak świeże jaja mają wyższy wskaźnik udanego zapłodnienia plemnikiem niż zamrożonym i rozmrożonym jajkiem. Istnieje wiele czynników wpływających na ciążę i wskaźniki urodzeń żywych w wyniku IVF, takich jak palenie tytoniu, stres, jakość nasienia, fragmentacja DNA jakości jaja, podstawowy wskaźnik metaboliczny (BMI) i wiele innych.
Jaka jest różnica między sztucznym zapłodnieniem a zapłodnieniem in vitro?
• Sztuczne zapłodnienie to sztuczna fuzja komórki jajowej z plemnikiem, podczas gdy zapłodnienie in vitro jest specjalnie przeprowadzane poza ciałem kobiety.
• Wskaźnik sukcesu jest wyższy wśród technik AI niż w metodach IVF.
• Sztuczną inteligencję można przeprowadzić na wiele sposobów, ale IVF jest jedną z takich metod.
• Sztuczną inteligencję rozpoczęto ponad 100 lat przed wynalezieniem in vitro.
