Hydroliza a synteza odwodnienia
Hydroliza i synteza dehydratacyjna to dwie główne reakcje stosowane w procedurach syntezy organicznej. Oprócz zastosowań przemysłowych i eksperymentalnych te dwie reakcje są szczególnie ważne w układach biologicznych. Odgrywają dość dużą rolę w naszych czynnościach metabolicznych i zawsze są za pośrednictwem enzymów, aby przeprowadzić selektywną hydrolizę lub syntezę odwodnienia.
Hydroliza
Hydroliza to termin wywodzący się z Grecji. Hydro oznacza wodę, a liza oznacza separację; co daje nam znaczenie „oddzielanie za pomocą wody”. Jeśli cząsteczka zyskuje cząsteczkę wody i rozpada się na części, proces ten nazywa się hydrolizą. Jak wszyscy wiemy, zrywanie więzi jest procesem degradującym, a zatem reakcja ta podlega katabolizmowi, gdy zostanie zastosowana w układach biologicznych. Nie wszystkie wiązania można zhydrolizować. Niektóre częste przykłady to hydroliza soli słabych kwasów i słabych zasad, hydroliza estrów i amidów oraz hydroliza biocząsteczek, takich jak polisacharydy i białka. Gdy do wody dodaje się sól słabego kwasu lub zasady, woda samorzutnie rozpada się na H + i OH- i tworzy sprzężoną zasadę lub kwas, nadając medium kwaśnemu lub zasadowemu w zależności od substancji. Wiązania estrowe i amidowe ulegają hydrolizie w syntetycznych reakcjach organicznych, a także w układach biologicznych.
Hydroliza to proces zrywania wiązań, a więc sposób na uwolnienie energii. Jest to główna reakcja związana z uwolnieniem energii w naszych ciałach. Złożone cząsteczki, które spożywamy jako pożywienie, są rozkładane na proste cząsteczki przez różne enzymy, a uwolniona energia jest magazynowana w ATP; waluta energetyczna ciała. Kiedy energia jest potrzebna do biosyntezy lub aktywnego transportu substancji przez błony komórkowe, ATP ulega hydrolizie, a zmagazynowana energia zostaje uwolniona.
Synteza odwodnienia
Synteza odwodnienia, jak sama nazwa wskazuje, jest procesem syntezy cząsteczek poprzez usuwanie cząsteczek wody. Można to zrobić na dwa główne sposoby. Jednym z nich jest usunięcie cząsteczki wody z jednej substancji, co daje wiązanie nienasycone. Odbywa się to poprzez protonowanie OH- do OH2 + i tym samym uczynienie go dobrą grupą opuszczającą. Środki odwadniające, takie jak Stęż. Siarka, Stęż. W tej reakcji bardzo popularne są fosfor i tlenek glinu. Drugą metodą jest doprowadzenie dwóch oddzielnych cząsteczek i usunięcie OH- z jednej i H + z drugiej, skondensowanie ich w jedną dużą cząsteczkę. Jest to wykorzystywane w reakcjach organicznych, takich jak kondensacja aldolowa, synteza estrów i synteza amidów. Typ drugi jest używany w układach biologicznych do biosyntezy cząsteczek.
Synteza polisacharydów przy użyciu mono i disacharydów, synteza białek przy użyciu aminokwasów to dwa główne przykłady. Ponieważ reakcja tutaj bierze udział w tworzeniu wiązania, jest to reakcja anaboliczna. W przeciwieństwie do hydrolizy, te reakcje kondensacji wymagają energii. W syntetycznej chemii organicznej jest dostarczana jako energia cieplna, ciśnienie itp., Aw układach biologicznych poprzez hydrolizę ATP.
Jaka jest różnica między hydrolizą a syntezą odwodnienia?
• Hydroliza to proces, w którym cząsteczka wody jest dodawana do układu, ale synteza odwadniająca to proces, w którym cząsteczka wody jest usuwana z układu.
• Hydroliza rozdziela cząsteczki na części (głównie), a synteza odwodnienia skrapla cząsteczki w większą cząsteczkę.
