Protokoły TCP vs UDP
Zarówno TCP, jak i UDP mieszczą się w czwartej warstwie modelu OSI, która jest warstwą transportową tuż nad warstwą IP. Protokół TCP i UDP obsługują transmisję danych na dwa różne sposoby, protokół TCP jest zorientowany na połączenie, a UDP jest mniejszy.
W transporcie pakietów istnieją dwa główne ograniczenia, jednym z nich jest niezawodność, a drugim opóźnienie. Niezawodność to gwarancja dostarczenia pakietu, a opóźnienie to terminowe dostarczenie pakietu. Oba nie mogą być osiągnięte w tym samym czasie, ale można je zoptymalizować.
Aby zainicjować transmisję danych między dwoma węzłami, nadawca powinien znać adres IP odbiornika oraz numer portu. Adres IP ma kierować pakiet, a numer portu ma przekazywać pakiet do właściwej osoby. Dokładniej wyjaśniając ten scenariusz na przykładzie ze świata rzeczywistego, pomyśl o środowisku złożonym z wielu sklepów i ktoś skierował Cię do sklepu 30 (czyli salonu fryzjerskiego), Golden Plaza, No 21 Park Ave, aby dotrzeć do tego miejsca, musisz tylko wiedzieć Nie 21 park avenue, ale aby uzyskać usługę w salonie, musisz znać numer sklepu, który wynosi 30. Możesz przyjąć numer 21 jako adres IP i sklep nr 30 jako port nr.
To samo, co w modelu komunikacji danych i usług aplikacji. Aplikacje TCP nasłuchują numerów portów, aby akceptować połączenia TCP. Podobnie jak aplikacje UDP, nasłuchują również numerów portów w celu dostarczania usług UDP.
TCP:
Zdefiniowane w RFC 793
TCP jest niezawodnym protokołem zorientowanym na połączenie, zapewniającym gwarantowaną transmisję danych. Od samego ustanowienia połączenia TCP zapewnia niezawodność. Niektóre z głównych funkcji TCP to potrójne uzgadnianie (SYN, SYN-ACK, ACK), wykrywanie błędów, powolny start, kontrola przepływu i kontrola przeciążenia.
TCP jest niezawodnym mechanizmem transportowym, więc będzie używany tam, gdzie dostarczanie pakietów jest koniecznością nawet w przypadku przeciążenia. Typowy przykład aplikacji TCP i numerów portów to dane FTP (20), kontrola FTP (21), SSH (222), Telnet (23), Mail (25), DNS (53), HTTP (80), POP3 (110), SNMP (161) i HTTPS (443). Są to dobrze znane aplikacje TCP.
UDP:
Zdefiniowane w RFC 768
UDP (User Datagram Protocol) to prosty protokół transmisji zapewniający zawodną obsługę. Nie oznacza to, że UDP nie dostarczy danych, ale nie ma mechanizmów monitorowania przeciążenia lub utraty pakietów itp. Ponieważ jest to proste, pozwala uniknąć przetwarzania narzutu na interfejsie sieciowym. Aplikacje czasu rzeczywistego najczęściej używają protokołu UDP, ponieważ upuszczanie pakietów jest lepsze niż pakiety opóźnione. Typowym przykładem są przepływy mediów VoIP.
Streszczenie:
(1) TCP jest zorientowany na połączenie i niezawodny, podczas gdy UDP jest mniejszym połączeniem i zawodnym.
(2) TCP wymaga więcej przetwarzania na poziomie interfejsu sieciowego, podczas gdy w przypadku UDP nie jest.
(3) TCP używa, potrójnego uzgadniania, kontroli przeciążenia, kontroli przepływu i innych mechanizmów zapewniających niezawodną transmisję.
(4) UDP jest najczęściej używany w przypadkach, gdy opóźnienie pakietów jest poważniejsze niż ich utrata. (Aplikacje w czasie rzeczywistym)
