Kluczowa różnica między substytucyjnym a śródmiąższowym roztworem stałym polega na tym, że stały roztwór z substytucją polega na zastąpieniu atomu rozpuszczalnika atomem substancji rozpuszczonej podczas jego tworzenia. Wręcz przeciwnie, nie ma zastąpienia atomów rozpuszczalnika przez atomy substancji rozpuszczonej w tworzeniu międzywęzłowych stałych roztworów, zamiast tego cząsteczki substancji rozpuszczonej wchodzą do otworów między atomami rozpuszczalnika.
Stały roztwór to stały roztwór jednej lub więcej substancji rozpuszczonych w tym samym rozpuszczalniku. Tam dwa lub więcej pierwiastków występuje w stanie stałym. Nazywamy to raczej roztworem niż związkiem, ponieważ struktura krystaliczna rozpuszczalnika pozostaje niezmieniona po dodaniu substancji rozpuszczonych. W procesie wzmacniania roztworu stałego wytrzymałość czystego metalu można zwiększyć poprzez stopienie innego pierwiastka. Możemy to zrobić, tworząc solidny roztwór. W zależności od pierwiastka stopowego istnieją dwie formy stałych roztworów jako substytucyjne i międzywęzłowe stałe roztwory.
