Hard Power vs Soft Power
Różnica między siłą twardą a siłą miękką polega, jak sama nazwa wskazuje, na formie władzy, której kraj używa w kontaktach z innymi narodami. Terminy Hard Power i Soft Power reprezentują dwie ważne koncepcje w dziedzinie stosunków międzynarodowych, a dokładniej w stosunkach politycznych między państwami. Wszyscy dobrze znamy termin „Władza” i utożsamiamy go ze zdolnością do wpływania lub kontrolowania zachowania i / lub działań innych. Hard Power i Soft Power to dwa rodzaje narzędzi polityki zagranicznej, które państwa wykorzystują w relacjach z innymi krajami. Być może w tym miejscu potrzebny jest jakiś podstawowy pomysł. Hard Power dosłownie oznacza coś twardego lub silnego, coś o dużej sile, na przykład siłę militarną lub ekonomiczną. Natomiast Soft Power jest łagodniejszy i subtelniejszy. Omówmy je bardziej szczegółowo, zanim przejdziemy do różnicy między tymi dwoma pojęciami; mianowicie Hard Power i Soft Power.
Co to jest Hard Power?
Termin Hard Power definiuje się jako przymusowe podejście do międzynarodowych stosunków politycznych, polegające na wykorzystaniu siły militarnej i ekonomicznej do wpływania lub kontrolowania zachowania lub interesów innych państw lub grup politycznych. Zatem państwa o silnych zdolnościach militarnych i ekonomicznych będą generalnie wywierać wpływ na państwa, które nie są tak potężne w takich zdolnościach. Joseph Nye opisuje ten termin jako „umiejętność wykorzystywania marchewek i kijów potęgi ekonomicznej i militarnej, aby inni podążali za Twoją wolą”. 1Oznacza to, że państwa silniejsze będą oddziaływać na państwa słabsze poprzez redukcję barier handlowych, zapewnienie bezpieczeństwa militarnego lub inne korzystne oferty („marchewki”). Podobnie mogą wpływać na takie kraje, stosując groźby, takie jak nakładanie sankcji gospodarczych, ograniczeń handlowych, interwencję militarną i użycie siły („pałki”).
Głośnym tematem Hard Power jest przymus. Dlatego celem narodów stosujących Hard Power jest zmuszenie innych państw do wykonywania ich woli. Ogólnie rzecz biorąc, kraj jest uznawany za mocarstwo ze względu na jego wielkość, możliwości i jakość zasobów. Obejmuje to jego populację, zasoby naturalne, terytorium, siłę militarną i siłę ekonomiczną. Twarda siła narodu znajduje odzwierciedlenie w jego zdolności do wykorzystania obfitej puli zasobów. W praktyce jest wiele przykładów Hard Power. Inwazja na Afganistan w 1979 r. Przez Związek Radziecki czy inwazja Stanów Zjednoczonych i sojuszników na Irak w 2003 r. To klasyczne przykłady państw, które stosują Hard Power, aby osiągnąć swoje cele. Ponadto embarga handlowe nałożone na kraje takie jak Iran,Kuba i Irak w XX wieku przez Stany Zjednoczone stanowią przykład państwa wykorzystującego swoją potęgę gospodarczą do osiągnięcia określonych celów. Tak więc, mówiąc prosto, Hard Power jest narzędziem polityki zagranicznej używanym przez narody. Państwa mogą stosować Hard Power za pomocą środków militarnych, takich jak dyplomacja przymusowa, interwencje wojskowe, groźby lub użycie siły, lub za pomocą środków ekonomicznych, takich jak sankcje ekonomiczne, zmniejszenie barier handlowych i inne.
Inwazja na Irak 2003
Co to jest Soft Power?
Soft Power to termin wprowadzony przez Josepha Nye. Jak wspomniano wcześniej, reprezentuje bardziej subtelną formę mocy. Definiuje się ją jako perswazyjne podejście do międzynarodowych stosunków politycznych, wykorzystujące kulturowe, historyczne i dyplomatyczne wpływy narodu. Nye wyjaśnia to jako formę władzy, która może przyciągać i kooptować, a nie zmuszać, używać siły lub zapewniać zapłatę jako środek perswazji. 2W przeciwieństwie do Hard Power, Soft Power nie opiera się na idei siły czy przymusu. Mówiąc najprościej, Soft Power to zdolność państwa do pośredniego przekonywania innych, aby pragnęli jego celów i wizji. Państwa i podmioty niepaństwowe, takie jak organizacje międzynarodowe, wykorzystują Soft Power do prezentowania swoich preferencji, a tym samym do przekształcania preferencji innych w celu dopasowania ich do ich preferencji. Nye wyjaśnia dalej, że Soft Power narodu opiera się na wykorzystaniu trzech zasobów, a mianowicie: „jego kultury (w miejscach, w których jest atrakcyjna dla innych), jego wartości politycznych (kiedy dorównuje im w kraju i za granicą) oraz swoją politykę zagraniczną (gdzie inni uważają ją za uprawnioną i posiadającą autorytet moralny)”. 3
Obecnie istnieją badania, które określają i klasyfikują kraje, które skutecznie stosują Soft Power. Na przykład w badaniu Monocle Soft Power Survey z 2014 r. Uznano Stany Zjednoczone za najskuteczniejszy kraj stosujący Soft Power w swojej polityce zagranicznej. Niemcy są na drugim miejscu. Kraje takie jak Wielka Brytania, Japonia, Kanada, Szwajcaria, Australia, a nawet Francja znajdują się w pierwszej dziesiątce krajów, które skutecznie wykorzystują Soft Power jako narzędzie polityki zagranicznej w stosunkach międzynarodowych.
Stany Zjednoczone są krajem, który najskuteczniej stosuje soft power
Jaka jest różnica między Hard Power a Soft Power?
W ten sposób można łatwo zidentyfikować rozróżnienie między Hard Power i Soft Power. Chociaż obie reprezentują ważne pojęcia w stosunkach międzynarodowych i stanowią dwie formy władzy sprawowanej przez państwa, różnią się one charakterem i funkcją.
• Definicja Hard Power i Soft Power:
• Hard Power reprezentuje przymusowe podejście do stosunków międzynarodowych i wykorzystuje siłę militarną lub gospodarczą do osiągnięcia określonych wyników. Motywem przewodnim Hard Power jest przymus, a państwa używają tej mocy, aby wpływać na słabsze państwa, aby spełniały ich wolę.
• Z kolei soft power reprezentuje subtelne, przekonujące podejście do stosunków międzynarodowych między państwami. Stany wykorzystują Soft Power, aby „przyciągać i kooptować” inne stany, aby pragnęły tego, czego pragną. Ma zdolność wpływania na preferencje i zainteresowania innych państw. To przekonujące podejście jest stosowane za pomocą środków kulturowych, historycznych i / lub dyplomatycznych.
• Koncepcja hard power i soft power
• W Hard Power tematem jest przymus; użyć siły lub zapewnić zapłatę jako środek perswazji.
• W Soft Power przyciąga i kooptuje; pośrednio przekonujące.
• Przykłady Hard Power i Soft Power:
• Hard Power obejmuje interwencję wojskową lub ochronę, sankcje ekonomiczne lub redukcję barier handlowych.
• Soft Power obejmuje wpływy kulturowe, historyczne i dyplomatyczne.
