Kluczową różnicą między wolnokurczliwymi i szybkokurczliwymi włóknami jest to, że wolnokurczliwe włókna są włóknami mięśniowymi używanymi głównie do długotrwałego wysiłku, takiego jak bieganie długodystansowe, i nie męczą się one łatwo, podczas gdy włókna szybkokurczliwe są włóknami mięśniowymi używanymi do potężnych serii ruchów. takich jak sprint i szybko się męczą.
Istnieje wiele różnych typów mięśni ciała. Wśród tych różnych mięśni ciała niektóre z nich pracują mimowolnie. Spośród tych mięśni mięśnie szkieletowe to mięśnie, które poruszają kościami, kończynami i całym ciałem. Te mięśnie szkieletowe mają dwa ogólne typy włókien. Mianowicie są to włókno wolnokurczliwe (typ I) i szybkokurczliwe (typ II). Ogólnie rzecz biorąc, ludzkie ciało zawiera stosunkowo równą ilość tych dwóch włókien. Jednak nie jest zaskakujące, że biegacze sprinterscy na igrzyskach olimpijskich mają prawie 80% włókien szybkokurczliwych, a maratończycy prawie 80% włókien wolnokurczliwych, które pomagają im w ich zawodach. Dzieje się tak, ponieważ mamy inny skład procentowy wolnokurczliwych i szybkokurczliwych włókien w naszych ciałach ze względu na naszą genetykę. Dlatego nawet jeśli chcesz być biegaczem,to, czy ci to odpowiada, zależy od składu błonnika na podstawie genetyki.
