Kluczową różnicą między plazmidem F i plazmidem R jest to, że plazmid F jest pozachromosomalnym DNA zawierającym geny kodujące czynnik płodności. Tymczasem plazmid R jest pozachromosomalnym DNA zawierającym geny kodujące oporność na antybiotyki.
Plazmid to małe, koliste, dwuniciowe DNA obecne w bakteriach. Są pozachromosomalnym DNA i są zdolne do samoreplikacji. Niosą geny niezbędne do ich samoreplikacji i utrzymania. Oprócz genów niezbędnych do samoreplikacji, plazmidy zawierają również kilka innych genów niezbędnych do kodowania szczególnych cech, takich jak oporność na antybiotyki, degradacja makrocząsteczek, tolerancja na metale ciężkie, produkcja bakteriocyn, transfer genów itp. korzystne dla bakterii.
Ponadto istnieje duża różnorodność plazmidów. Plazmidy R i plazmidy F to dwa typy. Plazmid F jest plazmidem płodności zdolnym do koniugacji i wytwarzania pilusów płciowych. Plazmid R jest plazmidem oporności, który jest zdolny do zapewniania oporności na antybiotyki i niektóre inhibitory wzrostu bakterii.
