Medycyna rodzinna a medycyna wewnętrzna
Co to jest medycyna rodzinna?
Według Światowej Organizacji Zdrowia medycyna rodzinna traktuje pacjentów w kontekście rodziny i społeczności. Jedną z podstawowych zasad medycyny rodzinnej jest traktowanie pacjenta i jego otoczenia jako jedności przed rozpoczęciem leczenia jego choroby. Lekarz rodzinny to zazwyczaj lekarz posiadający kwalifikacje podyplomowe z medycyny rodzinnej. Aby uzyskać tytuł lekarza rodzinnego, lekarz musi odbyć staż i kilkuletnie doświadczenie kliniczne. W Wielkiej Brytanii ten stopień jest przyznawany przez królewskie kolegium. Lekarz rodzinny zwykle leczy drobne dolegliwości i choroby przewlekłe, które można leczyć poza szpitalem. Lekarz rodzinny ma wszystkie szczegóły dotyczące swoich pacjentów, aż do historii rodziny. Tam, gdzie nie ma szczegółów, buduje dobre relacje z pacjentami i zapisuje je.
Praktyka rodzinna to konsultacja przeprowadzana w gabinecie oddalonym od szpitala. Biuro znajduje się zwykle w dzielnicy mieszkalnej, do której ludzie w okolicy mają łatwy dostęp. Gabinet rodzinny ma zwykle poczekalnię, gabinet konsultacyjny i gabinet egzaminacyjny. Przy wizytach, odwołaniach i utrzymaniu obiektów w gabinecie jest asystent lekarza.
W wielu krajach szpitale trzeciego stopnia prowadzą politykę otwartych drzwi. Pacjenci mogą przyjść i skorzystać z leczenia, jeśli czują potrzebę, nawet u specjalistów. Jednak w niektórych krajach sytuacja jest bardziej uproszczona i istnieje system skierowań, aby zminimalizować przepełnienie. Lekarz rodzinny widzi pacjenta jako pierwszy i jeśli schorzenie jest uleczalne w gabinecie, nie będzie dalszych skierowań. Jeśli lekarz rodzinny uzna, że pacjentka skorzystałaby na badaniu specjalistycznym, zostanie odpowiednio skierowana. W tej sytuacji lekarz rodzinny ponosi dużą odpowiedzialność. W każdej sytuacji lekarz rodzinny zapewnia takie usługi, jak rutynowe kontrole, szczepienia, wizyty kontrolne i inne profilaktyczne rozwiązania zdrowotne.
Co to jest medycyna wewnętrzna?
Medycyna wewnętrzna jest szpitalna. W medycynie wewnętrznej istnieje pięć głównych dyscyplin. Są to medycyna ogólna, chirurgia ogólna, pediatria, psychiatria, położnictwo i ginekologia. Istnieją oddziały, przychodnie i sale operacyjne ze specjalistycznym wyposażeniem. Placówki te znajdują się pod opieką lekarza specjalisty (lekarza, chirurga, pediatry, psychiatry, położnika i ginekologa). Zgodnie z warunkami brytyjskimi, na oddziałach opieki wyższej i szpitalach pedagogicznych działają starsi rejestratorzy i rejestratorzy pracujący pod nadzorem konsultanta. Są absolwentami programów szkolenia usługowego. Przy szpitalu na oddziale znajdują się lekarze. Niektórzy lekarze stażyści przechodzą szkolenie podyplomowe, zanim będą kwalifikować się do rejestracji jako pełnoprawni lekarze.
Wewnętrzna praktyka lekarska świadczy usługi dla pacjentów wymagających pomocy doraźnej, opieki na oddziale szpitalnym oraz poważnych operacji. To ci pacjenci, którzy nie mogą być leczeni w gabinecie rodzinnym. Specjaliści zajmują się pacjentami na tym poziomie, a po ich naprawie przekazują je lekarzowi rodzinnemu w celu ustalenia wizyty kontrolnej i dostosowania schematu leczenia do indywidualnego środowiska.
Medycyna rodzinna a medycyna wewnętrzna
• Praktyka rodzinna jest prowadzona w gabinecie, a medycyna wewnętrzna w szpitalu.
• W systemie skierowań lekarz rodzinny jest pierwszym lekarzem do kontaktu, a internista nieco później.
• Praktyka rodzinna zajmuje się prostymi dolegliwościami i kontynuacją głównych chorób na poziomie możliwym do opanowania w gabinecie.
• Medycyna wewnętrzna zajmuje się opieką oddziału w głównych stanach klinicznych.
Możesz również zainteresować się lekturą „Różnica między praktyką rodzinną a praktyką ogólną”
