Krótki raport a długi raport
Pisanie raportu w biznesie jest koniecznością i są chwile, kiedy jako menadżer biznesowy musisz napisać szczegółowy raport, a także momenty, kiedy musisz przekazać zwięzłe informacje w sposób podsumowany. Są one znane jako krótkie i długie raporty i chociaż mogą zawierać podobne informacje, istnieją różnice w formacie, stylu, głębokości i oczywiście długości. Przyjrzyjmy się bliżej dwóm typom raportów.
Celem każdego raportu, zarówno długiego, jak i krótkiego, jest jasne i łatwe zrozumienie informacji, które mają być przekazane. Pisanie raportu to umiejętność obowiązkowa dla wszystkich profesjonalnych menedżerów. Należy rozumieć, że raport przedstawia fakty i liczby i nie ma na celu naciskać na argument, jak ma to miejsce w eseju. Żaden czytelnik nie ma wieczności na spokojne przeczytanie raportu i jako taki każdy raport, czy to długi, czy krótki, musi używać krótkich i zwięzłych akapitów z nagłówkami i podtytułami oraz podkreślonymi ważnymi punktami, aby podkreślić ich wagę.
Krótki raport jest również nazywany raportem nieformalnym, podczas gdy długi raport jest czasami nazywany raportem formalnym. Krótki raport to często nie więcej niż jedna strona oświadczenia zawierająca fakty i liczby w najbardziej zwięzły sposób. Krótki raport jest jak memorandum i nie wymaga okładki. Ten styl relacji jest często swobodny i zrelaksowany. Styl pisania obejmuje użycie pierwszej osoby, takiej jak ja i my, w przeciwieństwie do długich relacji, w których używane są pełne nazwiska osób.
Długi raport zawsze ma tytuł, wprowadzenie, treść i zakończenie. Zawsze ma więcej niż jedną stronę. Czasami zawiera list motywacyjny, który wymienia wszystkie szczegóły zawarte w długim raporcie. Na końcu obszernego raportu znajduje się bibliografia i załącznik. Często drukowany jest długi raport w twardej oprawie. Ton długiej relacji jest powściągliwy i ponury w przeciwieństwie do krótkiego listu.