CuSO4 (s) vs CuSO4 (aq)
Siarczan miedzi jest również znany jako siarczan miedziowy. Siarczan miedzi to sól jonu miedzi +2 i anionu siarczanowego. Po zmieszaniu ze sobą roztworu miedzi +2 i roztworu siarczanu (siarczanu potasu) powstanie roztwór siarczanu miedzi. Siarczan miedzi ma kilka rodzajów związków, które różnią się liczbą powiązanych z nim cząsteczek wody. Kiedy siarczan miedzi nie jest związany z żadną cząsteczką wody, jest znany jako postać bezwodna. Jest w postaci proszku i ma szaro-biały kolor. Bezwodny siarczan miedzi ma masę molową 159,62 g / mol. W zależności od liczby cząsteczek wody właściwości fizyczne soli mogą się różnić.
CuSO 4 (s)
Stałą postać siarczanu miedzi można znaleźć w różnych wzorach cząsteczkowych, jak wspomniano we wstępie. Jednak wśród nich najczęściej występującą formą jest pentahydrat (CuSO 4 · 5H 2 O). Ma piękny jasny niebieski kolor i atrakcyjną strukturę kryształu. Masa molowa tego ciała stałego wynosi 249,70 g / mol. Naturalnie ta forma pentahydratu występuje jako chalkantyt. Ponadto istnieją dwie inne uwodnione postacie stałych siarczanu miedzi, które są bardzo rzadkie. Wśród nich bonatyt jest solą trójwodną, a boothite jest solą heptahydratowaną. Pentahydrat siarczyn miedzi ma temperaturę topnienia 150 ° C, ale ma tendencję do rozkładu przed tą temperaturą poprzez usunięcie czterech cząsteczek wody. Niebieski kolor kryształu pochodzi od cząsteczek wody. Po podgrzaniu do około 200 oC, wszystkie cząsteczki wody wyparowują i uzyskuje się szaro-białą bezwodną postać. Stały siarczan miedzi łatwo rozpuszcza się w wodzie, tworząc wodny roztwór. Sól ta ma wiele zastosowań rolniczych. Na przykład pentahydrat siarczanu miedzi jest dobrym fungicydem.
CuSO 4 (aq)
Gdy stała postać siarczanu miedzi rozpuszcza się w wodzie, daje wodny roztwór siarczanu miedzi, który ma kolor niebieski. W tym roztworze jony miedzi +2 będą występować w postaci kompleksów wodnych. Powstały kompleks można zapisać jako [Cu (H 2 O) 6] 2+. Jest to oktaedryczny kompleks, w którym wokół jonu miedzi +2 rozmieszczonych jest oktaedrycznie sześć ligandów wodnych. Ponieważ ligandy wodne nie mają ładunku, cały kompleks otrzymuje ładunek miedzi, który wynosi +2. Gdy stały siarczan miedzi rozpuszcza się w wodzie, oddaje ciepło na zewnątrz; dlatego solwatacja jest egzotermiczna. W odczynnikach chemicznych ważne są wodne roztwory siarczanu miedzi. Na przykład odczynnik Fehlinga i odczynnik Benedictsa zawierają siarczan miedzi. Są one używane do testowania cukru redukującego. Tak więc w obecności cukru redukującego Cu 2+ zostanie zredukowany do Cu +. Ponadto jest to również używane w odczynniku Biuret do testowania białek.
Jaka jest różnica między CuSO 4 (s) a CuSO 4 (aq)?
• Często CuSO 4 (s) jest kryształem koloru niebieskiego. Ale CuSO 4 (aq) to roztwór koloru niebieskiego.
• Często w CuSO 4 (ach) znajduje się pięć cząsteczek wody. Jednak w związku może występować różna liczba cząsteczek wody lub czasami brak cząsteczek wody. W wodnym siarczanie miedzi występuje sześć cząsteczek wody tworzących kompleksy z jonami miedzi.
