Mężczyźni kontra kobiety
Mężczyźni i kobiety, jako subkultury płciowe, należą do ogólnej klasyfikacji gatunku Homo Sapiens. Chociaż ich anatomia i fizjologia znacznie się różnią w najściślejszym sensie, są zobowiązani do pełnienia kilku ogólnych funkcji jako należących do rasy wyższego zmysłu intelektualnego.
Mężczyźni zawsze byli kojarzeni z męskim urokiem, od którego oczekuje się, że są silni fizycznie, stosunkowo krzepcy i w przenośni. Są zmuszeni do przyjmowania ról, które nie są odizolowane od ojcowskiej orientacji, ale takie pozycje, które wymagałyby dużej części siły i wytrzymałości. Mężczyźni, choć nie są ostatecznie zdeterminowani, by być dominującymi, są zwykle przywiązani do autorytatywnych funkcji w większości struktur obejmujących rodzinę i społeczeństwo.
Kobiety, ze względu na ich delikatną naturę, były uporczywie postrzegane jako alegorycznie słabsza płeć. Chociaż niedawne zmiany ról i funkcji obaliły wcześniejsze zarzuty, ta grupa płci została utożsamiana z czynnościami o mniej wymagającym charakterze. Opanowanie, skromność i elegancja pozostają typowymi atrybutami, które podobno charakteryzują kobiety od mężczyzn, choć w dzisiejszych czasach nie ma takiej pewności, aby uzasadnić to twierdzenie.
Z biegiem lat różnice między mężczyznami i kobietami były wspólnie definiowane, ale zniekształcane przez kontrastowe szowinistyczne wpływy, w których mężczyźni zakładali wyższość nad kobietami. Najwyraźniej mężczyźni generalnie najlepiej radzą sobie z aktywnością lewej półkuli, dlatego uważa się, że mają lepsze podejście do rozwiązywania problemów i perspektywy zorientowane na zadania. I odwrotnie, kobiety mające wpływ na prawą półkulę mają lepszą pamięć, komunikację i mowę. Zgodnie z analogią psychologiczną, mężczyźni radzą sobie ze stresem za pomocą „reakcji uciekaj lub walcz”, podczas gdy kobiety są za strategią „dąż i zaprzyjaźnij się”. Oznacza to, że w obliczu presji mężczyźni mają skłonność do wycofywania się, podczas gdy kobiety najprawdopodobniej będą się wychowywać i szukać wzajemnej obrony.
Zróżnicowanie płci, choć zarysowane społecznie, nie pozostało ostatecznymi miarami rozróżnienia. Faktem jest, że istnieją różnice, więc czy naprawdę warto określić, która płeć jest lepsza od drugiej?
W skrócie:
• Mężczyźni generalnie najlepiej radzą sobie z czynnościami lewej półkuli mózgowej, powód, dla którego uważa się, że mają lepsze podejście do rozwiązywania problemów i perspektywy zorientowane na zadania; kobiety mające wpływ na prawą półkulę mają lepszą pamięć, komunikację i mowę
• Mężczyźni radzą sobie ze stresem poprzez „ucieczkę lub walkę”, podczas gdy kobiety opowiadają się za strategią „pielęgnuj i zaprzyjaźniaj”
