Elektroujemność a powinowactwo elektronowe
Elektroujemność i powinowactwo elektronowe to dwa pojęcia, z którymi często spotykają się studenci, gdy rozumieją wiązanie dwóch atomów w cząsteczkę. Chociaż są bardzo podobne, istnieją różnice w tych dwóch terminach, które należy podkreślić. Elektroujemność jest właściwością atomu do wiązania się z innym atomem, podczas gdy powinowactwo elektronowe to siła atomu do przyciągania pary wiązań do siebie w cząsteczce. Ogólnie atomy, które mają wysokie powinowactwo do elektronów, są zwykle bardziej elektroujemne.
Powinowactwo elektronowe to ilość energii uwalnianej, gdy atom pozyska elektron. Więcej energii jest uwalniane, łatwiej staje się atom i jon. Zatem jest to zdolność atomu do przyciągania dodatkowych elektronów. Powinowactwo elektronowe lub Eea atomu cząsteczki jest reprezentowane przez następujące równanie chemiczne.
X- → X + e-
W niektórych przypadkach elektron nie musi być odłączany od cząsteczki, aby utworzyć wiązanie z inną. Tutaj elektron jest wspólny i powstaje wiązanie kowalencyjne. Zatem elektroujemność jest miarą zdolności cząsteczki do przyciągania elektronu i tworzenia wiązania kowalencyjnego. Wyższa elektroujemność wskazuje zatem na silniejsze przyciąganie cząsteczki do przyciągania elektronów w jej kierunku.
Różnica między elektroujemnością a powinowactwem elektronowym
Elektroujemność to pojęcie, które nie jest policzalne i służy do wyjaśnienia tworzenia wiązań kowalencyjnych i polaryzacji wiązań. Z drugiej strony, powinowactwo elektronów można łatwo zmierzyć, obliczając ilość energii uwalnianej, gdy elektron jest odłączany od atomu, aby stać się jonem. Elektroujemność to koncepcja, która mówi nam, że położenie pary wiążącej elektrony w cząsteczce. Ta para jest zlokalizowana bardziej w kierunku atomu, który jest bardziej elektroujemny od tych dwóch. Inną różnicą jest to, że podczas gdy powinowactwo elektronowe dotyczy pojedynczego atomu, podczas gdy powinowactwo elektronowe dotyczy atomów w cząsteczce. Sposób, w jaki atom tlenu przyciąga elektrony, jest elektroujemnością, podczas gdy zjawisko pobierania elektronu z sodu przez chlor to powinowactwo elektronowe. Wreszcie elektroujemność jest właściwością, podczas gdy powinowactwo elektronowe jest miarą.
