Brytyjski angielski vs amerykański angielski
Znajomość różnicy między brytyjskim angielskim a amerykańskim angielskim pomoże ci zdecydować, która forma angielskiego powinna być używana w którym momencie. Brytyjski angielski i amerykański angielski to dwa różne rodzaje języka angielskiego, które są używane w obu krajach, jeśli chodzi o słownictwo i pisownię słów. Chociaż mówimy, że istnieje różnica między słownictwem i wymową brytyjskiego angielskiego i amerykańskiego angielskiego, różnica ta nie jest tak szybka, aby osoby mówiące obydwoma typami angielskimi nie rozumiały się nawzajem. Można powiedzieć, że te dwa rodzaje angielskiego, brytyjski angielski i amerykański angielski, to dwa najpopularniejsze rodzaje angielskiego na świecie.
Co to jest brytyjski angielski?
Brytyjskiemu językowi nie przeszkadza użycie litery „u”, gdy występuje ona po pierwotnej samogłosce, jak w słowach „kolor”, „smak”, „postawa” i tym podobne. Istnieje różnica między brytyjskim angielskim a amerykańskim angielskim, jeśli chodzi o słownictwo. Na przykład to, co Brytyjczycy nazywają „blokami”, Amerykanie nazywają „apartamentowcami”. Jeśli chodzi o słowa odnoszące się do mebli domowych, istnieje różnica. „Łóżeczko” amerykańskiego angielskiego to „łóżko polowe” brytyjskiego angielskiego. Podobnie „kredens” amerykańskiego angielskiego to „komody z brytyjskim angielskim”. To, co dla Londyńczyka jest „mięsem mielonym”, dla Amerykanina jest „mielone”. Dla londyńczyka „słodyczami” są „cukierki” dla Amerykanina. „Akcelerator” Brytyjczyków to „pedał gazu” Amerykanina. „Bruk” Brytyjczyków staje się „chodnikiem” dla Amerykanów.
Co to jest amerykański angielski?
Amerykański angielski generalnie unika używania samogłoski „u”, gdy występuje ona po samogłosce podstawowej, jak w słowach „kolor”, „smak”, „zachowanie” i tym podobne. Oto kilka innych przykładów różnic w słownictwie, które istnieją między brytyjskim angielskim a amerykańskim angielskim. „Baking tray” i „cooker” w brytyjskim angielskim to odpowiednio „cookie sheet” i „kuchenka” amerykańskiego angielskiego. Owoce i warzywa również ulegają zmianie w dwóch typach angielskiego. Brytyjczycy nazywają „burakami”, co Amerykanie nazywają „burakami”. Nazywają „szpikiem”, co Amerykanie nazywają „squashem”. Czym są „ciasteczka” dla Amerykanów, dla Londyńczyków „ciastka”. Czym dla Amerykanina jest „jesień”, a dla Brytyjczyków „jesień”. Ponadto „korek benzynowy” Amerykanów to „korek benzyny” Brytyjczyków. „Księgarnia” Amerykanów staje się „księgarnią” Brytyjczyków.
Jaka jest różnica między brytyjskim angielskim a amerykańskim angielskim?
• Amerykański angielski generalnie unika stosowania samogłoski „u”, gdy występuje ona po samogłosce podstawowej, jak w słowach „kolor”, „smak”, „zachowanie” i tym podobne. W takich okolicznościach brytyjski angielski nie ma nic przeciwko posiadaniu litery „U”.
• Istnieje wiele różnic w słownictwie między dwoma typami języka angielskiego.
• Te dwa typy wykazują różnice, jeśli chodzi o słowa oznaczające meble domowe, takie jak łóżeczko, komoda i tym podobne.
• Angielski brytyjski i angielski amerykański różnią się od siebie słownictwem związanym ze słowami używanymi do określania części samochodowych, dróg, sklepów, odzieży i tym podobnych.
