Różnica Między IBD A IBS

2024 Autor: Mildred Bawerman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:41

IBD vs IBS | Choroba zapalna jelit a zespół jelita drażliwego

Dwa terminy, IBD i IBS, które zostaną omówione w tej sekcji, są nieco podobne pod względem nazwy, a zatem w większości przypadków są z tego powodu mylone, również z niezbyt jasnymi źródłami i strategiami leczenia stosowanymi do radzenia sobie z nimi. Oba są stanami powodującymi wiele niedogodności, a jedna może prowadzić do powikłań zagrażających życiu i wymagać leczenia operacyjnego. Obie niosą ze sobą wiele skutków psychologicznych i wymagają leczenia w odpowiednim kontekście, aby zmniejszyć nieprzestrzeganie zaleceń i związane z nimi niepotrzebne komplikacje. IBD, czyli nieswoiste zapalenie jelit, i IBS, zespół jelita drażliwego, to obie choroby wpływające na przewód pokarmowy. Można je porównać pod względem etiologii, patofizjologii, objawów, powikłań, postępowania i obserwacji. Chociaż obie te kwestie wymagają obszernych dyskusji,omówione zostaną tutaj podstawowe zasady.

IBD (nieswoiste zapalenie jelit)

IBD jest chorobą autoimmunologiczną połączoną z nadmierną aktywnością cytokin, z dwoma głównymi diagnozami podrzędnymi, to jest wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i chorobą Crohna. Wpływa na samą okrężnicę we wszystkich częściach przewodu żołądkowo-jelitowego. Te dwa typy różnią się głębokością schorzeń błony śluzowej i schematem rozmieszczenia na samej błonie śluzowej, od obszarów ciągłych do pomijanych o wyglądzie bruku. Objawiają się bólem brzucha, wymiotami, biegunką, krwawieniem z odbytu, silnymi skurczami, utratą masy ciała i objawami pozajelitowymi, takimi jak zapalenie stawów, piodermia zgorzelinowa, zapalenie błony naczyniowej oka, stwardniające zapalenie dróg żółciowych itp. Są one związane z ryzykiem niedoborów żywieniowych i ryzykiem wystąpienia nowotworu. Leczenie odbywa się za pomocą sterydów w celu opanowania zaostrzeń i supresji immunologicznej w celu utrzymania i operacji chirurgicznej, jeśli jest wymagana, w celu wycięcia części chorego jelita. Stan ten prowadzi do złej jakości życia z powodu zaostrzeń, konieczności regularnego przyjmowania leków i możliwości poważnych powikłań.

IBS (zespół jelita drażliwego)

IBS, diagnoza wykluczenia, jest zwykle związana z infekcją, po stresującym wydarzeniu życiowym bez żadnych innych głównych wskaźników medycznych. Istnieje wiele czynników ryzyka, ale bez żadnego konkretnego mechanizmu sprawczego. Większość podejrzewa o psychogenne pochodzenie, które uzupełnia neurogenna wrażliwość jelit na rozciąganie. Objawy tego stanu mogą wahać się od łagodnych do ciężkich i zwykle obejmują spektrum zaparć, biegunki, skurczów brzucha, nadmiernej chęci do pokonania itp. Zwykle są one częstsze po posiłku i mają szczyty i doliny oraz zmniejszone po wypróżnieniu. Zwykle nie wiąże się to z żadnymi powikłaniami, a postępowanie opiera się na zapobieganiu pogorszeniu wypróżnień oraz leczeniu objawów motoryki jelit i bólu brzucha.

Jaka jest różnica między IBD a IBS?

Zarówno IBD, jak i IBS objawiają się zmianami w ruchliwości jelit i utratą apetytu. Wymaga specjalnych badań, aby wykluczyć groźne patologie. Oboje skarżyliby się na biegunkę, wzdęcia, bóle brzucha i śluz. Objawy nasilają się w okresie menstruacyjnym i wiążą się z fibromialgią, lękiem i depresją. IBD jest chorobą autoimmunologiczną, podczas gdy IBS jest etiologią; nadal owiane tajemnicą i uważane za połączone osłabienie nerwowo-mięśniowe i psychogenne. W IBS nie ma widocznych patologii, podczas gdy IBD powoduje wiele patologicznych zmian w świetle jelita. IBS ma naprzemienną biegunkę i zaparcia, podczas gdy IBD nie. IBD występuje z krwawieniami z odbytu, przetokami, zwężeniami itp. IBS nie ma dodatkowych objawów jelitowych, ale IBD ma. IBD jest powikłana chorobami wątroby, osteoporozą i rakiem okrężnicy.

Oba te stany ze zmienionym nawykiem jelit powodują wielkie walki, a samo IBD może komplikować zdarzenia zagrażające życiu, jeśli nie jest odpowiednio leczone. IBS samo w sobie nie jest niczym więcej niż uciążliwością, ale na dłuższą metę może powodować problemy psychologiczne i żywieniowe.