Nadciśnienie pierwotne vs wtórne
Nadciśnienie to podwyższenie ciśnienia krwi powyżej 140/90 mmHg. Pompowanie serca powoduje wzrosty i spadki wysokiego ciśnienia. Kiedy lewa komora serca kurczy się i wysyła krew do aorty, następuje szczyt ciśnienia krwi. Ten szczyt jest utrzymywany przez krótki czas dzięki elastycznemu odrzutowi wielkich statków. Ten szczyt nazywa się skurczowym ciśnieniem krwi. U zdrowego młodego dorosłego skurczowe ciśnienie krwi wynosi poniżej 140 mmHg. Kiedy komory się rozluźniają, ciśnienie krwi spada poniżej wartości szczytowej, ale nie osiąga zera z powodu sprężystego cofania się ścian dużych naczyń. To dolina nazywa się rozkurczowym ciśnieniem krwi. U zdrowego młodego dorosłego rozkurczowe ciśnienie krwi wynosi poniżej 90 mmHg. (Czytaj więcej: Różnica między skurczowym a rozkurczowym ciśnieniem krwi)
Ciśnienie krwi jest ściśle kontrolowane przez autonomiczny układ nerwowy. W naczyniach krwionośnych znajdują się specjalistyczne czujniki ciśnienia. Czujniki niskiego ciśnienia znajdują się w prawym przedsionku oraz w żyle głównej górnej i dolnej. Kiedy ciśnienie krwi spada, czujniki te są stymulowane i wysyłają impulsy nerwowe wzdłuż nerwów czuciowych do śródmózgowia. Sygnały zwrotne z śródmózgowia zwiększają częstość akcji serca i siłę skurczu lewej komory. Powoduje to wysyłanie większej ilości krwi do krążenia ogólnoustrojowego, zwiększając powrót krwi żylnej netto do prawego przedsionka oraz górnej i dolnej żyły głównej. Czujniki wysokiego ciśnienia znajdują się w ciałach szyjnych. Kiedy są one stymulowane z powodu wysokiego ciśnienia krwi, bodźce czuciowe wysyłane z tych czujników do śródmózgowia powodują wolniejsze tętno i mniej silne skurcze komór. Ciśnienie krwi zależy od kilku czynników. Są to głównie tętno, siła skurczu komór, objętość krwi w krążeniu, impulsy nerwowe, sygnały chemiczne i stan ścian naczyń.
Pierwotne nadciśnienie
Pierwotne nadciśnienie tętnicze to podwyższenie ciśnienia krwi powyżej normy dla wieku z powodu skutków starzenia. Stanowi to ponad 95% przypadków. Utrata sprężystego odskoku ściany naczynia jest cechą charakterystyczną w nadciśnieniu pierwotnym. Wiele osób stwierdza, że mają wysokie ciśnienie krwi, mimo że nie mają wcześniejszej historii, historii rodzinnej ani czynników ryzyka. Ten typ nadciśnienia jest idiopatyczny i reaguje na proste zmiany stylu życia i leczenie farmakologiczne.
Wtórne nadciśnienie
Wtórne nadciśnienie tętnicze to podwyższenie ciśnienia krwi powyżej normy dla danego wieku spowodowane klinicznie wykrywalną przyczyną poprzedzającą. Najczęstszymi pierwotnymi przyczynami wtórnego nadciśnienia tętniczego są choroby nerek, choroby endokrynologiczne, koarktacja aorty, ciąża i leki. Przewlekła i ostra niewydolność nerek charakteryzuje się brakiem usuwania płynów. Dlatego dochodzi do gromadzenia się płynów, zwiększenia objętości krwi i podwyższenia ciśnienia krwi. Kortyzol to hormon latania, przerażenia i walki. Przygotowuje organizm do działania. Kortyzol podnosi ciśnienie krwi, tętno i przenosi krew z krążenia obwodowego do ważnych narządów. Choroba poduszek jest spowodowana nadmiernym wydzielaniem kortyzolu. Zespół Connsa jest spowodowany nadmiernym wydzielaniem aldosteronu. Aldosteron zatrzymuje płyn. Koarktacja aorty powoduje słaby powrót żylny do czujników niskiego ciśnienia i wtórny wzrost ciśnienia krwi. Ciąża powoduje krążenie płodu i zatrzymywanie płynów. Sterydy mają podobny efekt do zespołu Cushingsa. Doustna pigułka antykoncepcyjna również zatrzymuje płyn.
Jaka jest różnica między pierwotnym a wtórnym nadciśnieniem tętniczym?
• Nadciśnienie pierwotne nie ma wykrywalnej przyczyny, podczas gdy nadciśnienie wtórne ma.
• Nadciśnienie pierwotne występuje często, a nadciśnienie wtórne nie.
• Pierwotne nadciśnienie tętnicze jest łatwiejsze do leczenia, podczas gdy wtórne nadciśnienie tętnicze jest oporne na leczenie, chyba że leczona jest podstawowa patologia.
Czytaj więcej:
Różnica między nadciśnieniem a niedociśnieniem
