Kluczowa różnica - kostnienie śródchrzęstne a kostnienie śródbłoniaste
Osteogeneza, częściej określana jako kostnienie, to proces, w którym osteoblasty tworzą nowe warstwy tkanki kostnej. Kostnienie kości nie jest tym samym, co proces zwapnienia kości. Jest to proces polegający na odkładaniu soli wapniowych w komórkach i tkankach. Prawidłowy proces kostnienia kości może mieć dwa różne typy: kostnienie śródbłonkowe i śródbłonkowe. Podczas kostnienia śródchrzęstnego chrząstka jest wykorzystywana jako prekursor do tworzenia kości. W przypadku kostnienia śródbłonkowego tkankę kostną układa się bezpośrednio na prymitywnej tkance łącznej, nazywanej mezenchymą, bez udziału pośredniej chrząstki. To jest kluczowa różnica między kostnieniem śródchrzęstnym a kostnieniem śródbłonkowym. W kontekście złamańproces gojenia gipsu Paris następuje poprzez kostnienie śródbłonkowe, podczas gdy złamania, które są leczone przez redukcję otwartą i stabilizację wewnętrzną, leczone są przez kostnienie śródbłonkowe.
ZAWARTOŚĆ
1. Przegląd i kluczowe różnice
2. Co to jest kostnienie śródbłoniaste
3. Co to jest kostnienie śródbłoniaste
4. Podobieństwa między kostnieniem śródbłonkowym a kostnieniem śródbłonkowym
5. Porównanie obok siebie - kostnienie śródbłoniaste a kostnienie śródbłonkowe w formie tabelarycznej
6. Podsumowanie
Co to jest kostnienie endochondralne?
Kostnienie śródchrzęstne jest procesem niezbędnym do powstania kości długich (kości udowej) oraz płaskich i nieregularnych, takich jak żebra i kręgi. Kostnienie śródchrzęstne to proces, który obejmuje dwie główne funkcje; bierze udział w naturalnym wzroście kości i ich wydłużaniu, a także w naturalny sposób bierze udział w gojeniu złamań kości. Podczas tego typu procesu kostnienia, który prowadzi do powstania kości długich i innych typów kości, dochodzi do zaangażowania prekursora chrząstki. Cały proces kostnienia przebiega w dwóch ośrodkach kostnienia, pierwotnym i wtórnym.
Proces kostnienia
W pierwotnym centrum kostnienia pierwszym miejscem kostnienia, które prowadzi do powstania środkowej części kości długiej, jest trzon. Potęga to obszar, w którym po raz pierwszy pojawia się tkanka kostna w kościach długich. W pierwotnym ośrodku kostnienia osteoblasty i osteoklasty wchłaniają chrząstkę wytwarzaną przez chondrocyty, co prowadzi do ułożenia kości zgodnie z siecią chrzęstną. Należy wspomnieć, że chrząstka nie jest przekształcana w kość, ale działa jako prekursor. Po uformowaniu kości beleczkowej chrząstka zostaje zastąpiona utwardzoną kością i rozciąga się w kierunku końców kości długiej; Epifiza. Wtórne centrum kostnienia znajduje się w okolicach epifizy. Wtórne centrum kostnienia spełnia podobne funkcje jak pierwotne centrum kostnienia. Niezaszyfrowana chrząstka między pierwotnym i wtórnym ośrodkiem kostnienia nazywana jest płytką chrzęstną lub płytką nasadową.
Rycina 01: Kostnienie endochondralne
Płytka nasadowa jest ważnym elementem podczas tworzenia nowej chrząstki, którą zastępuje kość. Proces ten prowadzi do wzrostu długości kości. Po zakończeniu, pierwotne i wtórne centra kostnienia połączą się w punkcie zwanym linią nasadową. Wzrost kości kończy się po zastąpieniu płytki nasadowej kością.
Co to jest śródbłoniaste kostnienie?
Kostnienie śródbłonkowe to rodzaj procesu kostnienia kości, który nie obejmuje prekursora chrząstki, ale tkanka kostna jest formowana bezpośrednio na tkance mezenchymalnej. Kostnienie śródbłonkowe to proces, który prowadzi do powstania kości szczęki, obojczyka lub obojczyka. Bierze również udział w pierwotnym tworzeniu kości czaszki i występuje podczas gojenia złamań kości. Tworzenie kości podczas kostnienia śródbłonkowego jest inicjowane przez komórki mezenchymalne obecne w jamie rdzeniowej złamanej kości.
Proces kostnienia
Mała grupa sąsiednich mezenchymalnych komórek macierzystych zaczyna się replikować i tworzyć małe skupisko komórek zwane nidus. Ten proces replikacji zostaje zatrzymany, gdy uformuje się nidus i zaczynają zachodzić zmiany morfologiczne w mezenchymalnych komórkach macierzystych. Zmiany obejmują powiększanie się ciała komórkowego i wzrost ilości szorstkiej retikulum endoplazmatycznego i aparatu Golgiego. Te rozwinięte komórki są znane jako komórki osteoprogenitorowe. Komórki osteoprogenitorowe podlegają różnym zmianom morfologicznym, by stać się osteoblastami. Macierz zewnątrzkomórkowa jest tworzona przez osteoblasty, które zawierają osteoid, kolagen typu 1.
Rycina 02: Śródbłoniaste kostnienie
Osteocyty powstają w wyniku włączenia osteoblastów do osteoidu. Tkanka kostna i drzazgi kostne powstają w wyniku procesu mineralizacji. W związku ze wzrostem wydzielania osteoidu zwiększa się rozmiar drzazg, co prowadzi do tworzenia beleczek beleczkowych na skutek połączenia drzazg. Wraz z postępującym wzrostem beleczki łączą się ze sobą i tworzą tkane kości. Wokół beleczek tworzy się okostna; prowadzi to do powstania komórek osteogennych, które tworzą kołnierz kostny. Ostatecznie kość blaszkowa zastępuje tkaną kość.
Jakie jest podobieństwo między kostnieniem śródchrzęstnym a kostnieniem śródbłoniastym?
Oba procesy biorą udział w tworzeniu się tkanki kostnej i gojeniu złamań kości
Jaka jest różnica między kostnieniem śródchrzęstnym a kostnieniem śródbłonkowym?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Kostnienie śródbłoniaste a kostnienie śródbłonkowe |
|
Kostnienie wewnątrzchrzęstne jest podstawowym procesem tworzenia kości długich (kości udowej) oraz płaskich i nieregularnych kości, takich jak żebra i kręgi. | Kostnienie śródbłonkowe jest procesem prowadzącym do powstania kości szczęki, obojczyka lub obojczyka bez udziału prekursora chrząstki. |
Prekursor | |
Podczas kostnienia śródchrzęstnego chrząstka jest wykorzystywana jako prekursor do tworzenia kości. | Żadna chrząstka nie jest używana jako prekursor podczas tworzenia kości, ale tkanka kostna powstaje bezpośrednio nad tkanką mezenchymalną w kostnieniu śródbłonkowym. |
Leczenie złamań | |
W przypadku złamań proces gojenia gipsu paryskiego następuje poprzez kostnienie śródchrzęstne. | Złamania leczone przez redukcję otwartą i stabilizację wewnętrzną goją się poprzez śródbłonkowe kostnienie. |
Podsumowanie - kostnienie śródbłoniaste a kostnienie śródbłonkowe
Osteogeneza to proces, w którym osteoblasty tworzą nowe warstwy tkanki kostnej. Normalny proces kostnienia kości może być dwojakiego rodzaju; kostnienie śródchrzęstne i kostnienie śródbłonkowe. Podczas kostnienia śródchrzęstnego chrząstka jest wykorzystywana jako prekursor do tworzenia kości. W kostnieniu śródbłonkowym tkankę kostną kładzie się bezpośrednio na prymitywnej tkance łącznej określanej jako mezenchyma, bez udziału pośredniej chrząstki. To jest różnica między kostnieniem śródchrzęstnym a kostnieniem śródbłonkowym.
Pobierz wersję PDF badania kostnienia śródchrzęstnego a kostnienie śródbłoniaste
Możesz pobrać wersję PDF tego artykułu i używać jej w trybie offline, zgodnie z notą cytowania. Proszę pobrać wersję PDF tutaj. Różnica między kostnieniem śródbłonkowym a kostnieniem śródbłonkowym