Kluczowa różnica - związki jonowe i kowalencyjne
Można zauważyć wiele różnic między związkami jonowymi i kowalencyjnymi w oparciu o ich właściwości makroskopowe, takie jak rozpuszczalność w wodzie, przewodnictwo elektryczne, temperatury topnienia i wrzenia. Głównym powodem tych różnic jest różnica w ich wzorze wiązania. Dlatego ich wzór wiązania można uznać za kluczową różnicę między związkami jonowymi i kowalencyjnymi. (Różnica między wiązaniami jonowymi i kowalencyjnymi) Kiedy powstają wiązania jonowe, elektron (y) jest przekazywany przez metal, a przekazany elektron (e) jest (e) akceptowany (e) przez niemetal. Dzięki przyciąganiu elektrostatycznemu tworzą silne wiązanie. Wiązania kowalencyjne powstają między dwoma niemetalami. W wiązaniu kowalencyjnym dwa lub więcej atomów ma wspólne elektrony, aby spełnić regułę oktetu. Ogólnie wiązania jonowe są silniejsze niż wiązania kowalencyjne. Prowadzi to do różnic w ich właściwościach fizycznych.
Co to są związki jonowe?
Wiązania jonowe powstają, gdy dwa atomy mają dużą różnicę w wartościach elektroujemności. W procesie tworzenia wiązania atom (y) mniej elektroujemny (e) traci elektron (y), a atom (y) bardziej elektroujemny, zyskuje ten (e) elektron (y). Dlatego powstałe gatunki są jonami o ładunku przeciwstawnym i tworzą wiązanie z powodu silnego przyciągania elektrostatycznego.
Wiązania jonowe powstają między metalami i niemetalami. Ogólnie metale nie mają wielu elektronów walencyjnych w zewnętrznej powłoce; jednak niemetale mają bliżej ośmiu elektronów w powłoce walencyjnej. Dlatego niemetale mają tendencję do przyjmowania elektronów, aby spełnić regułę oktetu.
Przykładem związku jonowego jest Na + + Cl - à NaCl
Sód (metal) ma tylko jeden elektron walencyjny, a chlor (niemetal) ma siedem elektronów walencyjnych.
Co to są związki kowalencyjne?
Związki kowalencyjne są tworzone przez dzielenie elektronów między dwoma lub więcej atomami, aby spełnić „regułę oktetu”. Ten typ wiązania jest powszechnie spotykany w związkach niemetalicznych, atomach tego samego związku lub pobliskich pierwiastkach w układzie okresowym. Dwa atomy o prawie takich samych wartościach elektroujemności nie wymieniają (oddają / otrzymują) elektronów ze swojej powłoki walencyjnej. Zamiast tego dzielą się elektronami w celu uzyskania konfiguracji oktetu.
Przykładami związków kowalencyjnych są metan (CH 4), tlenek węgla (CO), monobromek jodu (IBr)
Wiązanie kowalencyjne
Jaka jest różnica między związkami jonowymi i kowalencyjnymi?
Definicja związków jonowych i związków kowalencyjnych
Związek jonowy: Związek jonowy jest związkiem chemicznym kationów i anionów, które są utrzymywane razem przez wiązania jonowe w strukturze sieciowej.
Związek kowalencyjny: związek kowalencyjny to wiązanie chemiczne utworzone przez współdzielenie jednego lub więcej elektronów, zwłaszcza par elektronów, między atomami.
Właściwości związków jonowych i kowalencyjnych
Właściwości fizyczne
Związki jonowe:
Wszystkie związki jonowe występują jako ciała stałe w temperaturze pokojowej.
Związki jonowe mają stabilną strukturę krystaliczną. Dlatego mają wyższe temperatury topnienia i wrzenia. Siły przyciągania między jonami dodatnimi i ujemnymi są bardzo silne.
Porównaj środek artykułu przed tabelą
| Związek jonowy | Wygląd | Temperatura topnienia |
| NaCl - chlorek sodu | Białe krystaliczne ciało stałe | 801 ° C |
| KCl - chlorek potasu | Biały lub bezbarwny szklisty kryształ | 770 ° C |
| MgCl 2 - chlorek magnezu | Białe lub bezbarwne krystaliczne ciało stałe | 1412 ° C |
Związki kowalencyjne:
Związki kowalencyjne istnieją we wszystkich trzech formach; w postaci ciał stałych, cieczy i gazów w temperaturze pokojowej.
Ich temperatury topnienia i wrzenia są stosunkowo niskie w porównaniu ze związkami jonowymi.
| Związek kowalencyjny | Wygląd | Temperatura topnienia |
| HCl-Chlorowodór | Bezbarwny gaz | -114,2 ° C |
| CH 4 -metan | Bezbarwny gaz | -182 ° C |
| CCl 4 - czterochlorek węgla | Bezbarwna ciecz | -23 ° C |
Przewodność
Związki jonowe: Stałe związki jonowe nie mają wolnych elektronów; dlatego nie przewodzą prądu w postaci stałej. Ale kiedy związki jonowe rozpuszczają się w wodzie, tworzą roztwór, który przewodzi prąd. Innymi słowy, wodne roztwory związków jonowych są dobrymi przewodnikami elektrycznymi.
Związki kowalencyjne: Ani czyste związki kowalencyjne, ani formy rozpuszczone w wodzie nie przewodzą prądu. Dlatego związki kowalencyjne są słabymi przewodnikami elektrycznymi we wszystkich fazach.
Rozpuszczalność
Związki jonowe: Większość związków jonowych jest rozpuszczalna w wodzie, ale są one nierozpuszczalne w rozpuszczalnikach niepolarnych.
Związki kowalencyjne: Większość związków kowalencyjnych jest rozpuszczalna w rozpuszczalnikach niepolarnych, ale nie w wodzie.
Twardość
Związki jonowe: Jonowe ciała stałe to twardsze i kruche związki.
Związki kowalencyjne: Ogólnie związki kowalencyjne są bardziej miękkie niż jonowe ciała stałe.
Zdjęcie dzięki uprzejmości: „Kowalencyjne wiązanie wodoru” Jacka FH - Praca własna. (CC BY-SA 3.0) przez Commons „IonicBondingRH11” autorstwa Rhannosh - Praca własna. (CC BY-SA 3.0) za pośrednictwem Wikimedia Commons
