Nauka a zdobywanie
Dwa słowa „nauka i przyswajanie” można lepiej wyjaśnić w nauce języka. Wrodzona zdolność uczenia się języków jest cechą człowieka, która odróżnia go od innych naczelnych. Dla nas komunikacja to nie tylko umiejętność sprawienia, by inni zrozumieli nasze intencje i uczucia za pomocą dowolnych sygnałów lub dźwięków, ale jest to raczej umiejętność łączenia różnych dźwięków w celu uzyskania znaczących słów i zdań. Lingwiści robią jednak różnice między sposobem, w jaki się uczymy, a sposobem, w jaki uczymy się języków. Przeważnie jest to język ojczysty, którego uczy się podczas nauki drugiego języka. Jaka jest różnica między tymi dwiema metodami i dlaczego lingwiści wolą zachęcać uczniów do przyswajania, niż próbować uczyć się języków? Pozwól nam się dowiedzieć.
Nabycie
Metoda przyswajania języka to metoda, dzięki której każde dziecko uczy się swojego języka ojczystego. Tutaj nie uczy się go gramatyki w taki sposób, w jaki otrzymuje lekcje, kiedy ostatecznie idzie do szkoły. Łatwo jednak zauważyć, że bez instrukcji dzieci uczą się języka ojczystego i nie popełniają błędów gramatycznych podczas konwersacji. Uczą się języka poprzez podświadomy proces, w którym nie wiedzą nic o zasadach gramatyki, ale intuicyjnie wiedzą, co jest dobre, a co złe, lub uczą się metodą prób i błędów. Stała komunikacja jest tym, co ułatwia dzieciom przyswajanie lekcji języka ojczystego.
Dzieci uczą się języka, ponieważ komunikacja jest dla nich niezbędna do przetrwania. W tym przedsięwzięciu bardzo pomaga im wrodzona zdolność ludzi do przyswajania języka. Chociaż rodzice nigdy nie wyjaśniają pojęć gramatycznych, dziecko uczy się ich i opanowuje samodzielnie, korzystając z komunikacji w języku. Podstawowym narzędziem potrzebnym do nauki języka jest naturalne źródło komunikacji.
Uczenie się
Nauka języka to formalna metodologia nauczania, która przejawia się w postaci instrukcji wyjaśniających zasady języka. Tutaj nacisk kładzie się na formę języka, a nie na tekst, a nauczyciele są zajęci wyjaśnianiem uczniom reguł gramatycznych. Studenci są szczęśliwi, że opanowali gramatykę, a nawet mogą przystąpić do testu gramatycznego w języku, którego się uczą. Jednak widać, że znajomość reguł gramatycznych nie gwarantuje dobrej znajomości języka mówionego, chociaż student może kwalifikować testy językowe, które są standaryzowane. Niestety, większość nauki języków obcych dla dorosłych opiera się na tej metodzie nauczania, która opiera się raczej na formie niż na tekście i przywiązuje nadmierną wagę do zasad gramatyki.
Jaka jest różnica między uczeniem się a zdobywaniem?
• Nauka języka wymaga konstruktywnej komunikacji w języku, który jest również nazywany komunikacją naturalną.
• Nauka języka opiera się na mniejszej komunikacji i większym wyjaśnieniu reguł gramatycznych.
• Podczas przyswajania dziecko nie jest świadome reguł gramatycznych i intuicyjnie uczy się, co jest dobre, a co złe, ponieważ zachodzi ciągła, znacząca komunikacja.
• Nabywanie jest podświadome, podczas gdy uczenie się jest świadome i celowe.
• W nauce uczeń koncentruje się bardziej na tekście, a mniej na formie, podczas gdy w procesie uczenia się języka skupia się wyłącznie na formie.
• Język ojczysty jest najczęściej przyswajany, podczas gdy w większości uczy się drugiego języka.
