Teleskopy refraktorowe vs reflektorowe | Teleskopy refrakcyjne a refleksyjne
Reflektor i refraktor to w zasadzie dwa główne typy teleskopów najczęściej stosowanych w astronomii. Znane są również jako teleskopy refleksyjne i teleskopy refrakcyjne. Są to głównie urządzenia optyczne, które wykorzystują światło widzialne do tworzenia obrazów odległych obiektów, takich jak planety, gwiazdy, mgławice i galaktyki. W tym artykule omówimy pochodzenie i podstawowe działanie teleskopów reflektorowych i refraktorowych oraz ich różnice.
Teleskop refraktora
Refractor był pierwszym rodzajem teleskopu, jaki powstał. Został on po raz pierwszy wyprodukowany przez Hansa Lippersheya, niemiecko-holenderskiego producenta soczewek, który zbudował go jako zabawkę. Chociaż nie jest jasne, kiedy dokładnie go wynalazł, pojawia się jako urządzenie naukowe w 1608 roku. Pierwszy teleskop astronomiczny został zbudowany w 1608 roku przez nikogo innego niż wielkiego naukowca Galileo Galilei.
Teleskopy refraktorowe wykorzystują w swojej konstrukcji wyłącznie soczewki. Cały proces powiększania odbywa się za pomocą refrakcji. Załamanie definiuje się jako proces zmiany kierunku fali, gdy przechodzi ona przez interfejs dwóch mediów. W teleskopie dwoma mediami są powietrze i szkło. Te teleskopy wykorzystują dwie wypukłe soczewki. Jeden o bardzo dużej ogniskowej jako soczewka obiektywu (tj. Ten, który jest bliżej `` obiektu '') i taki o bardzo małej ogniskowej jak okular (czyli ten bliżej `` oka '') są ustawione w takich sposób, w jaki ich osie optyczne pokrywają się. Ogniskowanie na odległy obiekt odbywa się poprzez zmianę odległości między tymi dwoma soczewkami. Główne problemy związane z teleskopami refraktorowymi to trudność w zbudowaniu dużych soczewek i aberracja chromatyczna.
Teleskop zwierciadlany
Chociaż pomysł zastosowania luster zamiast soczewek sięga czasów samego Galileusza, teleskop refleksyjny został po raz pierwszy naukowo zaproponowany przez Jamesa Gregory'ego w 1663 roku. Jednak jego model został zbudowany dopiero w 1673 roku. Później stał się znany jako gregoriański teleskop. Pierwszy teleskop zwierciadlany zyskał uznanie wielkiego Izaaka Newtona. W 1668 roku zbudował pierwszy teleskop zwierciadlany, który później stał się znany jako teleskop Newtona. Reflektor Newtona jest najbardziej znanym rodzajem teleskopu wśród amatorów i większości profesjonalnych astronomów. Później wyszły bardziej zaawansowane projekty, takie jak Cassegrain, Coude i Nasmyth.
Teleskopy zwierciadlane zasadniczo wykorzystują kombinację luster i soczewek. Lustra służą do odbijania światła. Odbicie to efekt odbicia światła. W ogólnym projekcie lustro wklęsłe jest używane jako lustro obiektywne; Drugie zwierciadło płaskie służy do kierowania wiązki światła wychodzącej ze zwierciadła głównego (obiektywowego) do okularu. Użyty okular to przeważnie soczewka wypukła. W modelu Newtona zastosowano duże wypukłe zwierciadło w „dolnej” części aparatu. Dużo mniejsze (około 5% powierzchni zwierciadła głównego) zwierciadło płaskie jest umieszczone w górnej części aparatu pod kątem 45 stopni do osi optycznej zwierciadła głównego. Okular jest umieszczony z boku aparatu w celu zbierania światła z lustra wtórnego. Głównym problemem związanym z teleskopami reflektorowymi jest aberracja sferyczna,co jest spowodowane tym, że ogniskowa nie jest taka sama dla szerszych części lustra. Można to skorygować, używając luster parabolicznych zamiast sferycznych.
Jaka jest różnica między teleskopami refraktorowymi a reflektorowymi?
Podstawowe podobieństwa między tymi dwoma są takie, że oba są używane jako urządzenia astronomiczne; oba projekty używają soczewki jako okularu, a obliczenia takie jak powiększenie, liczba przysłony i rozdzielczość są takie same dla obu modeli.
Główną różnicą jest to, że odbłyśnik wykorzystuje wklęsłe lustro jako główne urządzenie optyczne, podczas gdy refraktor wykorzystuje soczewkę wypukłą.
