Wysokość a szerokość geograficzna
Wysokość i szerokość geograficzna to terminy powszechnie używane w astronomii i geografii. Oba są parametrami związanymi z położeniem kątowym lokalizacji.
Więcej o Współrzędnych
Odległość kątowa na płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny równika nazywana jest szerokością geograficzną. Jest to jedna z dwóch współrzędnych lokalizacji na Ziemi. W sensie fizycznym podaje północ-południe rozważanej lokalizacji. Linia, na której szerokość geograficzna jest stała, biegnie równolegle do równika na całym świecie.
W połączeniu z długością geograficzną, szerokość geograficzna może być używana do określania konkretnego położenia na Ziemi. Za równik uważa się zerową szerokość geograficzną (tj. 0 °). Biegun północny ma szerokość geograficzną + 90 °, a biegun południowy -90 °. Istnieją specjalnie zdefiniowane szerokości geograficzne, takie jak koło podbiegunowe i zwrotnik raka na półkuli północnej oraz koło antarktyczne i zwrotnik koziorożca na półkuli południowej.
Oprócz zwykłego zastosowania pokazanego powyżej, szerokość geograficzna jest dalej dzielona przez właściwości i definicje względne.
Szerokość geodezyjna to kąt między płaszczyzną równika a normalną do powierzchni w punkcie. Ponieważ Ziemia nie jest idealnie kulista, normalność nie zawsze przechodzi przez środek ziemi.
Szerokość geocentryczna to kąt między równikiem a promieniem punktu na powierzchni.
Szerokość astronomiczna jest definiowana jako kąt między płaszczyzną równikową a rzeczywistym pionem w punkcie na powierzchni: prawdziwy pion to kierunek pionu; jest to kierunek pola grawitacyjnego w tym punkcie.
Więcej o wysokości
Wysokość można zdefiniować w szerszym znaczeniu jako odległość w pionie między linią odniesienia a punktem rozważanym powyżej tej linii. Linię odniesienia można wybrać na wiele sposobów. Dlatego w użyciu jest wiele terminów dotyczących wysokości. Podstawowymi powszechnie stosowanymi formami wysokości są wskazana wysokość i wysokość bezwzględna. Są one najczęściej używane w lotnictwie, ponieważ wysokość odnosi się do wysokości punktu w atmosferze. Jeśli rozpatrywany punkt znajduje się na ziemi, nazywa się to wzniesieniem.
Wysokość jest również jedną z kluczowych współrzędnych poziomego układu współrzędnych stosowanego w astronomii. Jest to układ współrzędnych, który wykorzystuje horyzont obserwatora jako płaszczyznę podstawową. Odległość kątowa do punktu na sferze niebieskiej od horyzontu jest definiowana jako wysokość tego punktu. Ale w tym przypadku wysokość systemu jest używana do pomiaru kątowego, a nie liniowego.
Jaka jest różnica między wysokością a szerokością geograficzną?
• Szerokość geograficzna jest miarą od równika, określającą, jak wysoko znajduje się punkt na kuli ziemskiej nad równikiem.
• Termin wysokość może być używany w kilku przypadkach;
• Wysokość do punktu od linii odniesienia. (Geografia i lotnictwo)
• Pozycja kątowa nad horyzontem obserwatora. (Astronomia)
• Szerokość geograficzna jest miarą kątową, stąd podane są stopnie; wraz z długością geograficzną służy do podania dokładnych współrzędnych położenia lokalizacji.
• Wysokość (w lotnictwie) to wysokość do punktu w atmosferze, dlatego mierzona jest w jednostkach długości, takich jak metry.
• Wysokość używana w astronomii jest również pomiarem kątowym względem horyzontu, a zatem mierzoną w stopniach.
