IBS vs rak okrężnicy
Rak okrężnicy i zespół jelita drażliwego (IBS) to dwie długotrwałe choroby wpływające na jelito grube. Ponieważ oba stany mają pewne objawy, niektóre mogą mieszać oba. Zawsze lepiej jest mieć jasny pomysł, jak rozróżnić te dwa elementy, aby uniknąć niepotrzebnej niedoli.
Rak okrężnicy
Jelito grube, znane również jako okrężnica, składa się z kątnicy, okrężnicy wstępującej, okrężnicy poprzecznej, okrężnicy zstępującej i okrężnicy esicy. Okrężnica esicy przechodzi do odbytnicy. Raka okrężnicy częściej dotyczy dolna okrężnica i odbytnica. Krwawienie z odbytnicy, uczucie niepełnej ewakuacji, alternatywne zaparcia, letarg, wyniszczenie, utrata apetytu oraz utrata masy ciała i biegunka to cechy charakterystyczne raka okrężnicy. Nieswoiste zapalenia jelit i genetyka są dobrze znanymi czynnikami ryzyka raka okrężnicy. Nieswoista choroba jelit zwiększa ryzyko raka z powodu wysokiego wskaźnika odnowy komórek. Ryzyko zachorowania na raka okrężnicy jest znacznie większe, jeśli miał go rodzic lub rodzeństwo.
Sigmoidoskopia lub kolonoskopia to najlepsze badanie diagnostyczne raka okrężnicy. Podczas badania może być widoczna bladość, wyniszczenie i powiększenie wątroby. Biopsję, która jest niewielkim fragmentem wzrostu, pobiera się w celu zbadania pod mikroskopem, aby określić, czy tkanka ma cechy rakowe. Stopień rozprzestrzeniania się determinuje plan leczenia. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI), tomografia komputerowa (CT) i skany ultrasonograficzne pomagają w ocenie miejscowego i odległego rozprzestrzeniania się. Badania pomocnicze dają również wskazówki dotyczące innych powikłań i przydatności do operacji. Antygen rakowo-płodowy to substancja chemiczna wykrywalna w raku okrężnicy, która pomaga diagnozować raka okrężnicy z wysokim stopniem pewności.
Rakowi jelita grubego można zapobiegać, a spożycie czerwonego mięsa jest niskie, a spożycie owoców, warzyw i regularna aktywność fizyczna zmniejsza ryzyko zachorowania na raka okrężnicy. Leki takie jak aspiryna, celekoksyb, wapń i witamina D również zmniejszają ryzyko raka okrężnicy. Całkowita resekcja chirurgiczna z odpowiednimi marginesami po obu stronach zmiany leczy zlokalizowanego raka okrężnicy. Chemioterapia wydłuża oczekiwaną długość życia, jeśli występuje rozprzestrzenianie się węzłów.
IBS (zespół jelita drażliwego)
Zespół jelita drażliwego to zaburzenie charakteryzujące się długotrwałym bólem brzucha, uczuciem wzdęcia, zaparciami i biegunką. Nie znaleziono określonej przyczyny zespołu jelita drażliwego. W rzeczywistości jest to zaburzenie czynnościowe nazwane ze względu na regularne powiązanie tych samych objawów. Można go sklasyfikować zgodnie z dominującym objawem. Jeśli przeważa biegunka, stan nazywa się IBS-D; jeśli przeważają zaparcia, stan ten nazywa się IBS-C, a jeśli biegunka i zaparcie występują naprzemiennie, nazywa się to IBS-A.
Jeśli choroba wystąpi przed 50 rokiem życia, bez krwawienia z odbytnicy, utraty wagi, gorączki, splątania lub historii zapalnej choroby jelit w rodzinie, rozpoznanie zespołu jelita drażliwego można postawić na podstawie samych objawów. Rutynowe badania nie wykazują żadnych nieprawidłowości w zespole jelita drażliwego. Zespół jelita drażliwego ma tendencję do rozpoczynania lub nasilania się po infekcjach i stresujących wydarzeniach. Nie ma określonego lekarstwa na zespół jelita drażliwego. Dostosowanie diety, leki przeciwzapalne i terapia psychologiczna pomagają kontrolować chorobę.
Zespół jelita drażliwego a rak okrężnicy
• Zespół jelita drażliwego pojawia się wcześnie, podczas gdy rak okrężnicy występuje często po 50 roku życia.
• IBS objawia się zmianą rytmu wypróżnień, głównie podczas gdy krwawienie z odbytu jest główną cechą raka okrężnicy.
• Utrata masy ciała, utrata apetytu i nieswoiste choroby jelit są ściśle związane z rakiem okrężnicy, chociaż nie są związane z IBS.
• Chirurgia jest prawie zawsze najlepszą opcją w przypadku zlokalizowanego raka okrężnicy, podczas gdy operacja rzadko odgrywa rolę w leczeniu zespołu jelita drażliwego.
