Kluczowa różnica - metoda amortyzacji SLM vs WDV
Amortyzacja jest ważną metodą rachunkowości stosowaną do alokacji kosztu środków trwałych w okresie ich ekonomicznej użyteczności (okres, w którym składnik aktywów ma pomóc w wygenerowaniu dochodu dla działalności). Należy to zrobić, aby zachować zgodność z koncepcją dopasowywania w rachunkowości. (Wygenerowane przychody i wydatki powinny być ujęte w tym samym okresie rozliczeniowym) Istnieje wiele metod, które firma może zastosować do alokacji kosztów amortyzacji, a najczęściej stosowane są metody SLM (metoda liniowa) i WDV (wartość zaniżona) wśród tych metod. Kluczowa różnica między metodą amortyzacji SLM i WDV polega na tym, że SLM nalicza amortyzację według równej stawki, podczas gdy WDV nalicza według różnych stawek.
SPIS TREŚCI
1. Omówienie i kluczowe różnice
2. Co to jest metoda amortyzacji SLM
3. Co to jest metoda amortyzacji WDV
4. Porównanie bezpośrednie - metoda amortyzacji SLM i WDV
Co to jest SLM (metoda liniowa) amortyzacji?
W metodzie tej amortyzacja jest naliczana w równych kwotach, gdy koszt zakupu (pomniejszony o wartość odzysku, czyli szacowaną wartość odsprzedaży środka trwałego) dzieli się przez ekonomiczny okres użytkowania środka trwałego. Okres ekonomiczny to szacowany okres, w którym składnik aktywów może być używany w działalności gospodarczej. Jest to najprostszy i najłatwiejszy sposób naliczania amortyzacji, dzięki czemu jest mniej podatny na błędne obliczenia. Ta metoda jest idealna w przypadku zasobów, gdy nie ma określonego wzoru w sposobie, w jaki zasób ma być używany w czasie.
Np. Koszt zakupu = 100 000 $ Wartość odzysku = 20 000 $ Trwałość ekonomiczna = 10 lat
Kwota amortyzacji = (100 000 USD - 20 000 USD / 10) = 8 000 USD
Co to jest metoda WDV (zanotowana wartość)?
Amortyzacja jest naliczana według wyższej stawki we wcześniejszych latach składnika aktywów, a opłata jest stopniowo zmniejszana w miarę zużywania się składnika aktywów w tej metodzie. Każdego roku amortyzacja będzie naliczana od wartości księgowej netto (wartości środka trwałego po naliczeniu amortyzacji), która zmniejsza się z każdym rokiem. Jest to stosunkowo czasochłonna i trudna metoda naliczania amortyzacji. Jednak podstawowe założenie jest takie, że składnik aktywów jest intensywnie użytkowany we wczesnych latach, a zatem powinien podlegać większej amortyzacji; co jest poprawne dla większości zasobów.
Np. Koszt zakupu = 100 000 $ Wartość odzysku = 20 000 $ Trwałość ekonomiczna = 10 lat
Zmiana metody amortyzacji
Amortyzacja to wartość szacunkowa. Zatem metoda stosowana przez firmy do rozliczania amortyzacji może z czasem ulec zmianie. Firma stosująca SLM może zdecydować się na rozpoczęcie stosowania metody WDV od kolejnego roku obrotowego. Jednak po wybraniu metody amortyzacji nie można jej zmieniać każdego roku, przechodząc tam iz powrotem inną metodą; oczekuje się, że wybrana metoda będzie kontynuowana przez pewien czas. Wytyczne dotyczące zmian szacunków księgowych wprowadza MSR 8 „Zasady rachunkowości, zmiany wartości szacunkowych i błędy”. W przypadku zmiany metody amortyzacji wartość bilansowa składnika aktywów na dzień zmiany zostanie umorzona zgodnie z nową metodą.
Skumulowana amortyzacja
Wszystkie odpisy amortyzacyjne w obu metodach są zapisywane na oddzielnym koncie o nazwie „Konto skumulowanej amortyzacji”. W momencie sprzedaży składnika aktywów, skumulowana amortyzacja jest obciążana, a konto aktywów jest uznawane.
Jaka jest różnica między metodą amortyzacji SLM i WDV?
Porównaj środek artykułu przed tabelą
Metoda amortyzacji SLM vs WDV |
|
| Odpis amortyzacyjny jest równy przez cały okres użytkowania środka trwałego. | Odpis amortyzacyjny jest większy w pierwszych latach życia gospodarczego. |
| Wygoda | |
| Jest to łatwe do obliczenia i zrozumienia. | Jest to stosunkowo trudne do obliczenia i zrozumienia. |
