Dysk twardy a dysk twardy | Dysk twardy a dysk twardy
Dyski twarde to najczęściej używana technologia dodatkowej pamięci masowej. Oferuje znacznie większe pojemności i wyższą wydajność w porównaniu z wcześniejszymi metodami, takimi jak taśmy magnetyczne i karty dziurkowane.
Dysk twardy (HDD) / dysk twardy
Dysk twardy (HDD) to dodatkowe urządzenie do przechowywania danych, które służy do przechowywania i pobierania informacji cyfrowych w komputerze. Wprowadzony przez IBM w 1956 roku dysk twardy był dominującym drugorzędnym urządzeniem pamięci masowej dla komputerów ogólnego przeznaczenia na początku lat sześćdziesiątych i nadal jest dominującą formą pamięci masowej. Technologia znacznie się poprawiła od czasu jej wprowadzenia.
Dysk twardy składa się z następujących elementów.
1. Płytka logiczna - płytka drukowana kontrolera dysku twardego, komunikuje się z procesorem i steruje odpowiednimi komponentami dysku twardego.
2. Siłownik, cewka drgająca i zespół silnika - steruje i napędza ramię trzymające czujniki używane do zapisu i odczytu informacji.
3. Ramiona siłownika - długie i trójkątne w kształtowanych metalowych częściach z podstawą przymocowaną do siłownika, jest to główna konstrukcja podtrzymująca głowice odczytująco-zapisujące.
4. Suwaki - przymocowane do końcówki ramienia siłownika i przenoszą głowice odczytujące po dyskach.
5. Głowice do odczytu / zapisu - zapisują i odczytują informacje z dysków magnetycznych.
6. Wrzeciono i silnik wrzeciona - centralny zespół tarcz i silnik napędzający tarcze
7. Dyski twarde - omówione poniżej
Dyski twarde są widoczne ze względu na ich pojemność i wydajność. Pojemność dysków twardych różni się w zależności od dysku, ale z biegiem czasu stale rośnie. Ogólnie rzecz biorąc, nowoczesny komputer PC wykorzystuje dysk twardy o pojemności rzędu terabajtów. W przypadku komputerów do określonych zadań, takich jak centra danych, należy używać dysków twardych o znacznie większej pojemności.
Wydajność dysku twardego charakteryzuje się czasem dostępu, opóźnieniem obrotowym i szybkością transferu. Czas dostępu to czas potrzebny do zainicjowania siłownika przez kontroler w celu przesunięcia ramienia siłownika z głowicami odczytu / zapisu do pozycji nad właściwą ścieżką. Opóźnienie rotacyjne to czas, przez który głowice odczytu / zapisu muszą czekać, zanim zamierzony sektor / klaster obróci się do pozycji. Szybkość transferu to bufor danych i szybkość transferu z dysku twardego.
Dyski twarde są podłączane do płyty głównej za pomocą różnych interfejsów. Enhanced Integrated Drive Electronics (EIDE), Small Computer System Interface (SCSI), Serial Attached SCSI (SAS), IEEE 1394 Firewire i Fibre Channel to główne interfejsy używane w nowoczesnych systemach komputerowych. Większość komputerów wykorzystuje ulepszoną zintegrowaną elektronikę napędu (EIDE), która obejmuje popularne interfejsy Serial ATA (SATA) i Parallel ATA (PATA).
Dyski twarde to dyski mechaniczne z ruchomymi częściami w środku; w związku z tym z biegiem czasu i przedłużonym okresem użytkowania następuje zużycie, które powoduje, że urządzenie nie nadaje się do użytku.
Dysk twardy
W przypadku dysków twardych dane są przechowywane na szybko obracających się dyskach (talerzach) pokrytych materiałem magnetycznym, które są powszechnie znane jako dyski twarde. Dysk twardy składa się z co najmniej jednego solidnego, obracającego się dysku, zwanego również talerzami. Dyski te można układać w stos, aby utworzyć stos, który zapewnia więcej miejsca na dyskach. Magnetyczne głowice odczytująco-zapisujące umieszczone na ruchomym ramieniu siłownika odczytują i zapisują dane na powierzchniach.
Jaka jest różnica między dyskiem twardym a dyskiem twardym?
Dysk twardy to dodatkowe urządzenie magazynujące wykorzystujące dyski powlekane magnetycznie do przechowywania danych. (Urządzenie jako kompletna jednostka nazywane jest dyskiem twardym lub dyskiem twardym). Dyski, na których zapisywane są dane, nazywane są dyskami twardymi.
