Telefon komórkowy a telefon komórkowy
Ty nazywasz to komórką, twoja żona woli dzwonić na komórkę, a twoja córka rozmawia o swoim telefonie komórkowym. Czekaj, wszyscy mówią o jednej i tej samej rzeczy, wszechobecny telefon, który stał się w dzisiejszych czasach czymś więcej niż tylko urządzeniem do wykonywania połączeń. Niezależnie od tego, czy chodzi o telefon komórkowy, czy telefon komórkowy, mówisz o tym samym urządzeniu. Zobaczmy, jak ten gadżet, używany głównie do komunikacji z innymi, ma dla siebie różne nazwy.
Chociaż używanie radia do wykonywania połączeń jest tak stare jak II wojna światowa, pierwszy telefon komórkowy używany do wykonywania połączeń pojawił się w Japonii w 1979 roku przez firmę NTT, która pracowała w metropolii Tokio. System telefonii komórkowej pobudził wyobraźnię ludzi i wkrótce został uruchomiony w wielu innych krajach, takich jak Dania, Finlandia, Norwegia czy Szwecja. 1G w końcu pojawił się w Stanach Zjednoczonych w 1983 roku za pośrednictwem firmy Motorola. Ta sieć komórkowa nazywała się 1G.
Druga generacja usług komórkowych, znana jako 2G, została zapoczątkowana w Finlandii w 1991 roku, podczas gdy trzecia generacja komunikacji została uruchomiona w 2001 roku. Chociaż technologia telefonii komórkowej zmienia się cały czas, istnieją pewne podstawowe komponenty telefonu komórkowego lub telefon komórkowy, który pozostaje taki sam bez względu na stopień zaawansowania gadżetu. Obejmują one standardową baterię litowo-jonową, która służy do zasilania wszystkich funkcji słuchawki. Bateria jest ładowalna i ma żywotność ponad rok. Podczas gdy tradycyjnie wybieranie numerów odbywało się za pomocą klawiatury, obecnie jego miejsce zajmują ekrany dotykowe. Wszystkie telefony komórkowe lub telefony komórkowe wymagają usług operatora komórkowego w celu wykonywania i odbierania połączeń. Ten operator komórkowy zapewnia właścicielom telefonów komórkowych karty SIM, które działają jako konta klientów. Karty SIM są używane we wszystkich telefonach komórkowych GSM, natomiast w urządzeniach CDMA nie ma kart SIM i są one dostarczane przez operatora telefonii komórkowej i nie są swobodnie dostępne na rynku.
Podstawowe telefony komórkowe lub telefony komórkowe nazywane są telefonami funkcyjnymi, podczas gdy te z zaawansowanymi funkcjami, takimi jak Internet i złożone możliwości obliczeniowe, nazywane są smartfonami. Ponieważ technologia rozwija się w szybkim tempie, jaki dziś smartfon może być jutro zwykłym telefonem? Obecnie telefony komórkowe to znacznie więcej niż urządzenie służące do wykonywania i odbierania połączeń. Funkcje takie jak Wi-Fi, GPS, EDGE, GPRS, stereo FM, radio, nawigacja, MP3, MP4, nagrywanie wideo, przeglądanie, pobieranie i przesyłanie do Internetu stały się powszechnymi cechami nowoczesnych telefonów komórkowych z najwyższej półki.
W skrócie:
Różnica między telefonem komórkowym a telefonem komórkowym
• Urządzenie podręczne i używane do wykonywania i odbierania połączeń jest różnie nazywane w różnych krajach jako telefon komórkowy, komórkowy lub komórkowy.
• Podczas gdy Amerykanie wolą słowo „telefon komórkowy”, Europejczycy używają słowa „mobile” na określenie swoich urządzeń
• Prawdą jest, że sieć jest komórkowa, ale telefon nie, więc słowo telefon komórkowy jest naprawdę mylące.
