King Cobra vs Cobra
Kobra królewska i kobra to dwa z najbardziej znanych węży świata. Obaj mogą ugryźć prawie każde zwierzę, wstrzykując ich zabijający jad. Pomimo swej śmiertelności kobra i kobra królewska należą do najpiękniejszych węży z charakterystycznymi znakami na ciele. Te węże elapid są śmiertelnie trujące, ale właściwości i ilości jadu różnią się między sobą. Ponadto naturalny zasięg, cechy fizyczne i inne aspekty biologiczne są między nimi różne. Ten artykuł ma na celu przedstawienie ich interesujących faktów oraz omówienie szczególnych różnic między kobrą a kobrą królewską.
Kobra królewska
Kobra królewska, Ophiophagus hannah, jest największym lub najdłuższym wężem spośród wszystkich jadowitych węży na świecie. Średnia długość ich ciała wynosi około 13 stóp, ale istnieją zapisy o długości 188 stóp kobr królewskich. Chociaż są to długie i ciężkie zwierzęta, ruchy są zwinne. Występują naturalnie w Azji, zwłaszcza w Azji Południowej (z wyjątkiem Sri Lanki) i Azji Południowo-Wschodniej. Jad kobry królewskiej składa się głównie z białek i polipeptydów neurotoksyn i kardiotoksyn. Kiedy gryzą ofiarę swoimi 1,5-centymetrowymi kłami, jad zostaje wstrzyknięty zwierzęciu. Wówczas sparaliżowany jest głównie ośrodkowy układ nerwowy ofiary, atakowany jest również układ sercowo-naczyniowy. To zatrucie powoduje wiele problemów, w tym niewydolność nerek, problemy ze wzrokiem, a ostatecznie ofiara zapada w śpiączkę, aby kontynuować śmierć. Jednak kobra królewska nie posiada bardzo silnie stężonego jadu, jak większość innych węży, ale ilość wstrzykniętego jadu jest bardzo duża (około 8 mililitrów na kęs). Dlatego może spowodować śmierć nawet największego ssaka lądowego na ziemi, słonia. Chociaż mogą zabić prawie każdego na swojej drodze, kobry królewskie preferują głównie inne węże jako pokarm. Te niebezpieczne stworzenia mają bladożółte paski na oliwkowym, brązowym lub czarnym tle. Spód jest zwykle jasny z nutą żółtego. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech kobry królewskiej jest tzw. Ryk, który różni się od zwykłego syczenia węża. Ich warczenie to dźwięk o niskiej częstotliwości w zakresie od 600 do 2500 Hz, podczas gdy zwykłe syczenie węża ma zakres częstotliwości około 3000 - 13000 Hz. Kobra królewska nie posiada silnie skoncentrowanego jadu, jak większość innych węży, ale ilość wstrzykiwanego jadu jest bardzo duża (około 8 mililitrów na ugryzienie). Dlatego może spowodować śmierć nawet największego ssaka lądowego na ziemi, słonia. Chociaż mogą zabić prawie każdego na swojej drodze, kobry królewskie preferują głównie inne węże jako pokarm. Te niebezpieczne stworzenia mają bladożółte paski na oliwkowym, brązowym lub czarnym tle. Spód jest zwykle jasny z nutą żółtego. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech kobry królewskiej jest tak zwany ryk, który różni się od zwykłego syczenia węża. Ich warczenie to dźwięk o niskiej częstotliwości w zakresie od 600 do 2500 Hz, podczas gdy zwykły syk węża ma zakres częstotliwości około 3000 - 13000 Hz.kobra królewska nie posiada silnie skoncentrowanego jadu, jak większość innych węży, ale wstrzyknięta ilość jadu jest bardzo duża (około 8 mililitrów na ugryzienie). Dlatego może spowodować śmierć nawet największego ssaka lądowego na ziemi, słonia. Chociaż mogą zabić prawie każdego na swojej drodze, kobry królewskie preferują głównie inne węże jako pokarm. Te niebezpieczne stworzenia mają bladożółte paski na oliwkowym, brązowym lub czarnym tle. Spód jest zwykle jasny z nutą żółtego. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech kobry królewskiej jest tzw. Ryk, który różni się od zwykłego syczenia węża. Ich warczenie to dźwięk o niskiej częstotliwości w zakresie od 600 do 2500 Hz, podczas gdy zwykłe syczenie węża ma zakres częstotliwości około 3000 - 13000 Hz.ale ilość wstrzykniętego jadu jest bardzo duża (około 8 mililitrów na kęs). Dlatego może spowodować śmierć nawet największego ssaka lądowego na ziemi, słonia. Chociaż mogą zabić prawie każdego na swojej drodze, kobry królewskie preferują głównie inne węże jako pokarm. Te niebezpieczne stworzenia mają bladożółte paski na oliwkowym, brązowym lub czarnym tle. Spód jest zwykle jasny z nutą żółtego. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech kobry królewskiej jest tak zwany ryk, który różni się od zwykłego syczenia węża. Ich warczenie to dźwięk o niskiej częstotliwości w zakresie od 600 do 2500 Hz, podczas gdy zwykły syk węża ma zakres częstotliwości około 3000 - 13000 Hz.ale ilość wstrzykniętego jadu jest bardzo duża (około 8 mililitrów na kęs). Dlatego może spowodować śmierć nawet największego ssaka lądowego na ziemi, słonia. Chociaż mogą zabić prawie każdego na swojej drodze, kobry królewskie preferują głównie inne węże jako pokarm. Te niebezpieczne stworzenia mają bladożółte paski na oliwkowym, brązowym lub czarnym tle. Spód jest zwykle jasny z nutą żółtego. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech kobry królewskiej jest tak zwany ryk, który różni się od zwykłego syczenia węża. Ich warczenie to dźwięk o niskiej częstotliwości w zakresie od 600 do 2500 Hz, podczas gdy zwykły syk węża ma zakres częstotliwości około 3000 - 13000 Hz. Chociaż mogą zabić prawie każdego na swojej drodze, kobry królewskie preferują głównie inne węże jako pokarm. Te niebezpieczne stworzenia mają bladożółte paski na oliwkowym, brązowym lub czarnym tle. Spód jest zwykle jasny z nutą żółtego. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech kobry królewskiej jest tzw. Ryk, który różni się od zwykłego syczenia węża. Ich warczenie to dźwięk o niskiej częstotliwości w zakresie od 600 do 2500 Hz, podczas gdy zwykłe syczenie węża ma zakres częstotliwości około 3000 - 13000 Hz. Chociaż mogą zabić prawie każdego na swojej drodze, kobry królewskie preferują głównie inne węże jako pokarm. Te niebezpieczne stworzenia mają bladożółte paski na oliwkowym, brązowym lub czarnym tle. Spód jest zwykle jasny z nutą żółtego. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech kobry królewskiej jest tzw. Ryk, który różni się od zwykłego syczenia węża. Ich warczenie to dźwięk o niskiej częstotliwości w zakresie od 600 do 2500 Hz, podczas gdy zwykły syk węża ma zakres częstotliwości około 3000 - 13000 Hz.który różni się od zwykłego syczenia węża. Ich warczenie to dźwięk o niskiej częstotliwości w zakresie od 600 do 2500 Hz, podczas gdy zwykłe syczenie węża ma zakres częstotliwości około 3000 - 13000 Hz.który różni się od zwykłego syczenia węża. Ich warczenie to dźwięk o niskiej częstotliwości w zakresie od 600 do 2500 Hz, podczas gdy zwykłe syczenie węża ma zakres częstotliwości około 3000 - 13000 Hz.
Kobra
Kobra, Naja naja, to jeden z najbardziej znanych węży o dużym znaczeniu kulturowym, poza swoją notoryczną śmiertelnością. Nazwa kobra jest skróconą wersją jej pierwotnego terminu z języka portugalskiego, co oznacza węża zakapturzonego. Jednak ogólne odniesienie do kobry to Naja naja, istnieje kilka innych kobr, w tym kobra przylądkowa, kobra plująca, kobra drzewiasta i kilka innych. Najbardziej charakterystyczną cechą kobry jest podniesiona do góry i rozpostarta szyja, która stanowi zagrożenie dla innych. Kiedy wykonują pokaz zagrożenia, widok grzbietowy jest piękny z charakterystycznym znakiem w kształcie litery „U”. Są dość niebezpieczne ze względu na obecność jadu, który może tłumaczyć niewydolność nerwową, niewydolność mięśni i niewydolność serca, prowadzącą do martwicy, a później do śmierci, jeśli ofiara nie jest leczona odpowiednim środkiem przeciw jadowi. Kobra była bardziej znaczącą postacią kultur południowoazjatyckich związanych z buddyzmem i hinduizmem niż jakiekolwiek inne zwierzę.
Jaka jest różnica między King Cobra i Cobra?
• Chociaż oba węże są elapidami, są opisane pod dwoma rodzajami.
• Kobra królewska jest znacznie większa i cięższa niż kobra.
• Kobra królewska może wstrzyknąć znacznie więcej jadu niż kobra, ale kobra ma bardziej skoncentrowany jad w porównaniu do kobry królewskiej.
• Kobra była w stanie podbić Ocean Indyjski na Sri Lankę, podczas gdy kobra królewska nie dotarła na Sri Lankę.
• Kobra królewska woli inne węże jako pokarm, podczas gdy kobra lubi żerować na gryzoniach, żabach i innych małych ssakach.
• Rozciągnięta szyja jest wyjątkowa dla kobry, podczas gdy niskie warczenie jest unikalne dla kobry królewskiej.
