Kluczowa różnica - konstruktywna a destrukcyjna krytyka
Konstruktywna i destrukcyjna krytyka odnosi się do kategoryzacji krytyki, pomiędzy którymi można zidentyfikować kluczową różnicę. Kiedy mówimy o krytyce, wszyscy byliśmy poddawani krytyce w jakimś momencie naszego życia. Może to mieć miejsce w szkole, na uczelni lub nawet w naszym miejscu pracy. Krytykę zgłaszają ludzie pochodzący z różnych środowisk; część krytyki pochodzi od naszych nauczycieli, a część ze strony przełożonych. Wpływ krytyki na osobę może być negatywny lub pozytywny. Wszystko zależy od rodzaju krytyki. Krytyka odnosi się do krytycznego komentarza lub osądu na temat zachowania, wydajności lub określonego zadania danej osoby. Konstruktywna krytyka odnosi się do informacji zwrotnej, która ma na celu wskazanie naszych błędów, abyśmy mogli poprawić siebie lub naszą wydajność. Niszczycielska krytyka nie ma na celu polepszenia działania innej osoby, ale często jest to raniąca uwaga, która może odnosić się do określonego błędu lub nie. To jest kluczowa różnica między konstruktywną a destrukcyjną krytyką. W tym artykule przyjrzyjmy się szczegółowo tej różnicy.
Co to jest konstruktywna krytyka?
Konstruktywną krytykę można po prostu rozumieć jako informację zwrotną, jaką otrzymuje osoba, która ma na celu wskazanie jej wad, aby mógł się poprawić. Główną cechą konstruktywnej krytyki jest to, że nie jest to tępy oskarżenie jednostki, ale obiektywna ocena, która przedstawia jej wady. Dlatego konstruktywna krytyka nie rani jednostki ani nie jest ciosem dla jego poczucia własnej wartości. Wręcz przeciwnie, pomaga to osobie osiągać lepsze wyniki, ponieważ jest świadoma swoich błędów.
Nie oznacza to jednak, że pomysły jednostki pozostają niezakwestionowane. W krytyce nasze przekonania są często kwestionowane, ale sposób, w jaki jest to przeprowadzane, pomaga jednostce nie być złym lub zranionym przez informacje zwrotne.
Co to jest destrukcyjna krytyka?
Destrukcyjna krytyka to informacja zwrotna, którą można rozumieć bardziej jako tępe oskarżenia, które sprawiają, że dana osoba czuje się zraniona i zła. W większości sytuacji destrukcyjna krytyka nie uwydatnia błędów jednostki, aby mógł się poprawić. Wręcz przeciwnie, w końcu oskarżają osobę lub ją protekcjonalizują. Na przykład zwróć uwagę na to, co nauczyciel mówi uczniowi w klasie: „Zawsze się mylisz, dlaczego choć raz w życiu nie możesz mocno się postarać?”.
Jest to oczywiście destrukcyjna krytyka, ponieważ atakuje jednostkę w dosadny sposób. Ponadto krytyka nie pomaga dziecku w poprawie, a jedynie sprawia, że czuje się bezwartościowe.
Jaka jest różnica między konstruktywną a destrukcyjną krytyką?
Definicje konstruktywnej i destrukcyjnej krytyki:
Konstruktywna krytyka: Konstruktywna krytyka odnosi się do informacji zwrotnej, która ma na celu wskazanie naszych błędów, abyśmy mogli poprawić siebie lub naszą wydajność.
Krytyka destrukcyjna: Krytyka destrukcyjna nie ma na celu poprawy wydajności innej osoby, ale często jest to raniąca uwaga, która może, ale nie musi, odnosić się do konkretnego błędu.
Charakterystyka konstruktywnej i destrukcyjnej krytyki:
Motyw:
Konstruktywna krytyka: konstruktywna krytyka ma na celu poprawę jednostki.
Destrukcyjna krytyka: destrukcyjna krytyka nie ma na celu poprawy jednostki.
Wpływ na jednostkę:
Konstruktywna krytyka: Konstruktywna krytyka ma pozytywny wpływ na jednostkę.
Destrukcyjna krytyka: destrukcyjna krytyka jest często ciosem dla poczucia własnej wartości.
Błędy:
Konstruktywna krytyka: konstruktywna krytyka bezpośrednio odnosi się do problemu lub błędu i pomaga danej osobie je naprawić.
Krytyka destrukcyjna: Krytyka destrukcyjna może nie zawsze odnosi się do błędu, ale bez ogródek protekcjonalizuje jednostkę.
Zdjęcie dzięki uprzejmości:
1. Wersja.png
2. Egzamin szkolny z języka francuskiego, zły zły, zły Sandid [domena publiczna] przez Pixabay
