Ja przeciwko mnie
Różnica między mną a mną jest dla niektórych bardzo zagmatwana, ponieważ ja i ja to dwa terminy używane na określenie pojedynczej osoby, która jest sobą. Ci, którzy nie są rodzimymi użytkownikami języka angielskiego, mają spore zamieszanie między tymi dwoma słowami, co znajduje odzwierciedlenie w ich nieprawidłowym użyciu. Czasami zupełnie inne znaczenie ma miejsce, gdy którykolwiek z tych dwóch terminów jest używany nieprawidłowo. Aby uniknąć zakłopotania i upewnić się, że używa się obu tych terminów zgodnie z ustalonymi konwencjami w odpowiednich kontekstach, czytaj dalej, ponieważ ten artykuł próbuje wyjaśnić różnice między mną a mną.
Jak używać I?
Chociaż istnieje wielkie podobieństwo między mną a mną, że oba są zaimkami osobowymi, istnieją również różnice między nimi dwoma. Jestem zaimkiem, a kiedy ktoś używa go, aby mówić o sobie, używa tego terminu jako tematu. Dlatego jestem zaimkiem podmiotowym, tak jak On, Ona, Oni i To. Więc jeśli mówisz, że przyjaciel i ty pracujesz w biurze, po prostu mówisz, że On i ja pracujemy w tym samym biurze. Jest tutaj jasne, że On i ja w tym zdaniu jesteśmy poddanymi.
Jak mnie używać?
Ja natomiast jestem raczej zaimkiem przedmiotowym niż podmiotowym. Kiedy mówisz lub odnosisz się do siebie, ale w sposób, który opisuje cię jako przedmiot, a nie podmiot, to raczej mnie niż ja należy użyć. Moje odpowiedniki, kiedy mówię o innych tak, jakby byli przedmiotami, są określeniami takimi jak On, Ona, My, To, Oni i Ty. Spójrz na poniższe zdanie.
Mama przyniosła dla mnie i brata szklankę czekolady.
Z tego zdania jasno wynika, że podmiotem zdania jest matka lub mama, a obiektami jesteśmy ja i brat. Nie można używać ja w tym zdaniu, ponieważ mówi się o sobie raczej jako o przedmiocie niż podmiocie.
Teraz spójrz na to zdanie.
Czy jest dla mnie jakaś poczta?
Oczywiste jest, że tematem jest poczta, podczas gdy osoba jest przedmiotem, dlatego to zdanie jest gramatycznie niepoprawne, w tym przykładzie to ja, a nie ja. Zatem poprawnym sposobem na powiedzenie jest „czy jest dla mnie jakaś poczta?”
Zawsze jest to łatwiejsze, ponieważ wiesz, że musisz używać I, gdy mówisz o czymś, co zrobiłeś, jak na przykład chodziłem do szkoły lub dostałem ocenę A z matematyki.
Jednak to „nikt oprócz mnie” i „nikt oprócz mnie” dezorientują większość nie-rodzimych mówców. Mówiąc gramatycznie, poprawną formą byłby nikt oprócz mnie. Jednak jest to bardziej formalne w użyciu i nikt oprócz mnie nie usłyszysz w codziennych rozmowach.
Nie ma szybkich rozwiązań problemu nieprawidłowego używania mnie i mnie, ale z praktyką przychodzi to zbyt łatwo studentowi języka angielskiego. To, co można zrobić na początkowych etapach nauki, to usunąć drugi rzeczownik ze zdania i sprawdzić, czy zdanie nadal ma sens. Wypróbuj tę metodę w tym zdaniu.
Mini i ja poszliśmy na plażę.
Gdybyś usunął Mini ze zdań, zdanie brzmi: Poszedłem na plażę, co brzmi OK, prawda? Oznacza to, że nie możesz użyć Mnie w tym zdaniu, ponieważ poszedłem na plażę, nie ma sensu.
„Mini i ja poszliśmy na plażę”.
Jaka jest różnica między mną i mną?
• Ja i ja jesteśmy zaimkami dla siebie, tak jak On i On, chociaż istnieją oczywiste różnice.
• I ma być używany, gdy zdanie mówi o sobie jako przedmiocie.
• Mnie należy używać, gdy w zdaniu mowa jest o sobie jako o przedmiocie.
