Różnica Między Uczeniem Się Skojarzonym I Niezasocjowanym

Wideo: Różnica Między Uczeniem Się Skojarzonym I Niezasocjowanym

Wideo: „Uczenie się uczniów -- kiedy to się dzieje " 2024, Listopad

2024 Autor: Mildred Bawerman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:41

Kluczowa różnica - uczenie się skojarzone a pozasocjacyjne

Uczenie się skojarzone i niezasocjowane to dwa rodzaje uczenia się, między którymi można zidentyfikować kluczową różnicę. Uczenie się asocjacyjne odnosi się do różnych form uczenia się, w których pomysły i doświadczenia są ze sobą powiązane. Z drugiej strony uczenie się bez skojarzeń to kolejna odmiana uczenia się, w której nie zachodzi skojarzenie między bodźcami. Kluczowa różnica polega na tym, że bodźce są połączone w uczeniu się asocjacyjnym; w uczeniu się bez skojarzeń tak się nie dzieje.

Co to jest uczenie się skojarzone?

Uczenie się asocjatywne odnosi się do różnych form uczenia się, w których pomysły i doświadczenia są ze sobą powiązane. Mózg ludzki jest zorganizowany w taki sposób, że często trudno jest przypomnieć sobie pojedynczą informację. Dzieje się tak, ponieważ jest powiązany z innymi rodzajami informacji. Teoria uczenia się asocjacyjnego podkreśla ten związek lub związek między ideami.

Według psychologów asocjacyjne uczenie się ma miejsce, gdy uczymy się czegoś za pomocą nowego bodźca. Tutaj do gry wkracza teoria warunkowania. Poprzez warunkowanie psychologowie podkreślają, w jaki sposób można zmienić ludzkie zachowanie lub w jaki sposób można stworzyć u jednostki nowe wzorce zachowań. Proces uczenia się asocjacyjnego odbywa się poprzez dwa rodzaje warunkowania. Oni są,

Warunkowanie klasyczne
Warunkowanie operacyjne

Warunkowanie klasyczne to technika wprowadzona przez Iwana Pawłowa, w której przeprowadza eksperyment z psem. W pierwszej fazie eksperymentu podaje psu jedzenie i zauważa, jak się ślini. Następnie wprowadza dzwonek w chwili, gdy podawane jest jedzenie i zauważa, jak pies się ślini. Po trzecie, dzwoni dzwonkiem bez podawania jedzenia, ale zauważa, że pies się ślini. W ten sposób wyjaśnia, w jaki sposób można uwarunkować naturalną reakcję na bodziec, gdy warunkową reakcję można stworzyć z warunkowego bodźca.

W warunkowaniu operacyjnym B. F Skinner wyjaśnia, w jaki sposób nagrody i kary mogą być wykorzystywane do trenowania nowych zachowań. Na przykład wyobraź sobie, że dziecko otrzymuje tabliczkę czekolady po uzyskaniu dobrych ocen z egzaminu. To jest przykład nagrody. Albo wyobraź sobie, że dziecko jest uziemione za złe zachowanie. To jest przykład kary. Dzięki uczeniu się asocjacyjnemu promowane jest nowe zachowanie oparte na nowym bodźcu.

Różnica między uczeniem się skojarzonym i niezasocjowanym

Co to jest uczenie się bez skojarzeń?

Uczenie się bez skojarzeń to kolejna odmiana uczenia się, w której nie zachodzi powiązanie między bodźcami. Aby być bardziej opisowym, w uczeniu się bez asocjacji zachowanie i bodziec nie są ze sobą parowane ani łączone. Ta forma uczenia się jest dość powszechna u zwierząt. Głównie istnieją dwa rodzaje uczenia się bez skojarzeń. Oni są,

Przyzwyczajenie
Uczulenie

Przyzwyczajenie ma miejsce, gdy zmniejsza się reakcja organizmu na wielokrotnie wystawiany bodziec. Po prostu dzieje się tak, gdy osoba lub zwierzę coraz mniej reaguje na coś z powodu ekspozycji. Na przykład wyobraź sobie dziecko, które zawsze jest karcone. Chociaż dziecko może najpierw zareagować na to, ponieważ zaczyna to cały czas doświadczać, reaguje coraz mniej. Uczulenie występuje wtedy, gdy reakcja organizmu na wielokrotnie eksponowany bodziec wzrasta lub osoba lub zwierzę reaguje jeszcze bardziej za każdym razem, gdy jest wystawiony na działanie bodźca.