Kluczowa różnica - czasowniki modalne a pomocnicze
Czasowniki modalne i czasowniki pomocnicze to dwa różne typy czasowników, między którymi można wyróżnić pewne różnice. W każdym języku istnieją różne formy czasowników. Czasowniki modalne i pomocnicze to dwie takie kategorie. Czasowniki modalne są również znane jako modalne pomocnicze. Są to rodzaje czasowników pomocniczych używanych podczas składania próśb, mówienia o możliwościach itp. Z drugiej strony, czasowniki pomocnicze są również znane jako czasowniki pomocnicze. Zwykle dodają one zdaniu wartość gramatyczną. Jedną z kluczowych różnic między tymi dwoma typami czasowników jest to, że podczas gdy czasowniki posiłkowe muszą być koniugowane, modalne czasowniki pomocnicze nie. W tym artykule podjęto próbę szczegółowego podkreślenia tej różnicy. Najpierw zacznijmy od czasowników modalnych.
Co to są czasowniki modalne?
Czasowniki modalne, znane również jako modalne pomocnicze, są różnymi rodzajami pomocników. Mogą być używane do różnych funkcji w języku. Oto lista najczęściej używanych czasowników modalnych.
- mogą
- mógłby
- może
- powinien
- będzie
- by
- powinien
- powinien
- potrzeba
Czasowniki modalne są używane podczas składania wniosków, próśb o pozwolenie, mówienia o umiejętnościach, a także przy mówieniu o możliwościach. Specjalnością czasowników modalnych jest to, że jedli w stanie wyrazić nastrój i czas.
Czasowniki modalne są używane wraz z głównym czasownikiem w celu nadania pełnego znaczenia. Spójrzmy na przykład.
Możesz wygrać mecz, jeśli spróbujesz.
Powinieneś był mnie o to zapytać.
Powinieneś powiedzieć mu prawdę, zanim się dowie.
Czy mogę pożyczyć długopis?
Czy będę mógł zmienić termin?
Zwróć uwagę, jak czasowniki modalne zostały użyte w każdym przykładzie. Zauważysz, że używając czasownika modalnego, mówca może zmienić znaczenie całego zdania. Takie jest znaczenie czasowników modalnych. Ponadto czasowniki modalne nie muszą być koniugowane zgodnie z tematem zdania. Niezależnie od tego, czy jest to liczba mnoga czy pojedyncza, pozostaje taka sama. Przejdźmy teraz do czasowników posiłkowych.
Przykład czasownika modalnego: Czy mogę pożyczyć twój długopis?
Co to są czasowniki pomocnicze?
Czasowniki pomocnicze są również nazywane czasownikami pomocniczymi. Te czasowniki zwykle idą w parze z głównym czasownikiem, podobnie jak czasowniki modalne. Jednak w niektórych sytuacjach czasowniki posiłkowe mogą występować samodzielnie. Czasownik pomocniczy zwykle funkcjonuje w zdaniu, aby mieć sens dla słuchacza lub czytelnika, a także zapewnić poprawność gramatyczną. Najczęściej używane czasowniki posiłkowe są następujące.
- Być
- Zrobić
- Mieć
Czasowniki pomocnicze pozwalają prelegentowi przedstawić wyobrażenie o czasie, w którym miało miejsce zdarzenie. Na przykład, kiedy ktoś mówi, jadłem w czasie, gdy dzwonił. Prelegent podkreśla, że akcja miała miejsce w przeszłości. Pomocniczy wspomaga tę funkcję. Może być również używany do wyrażania nastroju i głosu.
Inaczej niż w przypadku czasowników modalnych, czasowniki posiłkowe muszą być koniugowane zgodnie z tematem zdania. Można to zrozumieć na kilku przykładach.
Czasownik pomocniczy Be:
Wychodzę.
Ona jest piękna.
Czekali na ciebie.
Jak zwykle spóźnił się.
Czasownik pomocniczy Do:
Nie lubię jej.
Czy ona zna prawdę?
Czy znalazł klucz?
Czasownik pomocniczy ma:
Już to oglądałem.
Czy byłeś tam?
Ukończyła kurs.
Nie miałem wyboru.
Zauważysz, że w każdym zdaniu czasownik posiłkowy musi być koniugowany. To podkreśla, że istnieje wyraźna różnica między czasownikami modalnymi a pomocniczymi. Można to podsumować w następujący sposób.
Przykład czasownika pomocniczego: czy znalazł klucz?
Jaka jest różnica między czasownikami modalnymi a pomocniczymi?
Definicje czasowników modalnych i pomocniczych:
Czasowniki modalne: czasowniki modalne są używane podczas składania żądań, mówienia o możliwościach itp.
Czasowniki pomocnicze: czasowniki pomocnicze działają jako czasowniki pomocnicze.
Charakterystyka czasowników modalnych i pomocniczych:
Przykłady:
Czasowniki modalne: Niektóre przykłady czasowników modalnych mogą, może, będzie, będzie, chciał, powinien, powinien potrzebować.
Czasowniki pomocnicze: Przykłady czasowników posiłkowych to, zrobić, mieć i być.
Koniugacja:
Czasowniki modalne: czasowniki modalne nie muszą być koniugowane.
Czasowniki pomocnicze: Czasowniki pomocnicze muszą być koniugowane.
Zdjęcie dzięki uprzejmości:
1. „03-BICcristal2008-03-26” autorstwa Trounce - Praca własna. [CC BY 3.0] przez Wikimedia Commons
2. Standardowy klucz zamka Autor: Evan-Amos (praca własna) [domena publiczna], za pośrednictwem Wikimedia Commons
